헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν δεινόν, ὦ γῆ καὶ θεοί, καὶ πέρᾳ δεινοῦ, τοὺσ Ἕλληνα μὲν ἀντὶ βαρβάρου ποιήσαντασ, γνώριμον δ’ ἀντ’ ἀνδραπόδου, τοσούτων δ’ ἀγαθῶν ἡγεμόνασ, τούτουσ περιορᾶν ἐν ταῖσ ἐσχάταισ ἀπορίαισ ὄντασ ἔχοντα καὶ πλουτοῦντα, καὶ εἰσ τοῦθ’ ἥκειν ἀναιδείασ ὥστε, ἧσ παρ’ ἡμῶν τύχησ μετέσχε, ταύτησ ἡμῖν μὴ τολμᾶν μεταδοῦναι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 113:1)
τὸ μὲν γάρ ἐστιν ἀνδρὸσ πονηροῦ θάνατοσ, τὸ δὲ ἀνδραπόδου δυστυχοῦσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 65:2)
καὶ ταῖσ μὲν τοσαύταισ μυριάσι τῶν πολεμίων ἀντιταττόμεθα, μόναρχον δὲ οὐδ’ ἀνδραπόδου γενναίου τὴν ἀρετὴν ἔχοντα πεφρίκαμεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 65 5:3)
οἱ δὲ δημοτικοὶ συστρέψαντεσ αὑτοὺσ κατεβόων τε καὶ παρεκελεύοντο μὴ προδιδόναι σφῶν τὴν ἐλευθερίαν, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν βουλὴν τὸ πρᾶγμα ἄγειν καὶ τῶν ὑπάτων κατηγορεῖν καὶ δίκησ τινὸσ παρ’ αὐτῶν ἠξίουν τυχεῖν, ὅτι τὸν ἐπικαλεσάμενον τὴν ἐκ τῶν δημάρχων βοήθειαν, καὶ ἐν τῷ δήμῳ κρίσιν ὑπέχειν, εἴ τι πλημμελεῖ, βουλόμενον, οὐδετέρου τυχεῖν εἰάσαν τῶν δικαίων, ἀλλ’ ἐν ἀνδραπόδου μοίρᾳ τὸν ἐλεύθερον καὶ πολίτην ἔθεντο παίειν ἐπικελευόμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 39 8:1)
Συνηγορία Παρμένοντι ὑπὲρ ἀνδραπόδου βλάβησ·
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11, chapter 12 1:5)
τὸ δὲ δειλὸν εἶναι εὐγνώμονοσ ἤθουσ φαντάζονται καὶ τὸ ἐλεήμονα, τὸ δ’ ἠλίθιον εἶναι παντελῶσ ἀνδραπόδου·
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀνομολογίασ. 5:1)
κελευσθεὶσ γὰρ παρασκευάσαι τὰ πρὸσ τὴν ἔξοδον οὐκ ἐφρόντισεν, ἀλλ’ ὥσπερ ἀνδραπόδου τινὸσ οὕτωσ παρήκουσεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 328:3)
προῃρεῖτο δ’ οὖν πολεμῶν ἕκαστοσ ὁτιοῦν παθεῖν ἢ δουλεύσασ ἑκουσίωσ ἐν ἀνδραπόδου μοίρᾳ παραπολέσθαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 446:2)
ἐκ[εῖ]νοσ δὲ λαμβάνων ἀνδράποδα ἀγοράζει, καὶ παρέχει ὥσπερ τοῖσ λῃσταῖσ ἐπισιτισμόν, καὶ δίδωσι τούτῳ ὑπὲρ ἑκάστου τοῦ ἀνδραπόδου ὀβολὸν τῆσ ἡμέρασ, ὅπωσ ἂν ᾖ ἀθάνατοσ συκοφάντησ.
(히페레이데스, Speeches, Ἀποπλογία ὑπὲρ Λυκόφρονος 9:3)
‐ τοῦτον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, παραλαβοῦσα γελοίωσ ἔχοντα, μήτε φωνὴν ἀφιέναι μήτε ἑστάναι ὑπὸ τοῦ ἀκράτου δυνάμενον, ὑπέστρεψα καὶ ἀνένηψα καὶ ἀντὶ ἀνδραπόδου κόσμιον ἄνδρα καὶ σώφρονα καὶ πολλοῦ ἄξιον τοῖσ Ἕλλησιν ἀπέδειξα·
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 17:9)
οὐδὲ ὡσ περὶ τοιούτου αὐτοῦ ὄντοσ διανοοῦνται, ἀλλ’ ἐνούσησ πολλάκισ ἀνθρώπῳ ἐπιστήμησ οὐ τὴν ἐπιστήμην αὐτοῦ ἄρχειν ἀλλ’ ἄλλο τι, τοτὲ μὲν θυμόν, τοτὲ δὲ ἡδονήν, τοτὲ δὲ λύπην, ἐνίοτε δὲ ἔρωτα, πολλάκισ δὲ φόβον, ἀτεχνῶσ διανοούμενοι περὶ τῆσ ἐπιστήμησ ὥσπερ περὶ ἀνδραπόδου, περιελκομένησ ὑπὸ τῶν ἄλλων ἁπάντων.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 353:4)
οὐδὲ γὰρ ἀνδρὸσ τοῦτό γ’ ἐστὶν τὸ πάθημα, τὸ ἀδικεῖσθαι, ἀλλ’ ἀνδραπόδου τινὸσ ᾧ κρεῖττόν ἐστιν τεθνάναι ἢ ζῆν, ὅστισ ἀδικούμενοσ καὶ προπηλακιζόμενοσ μὴ οἱο͂́σ τέ ἐστιν αὐτὸσ αὑτῷ βοηθεῖν μηδὲ ἄλλῳ οὗ ἂν κήδηται.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 219:4)
ἀνδραπόδου γάρ τινα σὺ λέγεισ ἕξιν.
(플라톤, Laws, book 12 171:3)
οἱ δὲ καὶ τίτθασ ἀποσπῶντεσ ἀλλήλων καὶ συντρόφουσ καὶ συνήθεισ παῖδασ ὑπερβαλόμενοι τοῖσ διαλογισμοῖσ, ἀπίασιν ἀνδραπόδου τιμῇ πλέον ἔχοντεσ, τὸ δὲ μέγιστον καὶ τιμιώτατον τῶν πατρῴων, φιλίαν ἀδελφοῦ καὶ πίστιν, ἀπολωλεκότεσ.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 11 2:1)
ἀνέμητον ἁπάντων, οἱ δὲ καὶ τίτθασ ἀποσπῶντεσ ἀλλήλων καὶ συντρόφουσ καὶ συνήθεισ παῖδασ ὑπερβαλλόμενοι τοῖσ διωγμοῖσ, ἀπίασιν ἀνδραπόδου τιμὴν πλέον ἔχοντεσ, τὸ δὲ μέγιστον καὶ τιμιώτατον τῶν πατρῴων, φιλίαν ἀδελφοῦ καὶ πίστιν, ἀπολωλεκότεσ ἐνίουσ δὲ καὶ ἀκερδῶσ φιλονεικίασ ἕνεκα χρησαμένουσ τοῖσ πατρῴοισ οὐθὲν ἐπιεικέστερον ἢ λαφύροισ ἴσμεν.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 11 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION