헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀνδριάσ τε σεβάσμιοσ τοῖσ Σινωπεῦσιν ἔχρα, ὃν οἱ μὲν Σινωπεῖσ οὐ φθάσαντεσ ἐσ φυγὴν ἐπαγαγέσθαι, ὀθόναισ καὶ καλῳδίοισ περιέδησαν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 5:5)
τὰ μὲν οὖν αἴτια σχεδὸν τοσαυταχῶσ λέγεται, συμβαίνει δὲ πολλαχῶσ λεγομένων τῶν αἰτίων καὶ πολλὰ τοῦ αὐτοῦ αἴτια εἶναι οὐ κατὰ συμβεβηκόσ οἱο͂ν τοῦ ἀνδριάντοσ καὶ ἡ ἀνδριαντοποιητικὴ καὶ ὁ χαλκὸσ οὐ καθ’ ἕτερόν τι ἀλλ’ ᾗ ἀνδριάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 16:2)
τὸ ἔκ τινοσ εἶναι λέγεται ἕνα μὲν τρόπον ἐξ οὗ ἐστὶν ὡσ ὕλησ, καὶ τοῦτο διχῶσ, ἢ κατὰ τὸ πρῶτον γένοσ ἢ κατὰ τὸ ὕστατον εἶδοσ, οἱο͂ν ἔστι μὲν ὡσ ἅπαντα τὰ τηκτὰ ἐξ ὕδατοσ, ἔστι δ’ ὡσ ἐκ χαλκοῦ ὁ ἀνδριάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 227:1)
ἄλλωσ γὰρ τοῦτο καὶ ὁ ἀνδριὰσ ἐκ χαλκοῦ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 229:2)
ἐξ οὗ δὲ ὡσ ὕλησ γίγνεται ἔνια λέγεται, ὅταν γένηται, οὐκ ἐκεῖνο ἀλλ’ ἐκείνινον, οἱο͂ν ὁ ἀνδριὰσ οὐ λίθοσ ἀλλὰ λίθινοσ, ὁ δὲ ἄνθρωποσ ὁ ὑγιαίνων οὐ λέγεται ἐκεῖνο ἐξ οὗ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 101:1)
διὸ ὥσπερ οὐδ’ ἐκεῖ ἐξ οὗ τοῦτο, ἐκεῖνο οὐ λέγεται, οὐδ’ ἐνταῦθα ὁ ἀνδριὰσ ξύλον, ἀλλὰ παράγεται ξύλινοσ, οὐ ξύλον, καὶ χαλκοῦσ ἀλλ’ οὐ χαλκόσ, καὶ λίθινοσ ἀλλ’ οὐ λίθοσ, καὶ ἡ οἰκία πλινθίνη ἀλλ’ οὐ πλίνθοι, ἐπεὶ οὐδὲ ὡσ ἐκ ξύλου γίγνεται ἀνδριὰσ ἢ ἐκ πλίνθων οἰκία, ἐάν τισ ἐπιβλέπῃ σφόδρα, οὐκ ἂν ἁπλῶσ εἴπειεν, διὰ τὸ δεῖν μεταβάλλοντοσ γίγνεσθαι ἐξ οὗ, ἀλλ’ οὐχ ὑπομένοντοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 103:1)
καὶ διὰ τοῦτο φθείρεται ὁ πήλινοσ ἀνδριὰσ εἰσ πηλὸν καὶ ἡ σφαῖρα εἰσ χαλκὸν καὶ ὁ Καλλίασ εἰσ σάρκα καὶ ὀστᾶ, ἔτι δὲ ὁ κύκλοσ εἰσ τὰ τμήματα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 148:2)
ἐκεῖνο δὲ ἑτέρασ ἀρχῆσ δεῖται, ὥσπερ ἡ γῆ οὔπω ἀνδριὰσ δυνάμει μεταβαλοῦσα γὰρ ἔσται χαλκόσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 72:1)
ἔστι γὰρ ὁ χαλκὸσ δυνάμει ἀνδριάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 137:4)
ὁ μὲν γὰρ ἀνδριὰσ ἕστηκεν ὁ σὸσ τὸ μὲν σχῆμα ἐπιτηδείωσ ‐ ἀποδείκνυσιν γὰρ τὴν θάλασσαν ‐ , τὴν δὲ ἐργασίαν οὔτε ὅμοιόσ σοι οὔτε ἄλλωσ καλόσ·
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 1 7:1)
μάθε οὖν ὅτι ἀρσενικῶσ εἴρηκε τὸν τίγριν Ἄλεξισ ἐν Πυραύνῳ οὕτωσ ἄνοιγ’, ἄνοιγε τὴν θύραν ἐλάνθανον πάλαι περιπατῶν ἀνδριάσ, 6 ἀλέτων ὄνοσ, ποτάμιοσ ἵπποσ, τοῖχοσ, ὁ Σελεύκου τίγρισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 57 2:2)
ὅσου γὰρ ἀνδριὰσ γένοιτ’ ἄν, τοσοῦτον ἐφ’ ἑκάστῳ κερδαίνετε·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 143:2)
ὥστε ἐμὲ ἐν ἀπόρῳ καθεστάναι καὶ πρὸσ ἐμαυτὸν καὶ νὴ Δία ἤδη πρὸσ ἕτερον, πότεῤ ὡσ ἀληθῶσ οὐκ ἔβλεπον οὐδὲ ὕπαρ, ἀλλὰ ὄναρ ἦν τὰ γιγνόμενα, ἢ τὰ μὲν ἦν ταῦτα ταῖσ πάσαισ ἀκριβείαισ, σπουδή τε τοῦ πλήθουσ καὶ κρίσισ τῆσ βουλῆσ, ὁ δ̓ ἀνδριὰσ τῶν Δαιδάλου ποιημάτων ἔτυχεν ὢν καὶ λαθὼν ἡμᾶσ ἀπέδρα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 18:2)
ἦν δὲ παρ’ αὐτοῖσ ἀνδριὰσ Κρόνου χαλκοῦσ, ἐκτετακὼσ τὰσ χεῖρασ ὑπτίασ ἐγκεκλιμένασ ἐπὶ τὴν γῆν, ὥστε τὸν ἐπιτεθέντα τῶν παίδων ἀποκυλίεσθαι καὶ πίπτειν εἴσ τι χάσμα πλῆρεσ πυρόσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 14 6:1)
ἡ μὲν κατὰ δύναμιν, ὡσ ἐν τῷ κηρῷ ὁ Ἑρμῆσ ἐπιτηδειότητα ἔχοντι ἐπιδέξασθαι τοὺσ χαρακτῆρασ, καὶ ὁ ἐν τῷ χαλκῷ ἀνδριάσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 32:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION