헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πέμπτον ἀνδρεῖον εἶναι τὴν ψυχήν, ἵνα μὴ παρὰ τὰ δεινὰ καὶ τοὺσ κινδύνουσ ἐγκαταλίπῃ τὸν δῆμον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1705)
εἶθ’ ὃν ἐξ ἁπάντων τῶν τῆσ ἀρετῆσ μορίων ὑπάρχει προσειπεῖν, ἀνδρεῖον, δίκαιον, φρόνιμον, σώφρονα, τοῦτον Πλάτων μετὰ τῶν κολάκων ἠρίθμησε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 11:3)
καὶ γὰρ ὁ τὴν μάχην γενέσθαι σπεύσασ καὶ οὐ περιιδὼν διαφθαρέντα τὰ πράγματα ἐν τῇ τριβῇ καὶ ὁ πάντα εἰσ ἑαυτὸν ἀναδεξάμενοσ καὶ δείξασ ὃ σὺ χρησμῳδεῖσ, οὐκ ἐν ἄλλοισ εἰκὸσ ἔχειν τὰσ ἐλπίδασ, ὧν ἢ εὖ ἢ κακῶσ πραξάντων ἀνάγκη πλανᾶσθαι καὶ αὐτὸν καὶ τὰ αὐτοῦ τινὸσ, ἀλλ’ αὐτὸν ἐν αὑτῷ, τόν γε δὴ σώφρονα καὶ τὸν ἀνδρεῖον καὶ φρόνιμον, Μιλτιάδησ εἷσ ἀνήρ ἐστιν, οὐκ ἄλλοσ οὐδείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 58:8)
εἶτ’ ἐγὼ τὸν οὕτωσ ἀνδρεῖον καὶ φρόνιμον καὶ σώφρονα, τὸν διὰ βίου μελετήσαντα ἀρετὴν, τοῦτον κολακείασ μορίῳ σχολάσαι δοκῶ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 62:3)
ὥστε συμβαίνει τὸν ἀνδρεῖον μεγάλουσ φόβουσ καὶ πολλοὺσ ποιεῖσθαι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 12:5)
τὰ μὲν οὖν φοβερά, περὶ ὅσα φαμὲν εἶναι τὸν ἀνδρεῖον, εἴρηται δὴ ὅτι τὰ φαινόμενα ποιητικὰ λύπησ τῆσ φθαρτικῆσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 35:1)
τὸν γὰρ δίκαιον καὶ τὸν ἀνδρεῖον καὶ ὅλωσ τὸν ἀγαθόν τε καὶ τὴν ἀρετὴν ἐπαινοῦμεν διὰ τὰσ πράξεισ καὶ τὰ ἔργα, καὶ τὸν ἰσχυρὸν δὲ καὶ τὸν δρομικὸν καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον τῷ ποιόν τινα πεφυκέναι καὶ ἔχειν πωσ πρὸσ ἀγαθόν τι καὶ σπουδαῖον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 127:4)
διὸ καὶ ἀπωθοῦνται τὸν μέσον οἱ ἄκροι ἑκάτεροσ πρὸσ ἑκάτερον, καὶ καλοῦσι τὸν ἀνδρεῖον ὁ μὲν δειλὸσ θρασὺν ὁ δὲ θρασὺσ δειλόν, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀνάλογον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 96:2)
δεῖ δ’ οὐ δι’ ἀνάγκην ἀνδρεῖον εἶναι, ἀλλ’ ὅτι καλόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 111:2)
περὶ δὲ τῆσ δωριστὶ πάντεσ ὁμολογοῦσιν ὡσ στασιμωτάτησ οὔσησ καὶ μάλιστα ἦθοσ ἐχούσησ ἀνδρεῖον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 123:1)
καὶ ὡσ ἂν ἓν τῶν συστοίχων καὶ τῶν ὁμοίων πτώσεων, καὶ τἆλλ’ ἀκολουθεῖ, οἱο͂ν εἰ τὸ ἀνδρείωσ κάλλιον καὶ αἱρετώτερον τοῦ σωφρόνωσ, καὶ ἀνδρεία σωφροσύνησ αἱρετωτέρα καὶ τὸ ἀνδρεῖον εἶναι τοῦ σωφρονεῖν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 27:1)
ληπτέον δὲ καὶ τὰ σύνεγγυσ τοῖσ ὑπάρχουσιν ὡσ ταὐτὰ ὄντα καὶ πρὸσ ἔπαινον καὶ πρὸσ ψόγον, οἱο͂ν τὸν εὐλαβῆ ψυχρὸν καὶ ἐπίβουλον καὶ τὸν ἠλίθιον χρηστὸν ἢ τὸν ἀνάλγητον πρᾶον, καὶ ἕκαστον δ’ ἐκ τῶν παρακολουθούντων ἀεὶ κατὰ τὸ βέλτιστον, οἱο͂ν τὸν ὀργίλον καὶ τὸν μανικὸν ἁπλοῦν καὶ τὸν αὐθάδη μεγαλοπρεπῆ καὶ σεμνόν, καὶ τοὺσ ἐν ταῖσ ὑπερβολαῖσ ὡσ ἐν ταῖσ ἀρεταῖσ ὄντασ, οἱο͂ν τὸν θρασὺν ἀνδρεῖον καὶ τὸν ἄσωτον ἐλευθέριον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 28:1)
καὶ νὴ Δί’ ἀνδρεῖόν γε πάνυ νομιζομεν, ὃσ ἂν πεπλήγῃ τὸν πατέρα νεοττὸσ ὤν.
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric11)
ἀλλ’ ὅμωσ ἐγὼ παρέξω ’μαυτὸν ἀνδρεῖον τὸ λῆμα καὶ βλέποντ’ ὀρίγανον.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, antistrophe 18)
εἰ δὲ δειλὸν καὶ πονηρὸν ἄνδρα τισ τέκοι γυνή, ἢ τριήραρχον πονηρὸν ἢ κυβερνήτην κακόν, ὑστέραν αὐτὴν καθῆσθαι σκάφιον ἀποκεκαρμένην τῆσ τὸν ἀνδρεῖον τεκούσησ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Parabasis, epirrheme3)

SEARCH

MENU NAVIGATION