헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἐδόκει σφόδρα ἔντιμον τὸ τοῦ ἀνδριάντοσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 5:13)
αἴτιον λέγεται ἕνα μὲν τρόπον ἐξ οὗ γίγνεταί τι ἐνυπάρχοντοσ, οἱο͂ν ὁ χαλκὸσ τοῦ ἀνδριάντοσ καὶ ὁ ἄργυροσ τῆσ φιάλησ καὶ τὰ τούτων γένη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 11:1)
τὰ μὲν οὖν αἴτια σχεδὸν τοσαυταχῶσ λέγεται, συμβαίνει δὲ πολλαχῶσ λεγομένων τῶν αἰτίων καὶ πολλὰ τοῦ αὐτοῦ αἴτια εἶναι οὐ κατὰ συμβεβηκόσ οἱο͂ν τοῦ ἀνδριάντοσ καὶ ἡ ἀνδριαντοποιητικὴ καὶ ὁ χαλκὸσ οὐ καθ’ ἕτερόν τι ἀλλ’ ᾗ ἀνδριάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 16:2)
καὶ τὰ τούτων γένη, οἱο͂ν ἀνδριάντοσ ἄλλωσ Πολύκλειτοσ καὶ ἄλλωσ ἀνδριαντοποιόσ, ὅτι συμβέβηκε τῷ ἀνδριαντοποιῷ Πολυκλείτῳ εἶναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 26:1)
καὶ τὰ περιέχοντα δὲ τὸ συμβεβηκόσ, οἱο͂ν ἄνθρωποσ αἴτιοσ ἀνδριάντοσ, ἢ καὶ ὅλωσ ζῷον, ὅτι ὁ Πολύκλειτοσ ἄνθρωποσ ὁ δὲ ἄνθρωποσ ζῷον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 28:1)
ἔστι δὲ καὶ τῶν συμβεβηκότων ἄλλα ἄλλων πορρώτερον καὶ ἐγγύτερον, οἱο͂ν εἰ ὁ λευκὸσ καὶ ὁ μουσικὸσ αἴτιοσ λέγοιτο τοῦ ἀνδριάντοσ, ἀλλὰ μὴ μόνον Πολύκλειτοσ ἢ ἄνθρωποσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 28:2)
ὁμοίωσ δὲ λεχθήσεται καὶ ἐφ’ ὧν αἴτια τὰ αἴτια τοῖσ εἰρημένοισ, οἱο͂ν τοῦδε τοῦ ἀνδριάντοσ ἢ ἀνδριάντοσ ἢ ὅλωσ εἰκόνοσ, καὶ χαλκοῦ τοῦδε ἢ χαλκοῦ ἢ ὅλωσ ὕλησ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 30:1)
ἔτι δὲ φύσισ λέγεται ἐξ οὗ πρώτου ἢ ἔστιν ἢ γίγνεταί τι τῶν φύσει ὄντων, ἀρρυθμίστου ὄντοσ καὶ ἀμεταβλήτου ἐκ τῆσ δυνάμεωσ τῆσ αὑτοῦ, οἱο͂ν ἀνδριάντοσ καὶ τῶν σκευῶν τῶν χαλκῶν ὁ χαλκὸσ ἡ φύσισ λέγεται, τῶν δὲ ξυλίνων ξύλον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 43:2)
ἕνα δ’ ἐν ᾧ ἄν τι ὑπάρχῃ ὡσ δεκτικῷ, οἱο͂ν ὁ χαλκὸσ ἔχει τὸ εἶδοσ τοῦ ἀνδριάντοσ καὶ τὴν νόσον τὸ σῶμα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 223:1)
καὶ τοῦ μὲν συνόλου ἀνδριάντοσ μέροσ ὁ χαλκὸσ τοῦ δ’ ὡσ εἴδουσ λεγομένου ἀνδριάντοσ οὔ λεκτέον γὰρ τὸ εἶδοσ καὶ ᾗ εἶδοσ ἔχει ἕκαστον, τὸ δ’ ὑλικὸν οὐδέποτε καθ’ αὑτὸ λεκτέον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 142:1)
ἐπεὶ δὲ τοῦτο δοκεῖ μὲν ἐνδέχεσθαι ἄδηλον δὲ πότε, ἀποροῦσί τινεσ ἤδη καὶ ἐπὶ τοῦ κύκλου καὶ τοῦ τριγώνου ὡσ οὐ προσῆκον γραμμαῖσ ὁρίζεσθαι καὶ τῷ συνεχεῖ, ἀλλὰ πάντα καὶ ταῦτα ὁμοίωσ λέγεσθαι ὡσανεὶ σάρκεσ καὶ ὀστᾶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ χαλκὸσ καὶ λίθοσ τοῦ ἀνδριάντοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 172:3)
ἀνακεῖσθαι δέ φαμεν ἐπὶ ἀνδριάντοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 427)
"Νίκανδρόσ φησιν ἐξ ἀνδριάντοσ τῆσ κεφαλῆσ Ἀλεξάνδρου τὴν καλουμένην ἀμβροσίαν φύεσθαι ἐν Κῷ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 32 1:6)
καὶ πολλοὶ καὶ διὰ ταῦτα ἤδη τεθνήκασιν, ὅπωσ ἀνδριάντοσ τύχωσι καὶ κηρύγματοσ ἢ τιμῆσ ἑτέρασ καὶ τοῖσ αὖθισ καταλίπωσι δόξαν τινὰ ἐπιεικῆ καὶ μνήμην ἑαυτῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 20:2)
καὶ τοίνυν ἐὰν εἴπῃ τισ εἰσελθὼν ὅτι πεφώραταί τισ ξένοσ ἢ καὶ πολίτησ ἢ χεῖρα ἢ δάκτυλον ἀφαιρῶν ἀνδριάντοσ, βοήσεσθε καὶ παραχρῆμα ἐπιθεῖναι κελεύσετε ἐπὶ τὸν τροχόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 109:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION