헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ ταῦτα ἐπαινετικά ἐστι, καὶ πάλιν ὁ μὲν ἀγαθόσ, ὁ δὲ ἀνδρεῖοσ, ὁ δὲ δίκαιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 11:4)
ὁ γὰρ τοσοῦτον ὑπεριδὼν τῶν ἡδονῶν ὥστε μηδεμιᾶσ ἡττηθῆναι αὐτῶν, πῶσ οὐχ οὗτόσ ἐστιν ὁ τῷ ὄντι ἀνδρεῖοσ καὶ σώφρων καὶ καρτερόσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:4)
βίου δὲ εὐκολίαν καὶ διαίτησ εὐτέλειαν τίσ οὕτωσ ἀνδρεῖοσ ὥστε ῥᾳδίωσ οὕτωσ δύνασθαι ἂν ὑπενεγκεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:6)
πῶσ οὖν αὐτὸσ ὢν ἀγαθὸσ λέγειν, ἱκανὸσ πράττειν, ἀνδρεῖοσ, κρείττων χρημάτων, ἐποίει λάλουσ, ἀργοὺσ, δειλοὺσ, ἀνελευθέρουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 33:8)
σχεδὸν δὴ δοκεῖ πᾶσιν ὅ τ’ ἀνδρεῖοσ εἶναι περὶ φόβουσ καὶ ἡ ἀνδρεία μία τῶν ἀρετῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 5:1)
δοκεῖ δ’ ὁ ἀνδρεῖοσ ἄφοβοσ εἶναι ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, ὁ δὲ δειλὸσ φοβητικόσ, καὶ ὃ μὲν καὶ πολλὰ καὶ ὀλίγα καὶ μεγάλα καὶ μικρὰ φοβεῖσθαι, καὶ σφόδρα καὶ ταχύ, ὃ δὲ τὸ ἐναντίον ἢ οὐ φοβεῖσθαι ἢ ἠρέμα καὶ μόλισ καὶ ὀλιγάκισ καὶ μεγάλα, καὶ ὃ μὲν ὑπομένει τὰ φοβερὰ σφόδρα, ὃ δὲ οὐδὲ τὰ ἠρέμα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 10:1)
ποῖα οὖν ὑπομένει ὁ ἀνδρεῖοσ;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 11:1)
ὁ δ’ ἀνδρεῖοσ πρὸσ ταῦτ’ ἔχει ἀφόβωσ, καὶ ὑπομένει τὰ τοιαῦτα φοβερά, ἃ ἔστι μὲν ὡσ φοβερὰ αὐτῷ, ἔστι δ’ ὡσ οὔ, ᾗ μὲν ἄνθρωποσ, φοβερά, ᾗ δ’ ἀνδρεῖοσ, οὐ φοβερὰ ἀλλ’ ἢ ἠρέμα ἢ οὐδαμῶσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 15:1)
ὁ δὲ διὰ τὸ καλὸν ἄφοβοσ καὶ ἀνδρεῖοσ μόνοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 20:4)
ὁ δ’ ἀνδρεῖοσ ἄμφω ἃ δεῖ, καὶ ταύτῃ μέσοσ ἐστίν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 21:1)
ὁ δὲ ἀνδρεῖοσ μόνοσ, ἐὰν κελεύῃ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 22:1)
ἐκεῖνοσ μὲν ἂν εἶναι δόξειε δειλόσ, οὗτοσ δ’ ἀνδρεῖοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 33:1)
διόπερ οὔτ’ εἴ τισ ὑπομένοι τὰ φοβερὰ δι’ ἄγνοιαν, ἀνδρεῖοσ, οἱο͂ν εἴ τισ τοὺσ κεραυνοὺσ ὑπομένοι φερομένουσ διὰ μανίαν, οὔτ’ εἰ γιγνώσκων ὅσοσ ὁ κίνδυνοσ, διὰ θυμόν, οἱο͂ν οἱ Κελτοὶ πρὸσ τὰ κύματα ὅπλα ἀπαντῶσι λαβόντεσ, καὶ ὅλωσ ἡ βαρβαρικὴ ἀνδρεία μετὰ θυμοῦ ἐστίν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 40:1)
ἀλλ’ ὅμωσ οὔτ’ εἰ διὰ ταύτην οὔτ’ εἰ δι’ ἄλλην ἡδονὴν ὑπομένει τισ τὸν θάνατον ἢ φυγὴν μειζόνων λυπῶν, οὐδεὶσ δικαίωσ <ἂν> ἀνδρεῖοσ λέγοιτο τούτων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 41:3)
εἰ γὰρ ἦν ἡδὺ τὸ ἀποθνήσκειν, πολλάκισ ἂν δι’ ἀκρασίαν ἀπέθνησκον οἱ ἀκόλαστοι, ὥσπερ καὶ νῦν αὐτοῦ μὲν τοῦ ἀποθνήσκειν οὐκ ὄντοσ ἡδέοσ, τῶν ποιητικῶν δ’ αὐτοῦ, πολλοὶ δι’ ἀκρασίαν περιπίπτουσιν εἰδότεσ, ὧν οὐθεὶσ <ἂν> ἀνδρεῖοσ εἶναι δόξειεν, εἰ καὶ πάνυ ἑτοίμωσ ἀποθνήσκειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 41:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION