헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπὶ τοῦτον παραγενόμενοσ εἰσ Κρήτην Ἡρακλῆσ, ἐπειδὴ συλλαβεῖν ἀξιοῦντι Μίνωσ εἶπεν αὐτῷ λαμβάνειν διαγωνισαμένῳ, λαβὼν καὶ πρὸσ Εὐρυσθέα διακομίσασ ἔδειξε, καὶ τὸ λοιπὸν εἰάσεν ἄνετον·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 7:5)
"ἄλλοι δ’ ἀκούουσιν ἱερὸν ἰχθὺν τὸν ἄνετον, ὡσ καὶ ἱερὸν βοῦν τὸν ἄνετον, οἱ δὲ τὸν μέγαν, ὡσ ἱερὸν μένοσ Ἀλκινόοιο, τινὲσ δὲ τὸν ἱέμενον πρὸσ τὸν ῥοῦν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 20 1:7)
ἑώθεν δὲ γυμνὸσ εἰσ τὴν ἀγορὰν προπηδήσασ, διάζωμα περὶ τὸ αἰδοῖον ἔχων, κατάχρυσον καὶ τοῦτο, καὶ τὴν ἁρ́πην ἐκείνην φέρων, σείων ἅμα τὴν κόμην ἄνετον ὥσπερ οἱ τῇ μητρὶ ἀγείροντέσ τε καὶ ἐνθεαζόμενοι, ἐδημηγόρει ἐπὶ βωμόν τινα ὑψηλὸν ἀναβὰσ καὶ τὴν πόλιν ἐμακάριζεν αὐτίκα μάλα δεξομένην ἐναργῆ τὸν θεόν.
(루키아노스, Alexander, (no name) 13:3)
καὶ οὐκ αἰσχύνεται τὴν μὲν ἐλευθερίαν καὶ τὸ ἄνετον τῶν ἐν ἐμοὶ λόγων συντεμών, εἰσ μικρὰ δὲ καὶ κομματικὰ ἐρωτήματα κατακλείσασ ἑαυτόν, καὶ ἀντὶ τοῦ λέγειν ὅ τι βούλεται μεγάλῃ τῇ φωνῇ βραχεῖσ τινασ λόγουσ ἀναπλέκων καὶ συλλαβίζων, ἀφ’ ὧν ἀθρόοσ μὲν ἔπαινοσ ἢ κρότοσ πολὺσ οὐκ ἂν ἀπαντήσειεν αὐτῷ, μειδίαμα δὲ παρὰ τῶν ἀκουόντων καὶ τὸ ἐπισεῖσαι τὴν χεῖρα ἐντὸσ τῶν ὁρ́ων καὶ μικρὰ ἐπινεῦσαι τῇ κεφαλῇ καὶ ἐπιστενάξαι τοῖσ λεγομένοισ.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 28:2)
εἶτα ἑώρων γύναιόν τι οὐχ ἁπλοϊκόν, εἰ καὶ ὅτι μάλιστα εἰσ τὸ ἀφελὲσ καὶ ἀκόσμητον ἑαυτὴν ἐπερρύθμιζεν, ἀλλὰ κατεφάνη μοι αὐτίκα οὐδὲ τὸ ἄνετον δοκοῦν τῆσ κόμησ ἀκαλλώπιστον ἐῶσα οὐδὲ τοῦ ἱματίου τὴν ἀναβολὴν ἀνεπιτηδεύτωσ περιστέλλουσα·
(루키아노스, Piscator, (no name) 12:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION