헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὄμφακα λευκὴν ἐσ χαλκεῖον θλίψασ ἐρυθρὸν δι’ ἠθμοῦ, πρὸσ ἥλιον τιθέναι τὰσ ἡμέρασ, τὰσ δὲ νύκτασ αἴρειν, ὅκωσ μὴ δροσίζηται, ἀνατρίβειν δὲ τῆσ ἡμέρησ ἀπαύστωσ, ὡσ ὁμαλῶσ ξηραίνηται, καὶ ἀπὸ τοῦ χαλκείου ὡσ ὅτι πλεῖστον ἀναλαμβάνῃ, τιθέναι δὲ ἐσ τὸν ἥλιον τοσοῦτον χρόνον, ἔστ’ ἂν παχὺ γένηται ὥσπερ μέλι‧ ἔπειτα ἐσ χύτρην χαλκῆν ἐγχέαι, καὶ μέλι ὡσ κάλλιστον, καὶ οἶνον γλυκὺν, ἐναφεψήσασ πρότερον Ῥητίνην τερμινθίνην, ἕψειν δὲ τὴν Ῥητίνην ἐν τῷ οἴνῳ, ἑώσ ἂν σκληρὴ γένηται ὥσπερ μέλι ἑφθόν‧ ἔπειτα τὴν μὲν Ῥητίνην ἐξελεῖν, τὸν δὲ οἶνον ξυγχέαι‧ ἔστω δὲ πλεῖστοσ μὲν ὁ χυλὸσ τῆσ ὄμφακοσ, δεύτερον δὲ ὁ οἶνοσ, τρίτον δὲ τὸ μέλι‧ καὶ σμύρναν τὴν στακτὴν καὶ ἄλλωσ ὡσ βελτίστην τρίψασ λείην, δίεσθαι τοῦ οἴνου τοῦ αὐτοῦ παρεγχέοντα κατ’ ὀλίγον‧ ἔπειτα ἕψειν αὐτὴν ἐφ’ ἑωυτῆσ τὴν σμύρναν ξὺν τῷ οἴνῳ ἀνακινέοντα, ὅταν δὲ δοκέῃ ἤδη καλῶσ ἔχειν τὸ πάχοσ, ξυγχέαι ἐσ τὸν χυλὸν τῆσ ὄμφακοσ, καὶ νίτρον ὡσ ἄριστον φρύξασ, ἡσύχωσ μιγνύναι ἐσ τὸ φάρμακον, καὶ ἄνθοσ χαλκοῦ ἔλασσον τοῦ νίτρου‧ ταῦτα δὲ ἐπειδὰν μίξῃσ, ἕψειν μὴ ἔλασσον τριῶν ἡμερέων, ξύλοισι συκίνοισιν ὡσ ὀλίγον ὑποκαίοντα ἢ ἄνθραξιν, ὡσ μὴ φρύγηται‧ καὶ ἐμβαλλόμενα πάντα ἄνυδρα ἔστω, καὶ τὰ ἑλκεα μὴ τεγγέσθω, ὅκη ἂν ἐπαλείφηται τοῦτο τὸ φάρμακον‧ χρῆσθαι δὲ τούτῳ τῷ φαρμάκῳ πρὸσ τὰ πεπαλαιωμένα ἕλκεα, καὶ πρὸσ τὰ νεότρωτα, καὶ ἐσ πόσθιον, καὶ ἐσ κεφαλῆσ ἕλκεα καὶ ὠτόσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 12.1)
ὅταν ἃ μετὰ τοῦ σώματοσ ἔπασχέν ποθ’ ἡ ψυχή, ταῦτ’ ἄνευ τοῦ σώματοσ αὐτὴ ἐν ἑαυτῇ ὅτι μάλιστα ἀναλαμβάνῃ, τότε ἀναμιμνῄσκεσθαί που λέγομεν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 141:6)
"ὅταν δὲ τὰσ χρυσᾶσ περόνασ ἀναλαμβάνῃ καὶ τὰ διηκριβωμένα τέχνῃ ἐλλόβια καὶ τελευτῶσα τῆσ περὶ τὸν κεστὸν ἅπτηται γοητείασ, περιεργία τὸ χρῆμα καὶ λαμυρία μὴ πρέπουσα γαμετῇ γέγονεν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Εἰ δεῖ τὸν οἶνον ἐνδιηθεῖν. 5:16)
ὅταν δὲ τὸ τῆσ ἱστορίασ ἦθοσ ἀναλαμβάνῃ τισ, ἐπιλαθέσθαι χρὴ πάντων τῶν τοιούτων καὶ πολλάκισ μὲν εὐλογεῖν καὶ κοσμεῖν τοῖσ μεγίστοισ ἐπαίνοισ τοὺσ ἐχθρούσ, ὅταν αἱ πράξεισ ἀπαιτῶσι τοῦτο, πολλάκισ δ’ ἐλέγχειν καὶ ψέγειν ἐπονειδίστωσ τοὺσ ἀναγκαιοτάτουσ, ὅταν αἱ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἁμαρτίαι τοῦθ’ ὑποδεικνύωσιν.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 14 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION