헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πολεμικοὶ δ’ εἰσὶν οἱ Λάκωνεσ, ὧν καὶ οἱ υἱοὶ τὰ ἐμβατήρια μέλη ἀναλαμβάνουσιν ἅπερ καὶ ἐνόπλια καλεῖται, καὶ αὐτοὶ δ’ οἱ Λάκωνεσ ἐν τοῖσ πολέμοισ τὰ Τυρταίου ποιήματα ἀπομνημονεύοντεσ ἔνρυθμον κίνησιν ποιοῦνται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 29 1:1)
οἱ μὲν γὰρ ὑπὲρ ἀδόξων πραγμάτων ἢ πονηρῶν ἢ μηδεμιᾶσ σπουδῆσ ἀξίων ἱστορικὰσ καταβαλόμενοι πραγματείασ, εἴτε τοῦ προελθεῖν εἰσ γνῶσιν ὀρεγόμενοι καὶ τυχεῖν ὁποιουδήποτε ὀνόματοσ, εἴτε περιουσίαν ἀποδείξασθαι τῆσ περὶ λόγουσ δυνάμεωσ βουλόμενοι, οὔτε τῆσ γνώσεωσ ζηλοῦνται παρὰ τοῖσ ἐπιγιγνομένοισ οὔτε τῆσ δυνάμεωσ ἐπαινοῦνται, δόξαν ἐγκαταλιπόντεσ τοῖσ ἀναλαμβάνουσιν αὐτῶν τὰσ ἱστορίασ, ὅτι τοιούτουσ ἐζήλωσαν αὐτοὶ βίουσ, οἱάσ ἐξέδωκαν τὰσ γραφάσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 1 5:1)
μανθάνοντεσ δέ γε χρόνῳ τε πολλῷ καὶ πόνῳ τὰσ δυνάμεισ τῶν φθόγγων ἀναλαμβάνουσιν, καὶ οὐκ εὐθὺσ αἱ χεῖρεσ αὐτῶν ἐν ἕξει τοῦ δρᾶν τὰ παραγγελλόμενα ἦσαν, ὀψὲ δέ ποτε καὶ ὅτε ἡ πολλὴ ἄσκησισ αὐταῖσ εἰσ φύσεωσ ἰσχὺν κατέστησε τὸ ἔθοσ, τότε τῶν ἔργων ἐγένοντο ἐπιτυχεῖσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2575)
οὕτωσ σὺ ζῆθι καὶ μὴ παύσῃ μηδέποτε, ὅστισ ὀνόματι μόνον πρὸσ φιλοσοφίαν προσῆλθεσ καὶ τὰ θεωρήματα αὐτῆσ ὅσον ἐπὶ σοὶ κατῄσχυνασ ἄχρηστα ἐπιδείξασ καὶ ἀνωφελῆ τοῖσ ἀναλαμβάνουσιν·
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ τὴν ἀπορίαν δεδοικότασ. 13:1)
οὐδεὶσ δ’ ἐρεῖ "ἐγὼ μουσικόσ εἰμι", ἂν πλῆκτρον καὶ κιθάραν ἀγοράσῃ, οὐδ’ "ἐγὼ χαλκεύσ εἰμι", ἂν πιλίον καὶ περίζωμα περιθῆται, ἀλλ’ ἁρμόζεται μὲν τὸ σχῆμα πρὸσ τὴν τέχνην, ἀπὸ τῆσ τέχνησ δὲ τὸ ὄνομα, οὐκ ἀπὸ τοῦ σχήματοσ ἀναλαμβάνουσιν.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ταχέωσ ἐπὶ τὸ σχῆμα τῶν φιλοσόφων ἐπιπηδῶντασ. 16:2)
Κατὰ τοῦτον δὲ τὸν καιρὸν Σεπφωρῖται θαρρήσαντεσ ἀναλαμβάνουσιν ὅπλα πεποιθότεσ τῇ τε τῶν τειχῶν ὀχυρότητι καὶ τῷ πρὸσ ἑτέροισ ὄντα με ὁρᾶν.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 440:1)
ὥσπερ οὖν οἱ ζῳγράφοι τὰσ ὁμοιότητασ ἀπὸ τοῦ προσώπου καὶ τῶν περὶ τὴν ὄψιν εἰδῶν, οἷσ ἐμφαίνεται τὸ ἦθοσ, ἀναλαμβάνουσιν, ἐλάχιστα τῶν λοιπῶν μερῶν φροντίζοντεσ, οὕτωσ ἡμῖν δοτέον εἰσ τὰ τῆσ ψυχῆσ σημεῖα μᾶλλον ἐνδύεσθαι καὶ διὰ τούτων εἰδοποιεῖν τὸν ἑκάστου βίον, ἐάσαντασ ἑτέροισ τὰ μεγέθη καὶ τοὺσ ἀγῶνασ.
(플루타르코스, Alexander, chapter 1 3:1)
"ταύτην οὖν ἔχουσαι τὴν δύναμιν αἱ ψυχαὶ σύμφυτον μὲν ἀλλ’ ἀμυδρὰν καὶ δυσφάνταστον, ὅμωσ ἐξανθοῦσι πολλάκισ καὶ ἀναλαμβάνουσιν ἔν τε τοῖσ ἐνυπνίοισ καὶ περὶ τὰσ τελευτὰσ ἔνιαι, καθαροῦ γιγνομένου τοῦ σώματοσ ἤ τινα κρᾶσιν οἰκείαν πρὸσ τοῦτο λαμβάνοντοσ, ἢ τῷ τὸ λογιστικὸν καὶ φροντιστικὸν ἀνίεσθαι καὶ ἀπολύεσθαι τῶν παρόντων τῷ ἀλόγῳ καὶ φαντασιαστικῷ τοῦ μέλλοντοσ ἐπιστρεφόμεναι.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 401)
πρὸσ μὲν οὖν γονεῖσ ἡ φιλαδελφία τοιοῦτόν ἐστιν, ὥστε τὸ φιλεῖν ἀδελφὸν εὐθὺσ ἀπόδειξιν εἶναι τοῦ καὶ τὴν μητέρα φιλεῖν καὶ τὸν πατέρα, πρὸσ δὲ παῖδασ αὖ δίδαγμα καὶ παράδειγμα φιλαδελφίασ οἱο͂ν οὐθὲν ἄλλο, καὶ τοὐναντίον αὖ πονηρὸν ὥσπερ ἐξ ἀντιγράφου πατρῴου τὴν μισαδελφίαν ἀναλαμβάνουσιν .
(플루타르코스, De fraterno amore, section 6 2:1)
ὥσπερ γὰρ τὰ συμπαγέντα, κἂν χαλάσῃ τὸ ἐχέκολλον, ἐνδέχεται πάλιν δεθῆναι καὶ συνελθεῖν, συμφυοῦσ δὲ σώματοσ ῥαγέντοσ ἢ σχισθέντοσ ἔργον ἐστὶ κόλλησιν εὑρεῖν καὶ σύμφυσιν οὕτωσ αἱ μὲν ὑπὸ χρείασ συνημμέναι φιλίαι κἂν διαστῶσιν οὐ χαλεπῶσ αὖθισ ἀναλαμβάνουσιν, ἀδελφοὶ δὲ τοῦ κατὰ φύσιν ἐκπεσόντεσ οὔτε ῥᾳδίωσ συνέρχονται, κἂν συνέλθωσι, ῥυπαρὰν καὶ ὕποπτον οὐλὴν αἱ διαλύσεισ ἐφέλκονται.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 7 1:3)
καὶ τοὐναντίον αὖ πονηρὸν ὥσπερ ἐξ ἀντιγράφου πατρῴου τὴν μισαδελφίαν ἀναλαμβάνουσιν.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 6 7:1)
οὕτωσ αἱ μὲν ὑπὸ χρείασ συνημμέναι φιλίαι κἂν διαστῶσιν οὐ χαλεπῶσ αὖθισ ἀναλαμβάνουσιν·
(플루타르코스, De fraterno amore, section 7 4:2)
"τῶν δ’ ἄλλων νοσημάτων μάλιστα καὶ τάχιστα τὰσ ὀφθαλμίασ ἀναλαμβάνουσιν οἱ συνόντεσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, περὶ τῶν καταβασκαίνειν λεγομένων. 4:21)
"τότε δ’ οἱ πόροι τὸ σύμφυλον ἀναλαμβάνουσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Πότερον ἔνδεια ποιεῖ τὸ πεινῆν καὶ διψῆν ἢ πόρων μετασχηματισμόσ. 9:19)
ὧν οἱ μὲν εὐρύτεροι τὴν ξηρὰν ἅμα καὶ τὴν ὑγρὰν τροφὴν ἀναλαμβάνουσιν, οἱ δ’ ἰσχνότεροι τὸ μὲν ποτὸν παραδέχονται, ποιεῖ δὲ τὴν μὲν δίψαν ἡ τούτων κένωσισ, ἡ δ’ ἐκείνων τὴν πεῖναν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί πεινῶντεσ μὲν, ἐὰν πίωσι, παύονται· διψῶντεσ δέ, ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται. 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION