헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πόθῳ δ’ ὑπερποντίασ φάσμα δόξει δόμων ἀνάσσειν.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 2 1:5)
πᾶσιν δ’ ἄρ’ ὅ γ’ οἰωνοῖσι κέλευσεν καὶ χαροποῖσι λέουσι καὶ ἀργιόδουσι σύεσσι καὶ κυσὶ καὶ μήλοισιν, ὅσα τρέφει εὐρεῖα χθών, πᾶσι δ’ ἐπὶ προβάτοισιν ἀνάσσειν κύδιμον Ἑρμῆν, οἰο͂ν δ’ εἰσ Αἴ̈δην τετελεσμένον ἄγγελον εἶναι, ὅσ τ’ ἄδοτόσ περ ἐὼν δώσει γέρασ οὐκ ἐλάχιστον.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 57:12)
τὸ δὲ ὡσ ὁ Τήλεφοσ Εὐριπίδου φησίν, κώπησ ἀνάσσων κἀποβὰσ εἰσ Μυσίαν, ἀπρεπέσ, ὅτι μεῖζον τὸ ἀνάσσειν ἢ κατ’ ἀξίαν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 10:5)
ἀφ’ ὧν τί ἂν ὠφεληθῆναι δύναιτο ἀνὴρ ἡμῖν ὅμοιοσ, πάντων μὲν κρατέειν ἐθέλων, πάντεσσι δ’ ἀνάσσειν;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 7:1)
ἐκεῖνοσ μὲν γὰρ ἔλεγεν ὅτι ζῶν βούλοιτο θητεύειν ἀνδρὶ παρ’ ἀκλήρῳ, ᾧ μὴ βίοτοσ πολὺσ εἰή, ἢ πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 59:2)
ἐγὼ δὲ πατρὸσ δωμάτων προυσκεψάμην τοὐμόν τε καὶ τοῦδ’, ἐκφυγεῖν χρῄζων ἀρὰσ ἃσ Οἰδίπουσ ἐφθέγξατ’ εἰσ ἡμᾶσ ποτε, ἐξῆλθον ἔξω τῆσδ’ ἑκὼν αὐτὸσ χθονόσ, δοὺσ τῷδ’ ἀνάσσειν πατρίδοσ ἐνιαυτοῦ κύκλον, ὥστ’ αὐτὸσ ἄρχειν αὖθισ ἀνὰ μέροσ λαβὼν καὶ μὴ δι’ ἔχθρασ τῷδε καὶ φθόνου μολὼν κακόν τι δρᾶσαι καὶ παθεῖν, ἃ γίγνεται.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 7:4)
λόχων ἀνάσσειν ἑπτὰ προσκεῖσθαι πύλαισ.
(에우리피데스, Phoenissae, episode 1:3)
λόχων ἀνάσσειν ἢ μονοστόλου δορόσ;
(에우리피데스, Phoenissae, episode 1:7)
αὐτὰρ ἐπεί ῥα πόνον μάκαρεσ θεοὶ ἐξετέλεσσαν, Τιτήνεσσι δὲ τιμάων κρίναντο βίηφι, δή ῥα τότ’ ὤτρυνον βασιλευέμεν ἠδὲ ἀνάσσειν Γαίησ φραδμοσύνῃσιν Ὀλύμπιον εὐρύοπα Ζῆν ἀθανάτων·
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 81:1)
ἀλλ’ ὅδ’ ἀνὴρ ἐθέλει περὶ πάντων ἔμμεναι ἄλλων, πάντων μὲν κρατέειν ἐθέλει, πάντεσσι δ’ ἀνάσσειν, πᾶσι δὲ σημαίνειν, ἅ τιν’ οὐ πείσεσθαι ὀί̈ω·
(호메로스, 일리아스, Book 1 30:3)
Ἑρμείασ δὲ ἄναξ δῶκεν Πέλοπι πληξίππῳ, αὐτὰρ ὃ αὖτε Πέλοψ δῶκ’ Ἀτρέϊ ποιμένι λαῶν, Ἀτρεὺσ δὲ θνῄσκων ἔλιπεν πολύαρνι Θυέστῃ, αὐτὰρ ὃ αὖτε Θυέστ’ Ἀγαμέμνονι λεῖπε φορῆναι, πολλῇσιν νήσοισι καὶ Ἄργεϊ παντὶ ἀνάσσειν.
(호메로스, 일리아스, Book 2 10:13)
Ζεῦ ἄλλοι τε θεοὶ δότε δὴ καὶ τόνδε γενέσθαι παῖδ’ ἐμὸν ὡσ καὶ ἐγώ περ ἀριπρεπέα Τρώεσσιν, ὧδε βίην τ’ ἀγαθόν, καὶ Ἰλίου ἶφι ἀνάσσειν·
(호메로스, 일리아스, Book 6 44:6)
βουλοίμην κ’ ἐπάρουροσ ἐὼν θητευέμεν ἄλλῳ, ἀνδρὶ παρ’ ἀκλήρῳ, ᾧ μὴ βίοτοσ πολὺσ εἰή, ἢ πᾶσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ἀνάσσειν.
(호메로스, 오디세이아, Book 11 61:3)
μᾶλλον ἢ πάντων ἀνάσσειν τῶν νεκρῶν.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ἀχιλλεὺσ καὶ Ἀντίλοχοσ. 2:2)
ποῦ δὲ σοὶ λεῶν ἔξεστ’ ἀνάσσειν ὧν ὅδ’ ἤγαγ’ οἴκοθεν;
(소포클레스, Ajax, episode 3:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION