헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐχ ἓν τὸ κωλῦόν ἐστιν ἀνακαλεῖν ἡμᾶσ τὸν στόλον ἐκ τῆσ Σικελίασ, ἀλλὰ πρῶτον μὲν τὸ μὴ δεῖν μεταβάλλεσθαι καὶ μεταβουλεύεσθαι ῥᾳδίωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:1)
εἶτ’ ἀνακαλεῖν, δυοῖν ἅπασιν ἔσται σημεῖον, ἀβουλίασ καὶ ἀνανδρείασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 5:4)
ιη ̔17̓ Ὅτι τὸ ἀνακαλεῖν ἐν ταῖσ θήραισ τὰσ κύνασ ἀγαθὸν ταύταισ.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter pr20)
καὶ τὴν κύνα δὲ ἀνακαλεῖν ἀγαθόν·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 17 1:1)
καὶ δὴ τὸ ἐν πρώτῳ μὲν δρόμῳ, ὁσάκισ φίλον, ἀνακαλεῖν οὐ κωλύω·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 17 2:1)
ἐν δευτέρῳ δὲ ἢ τρίτῳ, ὁπότε εἰκὸσ διαπεπονῆσθαι τὴν κύνα, κωλῦσαι ἄν μοι δοχῶ θαμινὰ ἀνακαλεῖν αὐτὴν ὀνομαστί, μή ποτε ἄρα ὑπὸ μένουσ καὶ προθυμίασ, χαρίζεσθαι τῷ δεσπότῃ ἐθέλουσα, ἔπειτα παρὰ δύναμιν ἐνταθεῖσα ῥήξειέν τι τῶν ἐντόσ.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 17 2:2)
ὥστε καὶ τὰσ ἰχνευούσασ πειρατέον ἀνακαλεῖν.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 22 1:2)
τῶν γὰρ ἄλλων οὐδεὶσ ἐτόλμα δημάρχων ἀνακαλεῖν τὴν στάσιν, ἀλλὰ καὶ τοῦ Γενυκίου κατεγίνωσκον πολλὴν μανίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 38 5:1)
ὑπὲρ ὧν ἐπιγνοὺσ ὁ Πύρροσ ἱππέωσ τινὸσ ἀπαγγείλαντοσ, ὃσ ἀρξαμένου πολιορκεῖσθαι τοῦ χάρακοσ διεξελάσασ τὸν ἵππον καὶ τὰ κέντρα προσβαλὼν παρῆν διὰ ταχέων ‐ τὴν μὲν γὰρ ἄλλην δύναμιν ἐν τῷ πεδίῳ κατέχειν ἔγνω καὶ μήτε ἀνακαλεῖν μήτε κινεῖν τὴν φάλαγγα ‐ τοὺσ ἐλέφαντασ καὶ ἀπὸ τῶν ἱππέων τοὺσ εὐτολμοτάτουσ ἐπιλεξάμενοσ ἀποστέλλει βοηθοὺσ τῷ χάρακι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 3 3:2)
καὶ τὸν θανόντα γ’ ἀνακαλεῖν μάτην πόσιν.
(에우리피데스, Heracles, episode16)
ἤρξατο δ’ ὑείν παραχρῆμα ὁ θεὸσ καὶ τὴν γῆν πρὸσ γονὴν καρπῶν ἀνακαλεῖν ἀπολύσασ τοῦ πρότερον αὐχμοῦ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 364:2)
μὴ δή, πρὸσ Διόσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, συγχωρήσητε αὐτῷ ἑκούσιον τὴν ἀνάληψιν πεποιημένῳ καὶ λύσαντι τὴν γνῶσιν τοῦ πάλαι δικαστηρίου καὶ ἀκυρώσαντι τὴν ὀργὴν αὖθισ τὴν ^ αὐτὴν τιμωρίαν ἀνακαλεῖν καὶ ἐπὶ τὴν ἐξουσίαν τὴν πατρικὴν ἀνατρέχειν, ἧσ ἔξωροσ ἤδη καὶ ἑώλοσ ἡ προθεσμία καὶ μόνῳ τούτῳ ἄκυροσ καὶ προδεδαπανημένη.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 11:1)
οὐκοῦν καὶ τῷ θεῷ σιδηρᾶσ πλίνθουσ κελεύεισ ἀνατιθέναι με, τὸν δὲ χρυσὸν ὀπίσω αὖθισ ἀνακαλεῖν;
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 12:23)
ἐχρῆν γὰρ αὐτούσ, εἴπερ ἀληθῆ λέγουσιν, ἀνακαλεῖν μὲν Πάμφιλον, ὅτι ἀφαιρῶν τὸν ἵππον ἱππέωσ ἀπεστέρει τὴν πόλιν, ἐπιβάλλειν δὲ τῷ φυλάρχῳ, ὅτι ἐξελαύνων Ἀλκιβιάδην ἐκ τῆσ φυλῆσ ἄκυρον ἐποίει τὴν τούτων τάξιν, κελεύειν δὲ τὸν ταξίαρχον ἐξαλείφειν αὐτὸν ἐκ τοῦ τῶν ὁπλιτῶν καταλόγου.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀλκιβιάδου ἀστρατείας 9:2)
οἱ δὲ καὶ τούτουσ ἅμα προσήγοντο καὶ τοῖσ ἐφόροισ πέμποντεσ ἔφραζον, ὡσ ἀδοξούσησ τῆσ Σπάρτησ καὶ ταραττομένησ τῆσ Ἑλλάδοσ, ἀνακαλεῖν τὸν Παυσανίαν.
(플루타르코스, Κίμων, chapter 6 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION