헬라어 문장 내 검색 Language

ἀρχὴ μέντοι παντὸσ τοῦ λόγου Θαλῇ ἀνακείσθω.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. b'. ANACIMENHS 2:5)
πλὴν ἀλλά, εἴ γε δοκεῖ, ἀνακείσθω καὶ αὕτη·
(루키아노스, Imagines, (no name) 16:6)
τοιαύτη σοι καὶ αὕτη, Λυκῖνε, ἀνακείσθω ἡ εἰκών.
(루키아노스, Imagines, (no name) 18:3)
οὗτοσ, ἔφη, ὁ παρ’ ἐμοῦ λόγοσ, ὦ Φαῖδρε, τῷ θεῷ ἀνακείσθω, τὰ μὲν παιδιᾶσ, τὰ δὲ σπουδῆσ μετρίασ, καθ’ ὅσον ἐγὼ δύναμαι, μετέχων.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 212:1)
"ταῦτα μὲν οὖν τῇ Πλάτωνοσ ἀνακείσθω χάριτι δι’ Ἀμμώνιον·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 3711)
ἀλλὰ ταῦτα μὲν εἰσ ἄλλον ἀνακείσθω λόγον.
(플루타르코스, Dion, chapter 2 4:1)
κουσεν Ἑλληνικὸν ἔχοντι στράτευμα τῶν αὐτόθι κατῳκισμένων ὑφ’ Ἡρακλέουσ Ὀλβιανῶν καὶ Μυκηναίων, ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἀνακείσθω τῇ Ιὄβα χάριτι, τοῦ πάντων ἱστορικωτάτου βασιλέων·
(플루타르코스, Sertorius, chapter 9 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION