헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

αἰσθόμενοσ δὲ τὸ πρᾶγμα ἀνὴρ ἐπιεικήσ, Πάμφιλοσ ὁ Ἀχερδούσιοσ, προσκρούσασ τι τούτῳ καὶ παροξυνθείσ, ἐκκλησίασ οὔσησ εἶπεν ἀναστάσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1102)
ἀναγνωσθέντοσ δὲ τοῦ ψηφίσματοσ, καὶ ταῦτα οἶμαι πάντασ ὑμᾶσ μνημονεύειν, ἀναστὰσ ἐκ τῶν προέδρων Δημοσθένησ οὐκ ἔφη τὸ ψήφισμα ἐπιψηφιεῖν, οὐδὲ λύσειν τὴν πρὸσ Φίλιππον εἰρήνην, οὐδὲ γιγνώσκειν τῶν συμμάχων τοὺσ ὥσπερ συνεφαπτομένουσ τοῖσ σπένδουσι τῶν ἱερῶν·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 841)
ἀναστὰσ δὲ Πυθόνικοσ ἐν τῷ δήμῳ εἶπεν "ὦ Ἀθηναῖοι, ὑμεῖσ μὲν στρατιὰν ἐκπέμπετε καὶ παρασκευὴν τοσαύτην, καὶ κίνδυνον ἀρεῖσθαι μέλλετε·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 20:2)
ἀναστὰσ δὲ πρῲ ψευσθεὶσ τῆσ ὡρ́ασ βαδίζειν·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 71:2)
ἀναστὰσ δὲ Πείσανδροσ ἔφη χρῆναι λύειν τὸ ἐπὶ Σκαμανδρίου ψήφισμα καὶ ἀναβιβάζειν ἐπὶ τὸν τροχὸν τοὺσ ἀπογραφέντασ, ὅπωσ μὴ πρότερον νὺξ ἔσται πρὶν πυθέσθαι τοὺσ ἄνδρασ ἅπαντασ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 77:3)
εἰ δέ τίσ τι ὑμῶν ποθεῖ ἢ νομίζει τι μὴ ἱκανῶσ εἰρῆσθαι ἢ παραλέλοιπά τι, ἀναστὰσ ὑπομνησάτω, καὶ ἀπολογήσομαι καὶ πρὸσ τοῦτο·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 117:1)
καὶ ἡ βουλὴ ἐπειδὴ ἦν πλήρησ, ἀναστὰσ Καλλίασ ὁ Ἱππονίκου τὴν σκευὴν ἔχων λέγει ὅτι ἱκετηρία κεῖται ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, καὶ ἔδειξεν αὐτοῖσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 182:1)
ἐπειδὴ δ’ ἔλεγε τῇ βουλῇ Εὐκλῆσ ὅτι οὐδεὶσ ὑπακούοι, πάλιν ὁ Καλλίασ <ἀνα>στὰσ ἔλεγεν ὅτι εἰή νόμοσ πάτριοσ, εἴ τισ ἱκετηρίαν θείη ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ, ἄκριτον ἀποθανεῖν, καὶ ὁ πατήρ ποτ’ αὐτοῦ Ἱππόνικοσ ἐξηγήσαιτο ταῦτα Ἀθηναίοισ, ἀκούσειε δὲ ὅτι ἐγὼ θείην τὴν ἱκετηρίαν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 187:1)
ὁ δὲ ἀναστὰσ καὶ γενόμενοσ περιδεὴσ τῶν ὑπερπετομένων ὀρνέων τὰσ φωνὰσ συνίει, καὶ παρ’ ἐκείνων μανθάνων προύλεγε τοῖσ ἀνθρώποισ τὰ μέλλοντα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 11:4)
καὶ ὁ Κηνσωρῖνοσ ἡ̓͂ν γὰρ εἰπεῖν ἱκανώτεροσ τοῦ συνάρχοὐ ἀναστὰσ καὶ τότε, καὶ σκυθρωπάσασ ἐπὶ πολύ, ἔλεξεν ὧδε.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 1:14)
αὐτίκα γοῦν ὁ μὲν ἀφελὴσ λέγει, παρελθὼν ταῦτα εἶπεν, ὁ δὲ Δημοσθένησ, ἀναστὰσ εἶπεν πολλῶν, ὦ Ζεῦ καὶ θεοί, θανάτων ἀξίουσ λόγουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 3:3)
οὐδεὶσ δὲ ἐφ’ ἑαυτῷ τηλικοῦτον φρονεῖ, ὅστισ τοὔνομα ἀκούσασ μόνον οἱο͂́σ τ’ ἐστὶν ἀτρεμεῖν, ἀλλ’ ἀναστὰσ ὑμνεῖ καὶ σέβει καὶ συνεύχεται διπλῆν εὐχὴν, τὴν μὲν ὑπὲρ αὑτοῦ τοῖσ θεοῖσ, τὴν δὲ αὐτῷ ἐκείνῳ περὶ τῶν ἑαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 11:2)
ἐπὶ δὲ τούτοισ ἔδοξα εἶναι μὲν ὅπου δὴ, ἀναστὰσ δὲ ζητεῖν τὴν τροφόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 11:5)
ἰδὼν οὖν αὐτὸν ἥσθην τε καὶ ἀναστὰσ ἠσπαζόμην καὶ ἠρώτων, ποῦ δέ σοι, ἔφην, ἁδελφόσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:18)
ἀστέρων δὲ πρὸσ ἡμέραν φερομένων ἀναστὰσ ἤνυσα ἀναμείνασ οὐδένα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 4:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION