헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀνωλόλυξα μὲν πάλαι χαρᾶσ ὕπο, ὅτ’ ἦλθ’ ὁ πρῶτοσ νύχιοσ ἄγγελοσ πυρόσ, φράζων ἅλωσιν Ἰλίου τ’ ἀνάστασιν.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:4)
Χρὴ δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ ἰητρείῃ ἐνεργῷ χρέεσθαι, ἔσ τε τὴν τῶν ἱδρώτων κάθεξιν, καὶ τῆσ δυνάμιοσ ἀνάστασιν ἐσ τὸ ζώπυρον· ἔστω ὦν ἐπίθημα τῷ θώρηκι ἐσ τὸν ἀριστερὸν μαστὸν, φοίνικεσ ἐν οἴνῳ λεῖοι, ξὺν ἀλόῃ καὶ μαστίχῃ, κηρωτῇ δὲ ξὺν νάρδῳ πεποιημένῃ ἀνειλήφθω τάδε· καὶ ἢν τόδε ἀσηρὸν γίγνηται, ἄλλο ἐπιτιθέναι ἐπίθημα, μήλων ἐξελόντα τὸ σπέρμα καὶ ὅτι περ ἂν σκληρὸν ᾖ, θλάσαντα, ξυμμίσγειν ἀλφίτοισι εὐώδεσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.166)
οἶμαι γὰρ εἴ τισ θεῶν ἔδωκεν αὐτοῖσ ἀνάστασιν ἔτι τούτου ζῶντοσ πάντασ ἂν εἰσ ταυτὸν τοὺσ ὁμοτέχνουσ αὐτῶν συναγαγόντασ παρὰ τούτου κελεύειν μανθάνειν ἃ χρὴ περὶ αὐτῶν φρονεῖν καὶ λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 6:14)
φέρε γὰρ πρὸσ θεῶν, εἰ καθάπερ τὸν Πρωτεσίλαόν φασι παραιτησάμενον τοὺσ κάτω γεγενῆσθαι μετὰ τῶν ζώντων, ἢ καὶ ὥσπερ τῶν κωμικῶν τισ ἐποίησε τέτταρασ τῶν προστατῶν ἀνεστῶτασ, ἐν οἷσ δύο τούτων ἔνεισιν, οὕτωσ οἱ τέτταρεσ ἡμῖν οὗτοι, περὶ ὧν ἡ νυνὶ διαδικασία, ἀνάστασιν εὑρ́οντο, ὥστε συγγενέσθαι Πλάτωνι μίαν μόνην ἡμέραν ἐπὶ τοῖσ λόγοισ τούτοισ, ἔπειτα ἔλεγον τὸν Περικλέα προστησάμενοι, εἰ δὲ βούλει τὸν Θεμιστοκλέα, οἵπερ ἡμῖν ἐπὶ κέρωσ τῶν ῥητόρων ‐ καὶ ὅπωσ μηδεὶσ ἐμοὶ τὸ τραχὺ τῆσ ἀποκρίσεωσ λογιεῖται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 113:4)
τὸ γὰρ τοὺσ πολεμήσοντασ Φιλίππῳ γεγενῆσθαι καὶ χώραν ὅμορον καὶ δύναμίν τινα κεκτημένουσ, καὶ τὸ μέγιστον ἁπάντων, τὴν ὑπὲρ τοῦ πολέμου γνώμην τοιαύτην ἔχοντασ ὥστε τὰσ πρὸσ ἐκεῖνον διαλλαγὰσ πρῶτον μὲν ἀπίστουσ, εἶτα τῆσ ἑαυτῶν πατρίδοσ νομίζειν ἀνάστασιν, δαιμονίᾳ τινὶ καὶ θείᾳ παντάπασιν ἐοίκεν εὐεργεσίᾳ.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 2:2)
κατακλιθεὶσ δὲ ἀθρόῳ τῷ βάρει παραχρῆμα μετὰ τῆσ τοῦ δένδρου φορᾶσ ἐπὶ τὴν γῆν καταφέρεται, πεσὼν δ’ ὕπτιοσ μένει τὴν νύκτα κείμενοσ διὰ τὸ τὴν τοῦ σώματοσ φύσιν ἀδημιούργητον εἶναι πρὸσ ἀνάστασιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 27 3:3)
μετὰ δὲ τὴν Δρυόπων ἀνάστασιν, πολέμου συνεστῶτοσ τοῖσ Δωριεῦσι τοῖσ τὴν Ἑστιαιῶτιν καλουμένην οἰκοῦσιν, ὧν ἐβασίλευεν Αἰγίμιοσ, καὶ τοῖσ Λαπίθαισ τοῖσ περὶ τὸν Ὄλυμπον ἱδρυμένοισ, ὧν ἐδυνάστευε Κόρωνοσ ὁ Καινέωσ, ὑπερεχόντων δὲ τῶν Λαπιθῶν πολὺ ταῖσ δυνάμεσιν, οἱ Δωριεῖσ κατέφυγον ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα, καὶ σύμμαχον αὐτὸν ἐκάλεσαν ἐπὶ τρίτῳ μέρει τῆσ Δωρίδοσ χώρασ καὶ τῆσ βασιλείασ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 37 3:1)
μητροκτόνουσ τ’ ἀγῶνασ, οὓσ οὑμοὶ γάμοι θήσουσιν, οἴκων τ’ Ἀτρέωσ ἀνάστασιν.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, iambic 1:15)
τὸν δὲ σύμπαντα χρόνον, ὃσ ἀπὸ τῆσ τῶν Ἰσραηλιτῶν αἰχμαλωσίασ ἐπὶ τὴν τῶν δύο φυλῶν ἀνάστασιν ἐληλύθει, ἑκατὸν ἔτη καὶ τριάκοντα καὶ μῆνασ ἓξ καὶ δέκα ἡμέρασ συνέβη γενέσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 233:1)
Βαλλομένων δὲ τοὺσ θεμελίουσ τοῦ ναοῦ καὶ περὶ τὴν οἰκοδομίαν αὐτοῦ λίαν ἐσπουδακότων, τὰ πέριξ ἔθνη καὶ μάλιστα τὸ Χουθαίων, οὓσ ἐκ τῆσ Περσίδοσ καὶ Μηδικῆσ ἀγαγὼν Σαλμανασσάρησ ὁ τῶν Ἀσσυρίων βασιλεὺσ κατῴκισεν ἐν Σαμαρείᾳ, ὅτε τὸν τῶν Ἰσραηλιτῶν λαὸν ἀνάστατον ἐποίησεν, παρεκάλουν τοὺσ σατράπασ καὶ τοὺσ ἐπιμελουμένουσ ἐμποδίζειν τοὺσ Ιοὐδαίουσ πρόσ τε τὴν τῆσ πόλεωσ ἀνάστασιν καὶ τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευήν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 25:1)
θέροσ τε γὰρ ἦν καὶ οὐδὲν ἐμποδὼν πρὸσ τὴν ἀνάστασιν οὔτ’ ἀπὸ τοῦ ἀέροσ οὔτ’ ἀπὸ τῶν ἐργαζομένων, τά τε μηχανήματα προσάγοντεσ κατέσειον τὸ τεῖχοσ καὶ πάσαισ ἐχρῶντο πείραισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 598:2)
πεντήκοντα γὰρ πηχῶν οὖσα τὴν ἀνάστασιν τεσσαρακονταπήχεισ τὰσ θύρασ εἶχε καὶ τὸν κόσμον πολυτελέστερον ἐπὶ δαψιλὲσ πάχοσ ἀργύρου τε καὶ χρυσοῦ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 233:1)
οὐκ ὀλίγα δὲ καὶ ἡ Λακεδαίμων τοιαῦτα παρέχεται, τὸν Υἅκινθον καὶ τὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἀντεραστὴν Ζέφυρον καὶ τὴν ὑπὸ τῷ δίσκῳ τοῦ μειρακίου σφαγὴν καὶ τὸ ἐκ τοῦ αἵματοσ ἄνθοσ καὶ τὴν ἐν αὐτῷ αἰάζουσαν ἐπιγραφήν, καὶ τὴν Τυνδάρεω ἀνάστασιν καὶ τὴν Διὸσ ἐπὶ τούτῳ κατ’ Ἀσκληπιοῦ ὀργὴν ἔτι δὲ καὶ τὸν Πάριδοσ ξενισμὸν καὶ τὴν Ἑλένησ ἁρπαγὴν μετὰ τὴν.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 45:1)
καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντεσ εἰσ ἀνάστασιν ζωῆσ, οἱ τὰ φαῦλα πράξαντεσ εἰσ ἀνάστασιν κρίσεωσ.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 1 210:1)
ὅτι τὸν Ιἠσοῦν καὶ τὴν ἀνάστασιν εὐηγγελίζετο.
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 14 140:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION