헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Φίλιπποσ ὡσ διέκειτο, θαρρεῖν τε παρεκελεύετο καὶ μὴ νομίζειν, ὥσπερ ἐν τοῖσ θεάτροισ, διὰ τοῦτό τι πεπονθέναι, ἀλλ’ ἡσυχῇ καὶ κατὰ μικρὸν ἀναμιμνῄσκεσθαι, καὶ λέγειν ὡσ προείλετο.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 351)
ὥστε τοὺσ συμπρέσβεισ ἀναμιμνῄσκεσθαι τὰσ ἀρχαίασ ἐπωνυμίασ αὐτοῦ·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 993)
καὶ τούτοισ, ὦ ἄνδρεσ, δέομαι ὑμῶν προσέχοντασ τὸν νοῦν ἀναμιμνῄσκεσθαι, ἐὰν ἀληθῆ λέγω, καὶ διδάσκειν ἀλλήλουσ·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 69:3)
ἀναμιμνῄσκεσθαι καὶ μεμνῆσθαι ἡσυχῇ τε καὶ βραδέωσ κάλλιον ἢ σφόδρα καὶ ταχέωσ;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 117:2)
ἀλλὰ δεῖ ἐκ τῶν ποιητῶν ἀναμιμνῄσκεσθαι ὅτι πολλαχοῦ λέγουσιν περὶ ὅτου ἂν τύχωσιν τῶν ἀρχομένων ταχὺ προϊέναι "ἐσύθη" φασίν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 174:3)
δ’ ἐννοεῖν ὑμᾶσ ἀμφοτέρουσ χρεὼν καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι ποσάκισ ἐν ἐλπίδι ἑκάτεροι γεγόνατε τοῦ νῦν οἰέσθαι σχεδὸν ἀεί τινοσ σμικροῦ ἐπιδεεῖσ εἶναι τὸ μὴ πάντα κατὰ νοῦν πράττειν, καὶ δὴ καὶ ὅτι τὸ σμικρὸν τοῦτο μεγάλων καὶ μυρίων κακῶν αἴτιον ἑκάστοτε συμβαίνει γιγνόμενον, καὶ πέρασ οὐδέν ποτε τελεῖται, συνάπτει δὲ ἀεὶ παλαιὰ τελευτὴ δοκοῦσα ἀρχῇ φυομένῃ νέᾳ, διολέσθαι δ’ ὑπὸ τοῦ κύκλου τούτου κινδυνεύσει καὶ τὸ τυραννικὸν ἅπαν καὶ τὸ δημοτικὸν γένοσ, ἥξει δέ, ἐάνπερ τῶν εἰκότων γίγνηταί τι καὶ ἀπευκτῶν, σχεδὸν εἰσ ἐρημίαν τῆσ Ἑλληνικῆσ φωνῆσ Σικελία πᾶσα, Φοινίκων ἢ Ὀπικῶν μεταβαλοῦσα εἴσ τινα δυναστείαν καὶ κράτοσ.
(플라톤, Epistles, Letter 8 12:1)
θεῶ δὴ αὐτὸν ἀναμιμνῃσκόμενον ἐφεξῆσ, ὡσ δεῖ ἀναμιμνῄσκεσθαι.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 77:12)
ἐννοεῖσ αὖ, ὦ Μένων, οὗ ἐστιν ἤδη βαδίζων ὅδε τοῦ ἀναμιμνῄσκεσθαι;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 86:2)
τὸ δὲ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν ἐν αὑτῷ ἐπιστήμην οὐκ ἀναμιμνῄσκεσθαί ἐστιν;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 96:4)
οὐκοῦν εἰ ἀεὶ ἡ ἀλήθεια ἡμῖν τῶν ὄντων ἐστὶν ἐν τῇ ψυχῇ, ἀθάνατοσ ἂν ἡ ψυχὴ εἰή, ὥστε θαρροῦντα χρὴ ὃ μὴ τυγχάνεισ ἐπιστάμενοσ νῦν ‐ τοῦτο δ’ ἐστὶν ὃ μὴ μεμνημένοσ ‐ ἐπιχειρεῖν ζητεῖν καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 100:1)
τοῦτο δέ που ἀναμιμνῄσκεσθαι λέγοντεσ ὀρθῶσ ἂν λέγοιμεν;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 330:2)
ἢ ἀναμιμνῄσκεσθαι ὕστερον ὧν πρότερον ἐπιστήμην εἰληφότεσ ἦμεν;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 337:1)
ὅταν ἃ μετὰ τοῦ σώματοσ ἔπασχέν ποθ’ ἡ ψυχή, ταῦτ’ ἄνευ τοῦ σώματοσ αὐτὴ ἐν ἑαυτῇ ὅτι μάλιστα ἀναλαμβάνῃ, τότε ἀναμιμνῄσκεσθαί που λέγομεν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 141:6)
ἀναμιμνῄσκεσθαι δὲ ἐκ τῶνδε ἐκεῖνα οὐ ῥᾴδιον ἁπάσῃ, οὔτε ὅσαι βραχέωσ εἶδον τότε τἀκεῖ, οὔθ’ αἳ δεῦρο πεσοῦσαι ἐδυστύχησαν, ὥστε ὑπό τινων ὁμιλιῶν ἐπὶ τὸ ἄδικον τραπόμεναι λήθην ὧν τότε εἶδον ἱερῶν ἔχειν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 160:1)
καὶ γὰρ ἂν αἱ μαθήσεισ ἀναμνήσεισ μὴ ποιῶσι, πολλάκισ εἰσ ταὐτὸ τῷ μανθάνειν τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι καθίστησι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, chapter 0 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION