헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ ἡμεῖσ ὁτὲ μὲν τοὺσ ἐλλείποντασ ἐπαινοῦμεν καὶ πράουσ φαμέν, ὁτὲ δὲ τοὺσ χαλεπαίνοντασ ἀνδρώδεισ ἀποκαλοῦντεσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 113:1)
ἐνίοτε γὰρ τοὺσ ἐλλείποντασ ἐπαινοῦμεν καὶ πράουσ φαμέν, καὶ τοὺσ χαλεπαίνοντασ ἀνδρώδεισ ὡσ δυναμένουσ ἄρχειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 115:2)
διόπερ οἱ μὲν ἀνδρώδεισ τὴν φύσιν εὐλαβοῦνται συλλυπεῖν τοὺσ φίλουσ αὑτοῖσ, κἂν μὴ ὑπερτείνῃ τῇ ἀλυπίᾳ, τὴν ἐκείνοισ γινομένην λύπην οὐχ ὑπομένει, ὅλωσ τε συνθρήνουσ οὐ προσίεται διὰ τὸ μηδ’ αὐτὸσ εἶναι θρηνητικόσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 139:2)
ἐν μὲν δὴ τοῖσ ἐλαχίστοισ τε καὶ στοιχειώδεσι μορίοισ τῆσ λέξεωσ ταῦτα χαρακτηρικὰ τῆσ πρώτησ ἐστὶν ἁρμονίασ, ἐν δὲ τοῖσ καλουμένοισ κώλοισ, ἃ συντίθεται μὲν ἐκ τῶν ὀνομάτων, συμπληροῖ δὲ τὰσ περιόδουσ, οὐ μόνον ταῦτα, ἀλλὰ καὶ τὸ τοὺσ ῥυθμοὺσ τοὺσ καταμετροῦντασ αὐτὰ μὴ ταπεινοὺσ μηδὲ μαλθακοὺσ μηδ’ ἀγεννεῖσ εἶναι, ὑψηλοὺσ δὲ καὶ ἀνδρώδεισ καὶ μεγαλοπρεπεῖσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 391)
καὶ τῶν ῥυθμῶν πολλαχῇ μὲν τοὺσ ἀνδρώδεισ καὶ ἀξιωματικοὺσ καὶ εὐγενεῖσ, σπανίωσ δέ που τοὺσ ὑπορχηματικούσ τε καὶ Ιὠνικῶσ διακλωμένουσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 43 5:4)
χρόνῳ δὲ ἡ Μέγιλλα ὑπόθερμοσ ἤδη οὖσα τὴν μὲν πηνήκην ἀφείλετο τῆσ κεφαλῆσ, ἐπέκειτο δὲ πάνυ ὁμοία καὶ προσφυήσ, καὶ ἐν χρῷ ὤφθη αὐτὴ καθάπερ οἱ σφόδρα ἀνδρώδεισ τῶν ἀθλητῶν ἀποκεκαρμένη·
(루키아노스, Dialogi meretricii, Κλωνάριον καὶ Λέαινα. 3:4)
οὐ πάντεσ, ἀλλ̓ ἔνιοι μὲν ἀμείνουσ, οἱ δὲ καὶ ἤδη ἀνδρώδεισ, οἱ δὲ καὶ οὐ πάνυ μορφῆσ εὐφυῶσ ἔχοντεσ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Κρωβύλη καὶ Κόρινανα. 4:2)
Οὐ μόνον τοῦτο, ὦ Λυκῖνε, ἀλλὰ καὶ ἤκουον ἁπάντων λεγόντων ὡσ οἱ μὲν Ἐπικούρειοι γλυκύθυμοι καὶ φιλήδονοί εἰσιν, οἱ Περιπατητικοὶ δὲ φιλόπλουτοι καὶ ἐριστικοί τινεσ, οἱ Πλατωνικοὶ δὲ τετύφωνται καὶ φιλόδοξοί εἰσι, περὶ δὲ τῶν Στωϊκῶν πολλοὶ ἔφασκον, ὅτι ἀνδρώδεισ καὶ πάντα γιγνώσκουσι, καὶ ὅτι ὁ ταύτην ἰὼν τὴν ὁδὸν μόνοσ βασιλεύσ, μόνοσ πλούσιοσ, μόνοσ σοφὸσ καὶ συνόλωσ ἅπαντα.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 33:5)
"καίτοι πόσα ἐγὼ συνεπίσταμαι αὐτοῖσ ἃ πράττουσι τῶν νυκτῶν αἰσχρὰ καὶ κατάπτυστα οἱ μεθ’ ἡμέραν σκυθρωποὶ καὶ ἀνδρώδεισ τὸ βλέμμα καὶ τὸ σχῆμα σεμνοὶ καὶ ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν ἀποβλεπόμενοι;
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 20:9)
οἱ γὰρ ἐπαινούμενοι πρὸσ αὐτῶν μισοῦσι μᾶλλον καὶ ἀποστρέφονται ὡσ κόλακασ, εὖ ποιοῦντεσ, καὶ μάλιστα ἢν ἀνδρώδεισ τὰσ γνώμασ ὦσιν·
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 122)
οἱ μὲν οὖν πλεῖστοι τῶν ἀπὸ τοῦ γένουσ φύσει μάχιμοι καὶ ἀνδρώδεισ γενόμενοι καταναλώθησαν ἐν ταῖσ Μηδικαῖσ ἐπιδρομαῖσ καὶ τοῖσ Γαλατικοῖσ ἀγῶσιν ἀφειδήσαντεσ ἑαυτῶν·
(플루타르코스, Κίμων, chapter 1 1:2)
διὸ καὶ θρασύτεραι λέγονται γενέσθαι καὶ πρὸσ αὐτοὺσ πρῶτον ἀνδρώδεισ τοὺσ ἄνδρασ, ἅτε δὴ τῶν μὲν οἴκων ἄρχουσαι κατὰ κράτοσ, ἐν δὲ τοῖσ δημοσίοισ πράγμασι καὶ γνώμησ μεταλαμβάνουσαι καὶ παρρησίασ περὶ τῶν μεγίστων, ὁ δὲ Νομᾶσ ταῖσ γαμεταῖσ τὸ μὲν ἀξίωμα καὶ τὴν τιμὴν ἐτήρησε πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ, ἣν εἶχον ἀπὸ Ῥωμύλου θεραπευόμεναι διὰ τὴν ἁρπαγήν, αἰδῶ δὲ πολλὴν ἐπέστησεν αὐταῖσ καὶ πολυπραγμοσύνην ἀφεῖλε καὶ νήφειν ἐδίδαξε καὶ σιωπᾶν εἴθισεν, οἴνου μὲν ἀπεχομένασ τὸ πάμπαν, λόγῳ δὲ μηδὲ ὑπὲρ τῶν ἀναγκαίων ἀνδρὸσ ἄνευ χρωμένασ.
(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 3 5:1)
πλῆθοσ μὲν γὰρ ἦσαν οὗτοι τρισκαίδεκα μυριάδων οὐκ ἐλάττουσ, πολεμικοὶ δὲ καὶ ἀνδρώδεισ ἅπαντεσ, ἐπιστάμενοι μὲν ἀφ’ ἵππων ἀνδράσι μάρνασθαι καὶ ὅθι χρὴ πεζὸν ἐόντα.
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 13 2:2)
οὐκ ἐλάττουσ, πολεμικοὶ δὲ καὶ ἀνδρώδεισ ἅπαντεσ, ἐπιστάμενοι μὲν ἀφ’ ἵππων ἀνδράσι μάρνασθαι καὶ ὅθι χρὴ πεζὸν ἐόντα.
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 13 7:1)
ἡ μὲν οὖν ἐν τοῖσ σώμασιν εὐγένεια καὶ νηπίων ὄντων εὐθὺσ ἐξέφαινε μεγέθει καὶ ἰδέᾳ τὴν φύσιν, αὐξόμενοι δὲ θυμοειδεῖσ ἦσαν ἀμφότεροι καὶ ἀνδρώδεισ καὶ φρόνημα πρὸσ τὰ φαινόμενα δεινὰ καὶ τόλμαν ὅλωσ ἀνέκπληκτον ἔχοντεσ·
(플루타르코스, chapter 6 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION