헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ μόνον τῷ πρεσβυτάτην εἶναι τῶν ἐν μνήμῃ τὴν πόλιν συμβαίνει καὶ τὴν ἀρχὴν ἀνήκειν εἰσ τὸ πλέον τοῦ φανεροῦ καὶ προχείρου λαβεῖν, ἀλλ’ ὅτι καὶ πολλὰσ ὥσπερ ἐν κύκλῳ τὰσ ἀρχὰσ ὁ λόγοσ προδείκνυσιν, ἃσ οὔτε ὁμοῦ ποιήσασθαι δή που δυνατὸν οὔθ’ ἥτισ ἀρχὴ ταῖσ ἄλλαισ εἶναι νικήσει ῥᾴδιον κρῖναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 4:8)
νομίζω γὰρ καὶ τῆσ συνεχοῦσ ταύτησ ἀσχολίασ καὶ μελέτησ τῆσ περὶ τοὺσ λόγουσ εἰσ τὰ τοιαῦτα μάλιστα τῶν ἀγωνισμάτων ἀνήκειν τὴν χρείαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 1:5)
παρεκτεινούσησ δ’ αὐτῆσ παρὰ τὴν Εὐρώπην λοξῆσ, τὸ μὲν ἐλάχιστον ἀπὸ τῆσ ἠπείρου διεστηκὸσ ἀκρωτήριον, ὃ καλοῦσι Κάντιον, φασὶν ἀπέχειν ἀπὸ τῆσ γῆσ σταδίουσ ὡσ ἑκατόν, καθ’ ὃν τόπον ἡ θάλαττα ποιεῖται τὸν ἔκρουν, τὸ δ’ ἕτερον ἀκρωτήριον τὸ καλούμενον Βελέριον ἀπέχειν λέγεται τῆσ ἠπείρου πλοῦν ἡμερῶν τεττάρων, τὸ δ’ ὑπολειπόμενον ἀνήκειν μὲν ἱστοροῦσιν εἰσ τὸ πέλαγοσ, ὀνομάζεσθαι δ’ Ὄρκαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 21 3:2)
βούλομαι οὖν εἰπεῖν ἐπὶ μακρότερον περί τε Ἡρώδου καὶ γένουσ αὐτοῦ ὡσ ἐγένετο, ἅμα μὲν καὶ διὰ τὸ ἀνήκειν τῇ ἱστορίᾳ τὸν περὶ αὐτῶν λόγον, ἅμα δὲ καὶ παράστασιν ἔχειν τοῦ θείου, ὡσ οὐδὲν ὠφελεῖ πλῆθοσ οὐδ’ ἄλλη τισ ἀλκὴ τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἐπιτετευγμένων δίχα τῶν πρὸσ τὸ θεῖον εὐσεβειῶν, εἴ γε ἐντὸσ ἑκατὸν ἐτῶν ἐξόδου συνέβη πλὴν ὀλίγων, πολλοὶ δ’ ἦσαν, διαφθαρῆναι τοὺσ Ἡρώδου ἀπογόνουσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 157:1)
οὐδὲ γὰρ δυνάμεθα περιόντεσ θεωρεῖν πράγματα ἡμῖν ἀπηγορευμένα ἀξιώματί τε τοῦ νομοθέτου καὶ προπατόρων τῶν ἡμετέρων τῶν εἰσ ἀρετὴν ἀνήκειν αὐτὰ κεχειροτονηκότων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 313:2)
τὸ δὲ πατρῷον γένοσ οἱ διὰ τὸν Καίσαροσ φόνον ἔχθραν τινὰ καὶ δυσμένειαν ἀποδεικνύμενοι πρὸσ Βροῦτον οὔ φασιν εἰσ τὸν ἐκβαλόντα Ταρκυνίουσ ἀνήκειν οὐδὲν γὰρ ἐκείνῳ λειφθῆναι γένοσ ἀνελόντι τοὺσ υἱούσ, ἀλλὰ δημότην τοῦτον, οἰκονόμου υἱὸν ὄντα Βρούτου, ἄρτι καὶ πρῴην εἰσ ἄρχοντα προελθεῖν.
(플루타르코스, Brutus, chapter 1 4:2)
διόπερ ὅσον ἀνήκειν ὑπολαμβάνομεν αὐτοῦ πρὸσ τὴν πραγματικὴν ἱστορίαν καὶ τὴν κοινὴν ἐπίνοιαν, τοῦτο πειρασόμεθα κεφαλαιωδῶσ διελθεῖν·
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 5 2:1)
διόπερ, ὦ ἄνδρεσ Αἰτωλοί, νομίσαντεσ καὶ τοὺσ νησιώτασ πανδημεὶ καὶ τοὺσ τὴν Ἀσίαν κατοικοῦντασ Ἕλληνασ παρόντασ ὑμῶν δεῖσθαι τὸν μὲν πόλεμον ἆραι, τὴν δ’ εἰρήνην ἑλέσθαι, διὰ τὸ καὶ πρὸσ σφᾶσ ἀνήκειν τὰ γινόμενα, σωφρονήσαντεσ ἐντράπητε καὶ πείσθητε τοῖσ παρακαλουμένοισ.
(폴리비오스, Histories, book 11, iii. res graeciae 6:1)
καὶ ἐπὶ τούτοισ πεντακισχιλίουσ σίκλουσ ἀργυρίου, οὓσ ἐλάμβανον ἀπὸ τῶν χρειῶν τοῦ ἁγίου ἀπὸ τοῦ λόγου κατ̓ ἐνιαυτόν, καὶ ταῦτα ἀφίεται διὰ τὸ ἀνήκειν αὐτὰ τοῖσ ἱερεῦσι τοῖσ λειτουργοῦσι.
(70인역 성경, Liber Maccabees I 10:42)

SEARCH

MENU NAVIGATION