헬라어 문장 내 검색 Language

οἶσθα οὖν μηνύσαντα Ἀνδρόμαχον τὰ ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ Πουλυτίωνοσ γιγνόμενα;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 28:1)
ἔνθα δὴ Ἀλέξανδροσ ἐπὶ μὲν τοὺσ ἀμφὶ Σπιταμένην Ἀνδρόμαχόν τε ἀποστέλλει καὶ Μενέδημον καὶ Κάρανον, ἱππέασ μὲν ἔχοντασ τῶν ἑταίρων ἐσ ἑξήκοντα καὶ τῶν μισθοφόρων ὀκτακοσίουσ, ὧν Κάρανοσ ἡγεῖτο, πεζοὺσ δὲ μισθοφόρουσ ἐσ χιλίουσ πεντακοσίουσ·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 3 7:1)
καὶ ἐπελαυνόντων μὲν αὐτοῖσ τῶν ἀμφὶ Φαρνούχην ἔφευγεν εὐπετῶσ, οἱᾶ δὴ ὠκυτέρων τε αὐτοῖσ καὶ ἐν τῷ τότε ἀκμαιοτέρων ὄντων τῶν ἵππων, τοῖσ δὲ ἀμφὶ Ἀνδρόμαχον ὑπό τε τῆσ ξυνεχοῦσ πορείασ καὶ ἅμα χιλοῦ ἀπορίᾳ κεκάκωτο ἡ ἵπποσ·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 5 5:1)
Ἀνδρόμαχον δὲ καὶ Κάρανον καὶ Μενέδημον οὐ δέξασθαι τὴν ἡγεμονίαν, τὸ μέν τι ὡσ μὴ δοκεῖν παρὰ τὰ ἐπηγγελμένα ὑπὸ Ἀλεξάνδρου αὐτούσ τι κατὰ σφᾶσ νεωτερίζειν, τὸ δὲ καὶ ἐν αὐτῷ τῷ δεινῷ οὐκ ἐθελήσαντασ, εἰ δή τι πταίσειαν, μὴ ὅσον κατ̓ ἄνδρα μόνον μετέχειν αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ὡσ τὸ πᾶν αὐτοὺσ κακῶσ ἐξηγησαμένουσ.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 6 2:1)
Λικιννίου δὲ Κράσσου τοῦ ἐπὶ Πάρθουσ στρατεύσαντοσ κόλακά φησι γενέσθαι Νικόλαοσ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ πρὸσ ταῖσ ἑκατὸν Ἀνδρόμαχον τὸν Καρρηνόν, ᾧ τὸν Κράσσον πάντα ἀνακοινούμενον προδοθῆναι Πάρθοισ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ ἀπολέσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 611)
καὶ γὰρ Ἀνδρόμαχον καὶ Γέμελλον ἄνδρασ ἄνωθεν φίλουσ αὐτῷ, καὶ πολλὰ μὲν περὶ τὰσ βασιλικὰσ χρείασ ἔν τε πρεσβείαισ καὶ συμβουλίαισ ὀνήσαντασ αὐτοῦ τὸν οἶκον, συμπαιδεύσαντασ δὲ τοὺσ υἱοὺσ καὶ τί γὰρ ἢ πρῶτον παρρησίασ τόπον ἐσχηκότασ παρῃτήσατο τότε, τὸν μὲν, ὅτι Δημήτριοσ ὁ παῖσ αὐτοῦ συνήθησ ἦν Ἀλεξάνδρῳ, Γέμελλον δὲ εὔνουν ἐπιστάμενοσ ἐκείνῳ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 287:1)
τότε γοῦν τῶν περὶ τὸν Ἀνδρόμαχον ἀπελαθέντων λόγου καὶ παρρησίασ πρῶτον μὲν ὁ βασιλεὺσ ὅσουσ ᾤετο πιστοὺσ Ἀλεξάνδρῳ βασάνοισ ἀνέκρινεν, εἴ τι κατ’ αὐτοῦ τολμηθὲν εἰδείησαν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 291:1)
πέμπουσι δ’ οὖν εἰσ τὸ Ταυρομένιον πρεσβευτὴν ἐπὶ τριήρουσ, ὃσ πολλὰ διαλεχθεὶσ πρὸσ τὸν Ἀνδρόμαχον, ἐπαχθῶσ καὶ βαρβαρικῶσ ἀνατεινάμενοσ εἰ μὴ τὴν ταχίστην ἐκβάλλει τοὺσ Κορινθίουσ, τέλοσ ὑπτίαν τὴν χεῖρα δείξασ, εἶτ’ αὖθισ καταστρέψασ ἠπείλησε τοιαύτην οὖσαν αὐτῷ τὴν πόλιν τοιαύτην ποιήσειν.
(플루타르코스, Timoleon, chapter 11 2:1)
ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ, παραγενομένων τῶν πρέσβεων, ἐβουλεύετο μὲν παρακατέχειν τὸν Ἀνδρόμαχον, ἐλπίζων αὐτῷ χρήσεσθαι πρὸσ καιρόν, διὰ τὸ τά τε πρὸσ τὸν Ἀντίοχον ἄκριτα μένειν αὐτῷ, καὶ τὸ τὸν Ἀχαιὸν ἀναδεδειχότα προσφάτωσ αὑτὸν βασιλέα πραγμάτων εἶναι κύριον ἱκανῶν τινων·
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 51 3:1)
οὐ μὴν ἀλλὰ προσκλίνων τοῖσ Ῥοδίοισ ὁ Πτολεμαῖοσ κατὰ τὴν ὅλην αἱρ́εσιν, καὶ πάντα σπεύδων χαρίζεσθαι, συνεχώρησε καὶ παρέδωκε τὸν Ἀνδρόμαχον αὐτοῖσ ἀποκομίζειν ὡσ τὸν υἱόν.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 51 5:1)
διὸ καὶ καταβαλόντεσ παραχρῆμα τὰσ σαρίσασ οἱ περὶ τὸν Ἀνδρόμαχον καὶ Σωσίβιον ἐπῆγον.
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 85 9:1)
ἧκον δὲ καὶ παρὰ τοῦ πρεσβυτέρου πρέσβεισ οἱ περὶ τὸν Νεολαί̈δαν καὶ Ἀνδρόμαχον, ἀπολογούμενοι πρὸσ τὰσ ὑπὸ τἀδελφοῦ γενομένασ κατηγορίασ.
(폴리비오스, Histories, book 33, chapter 11 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION