헬라어 문장 내 검색 Language

πρόφασιν δὲ αἰτιῶνται ἀναίτιον, οἱ μὲν κρηπῖδοσ καινῆσ τρίβον, οἱ δὲ μακρὴν περίοδον · ἄλλοσ δὲ πληγὴν ἢ πάτημα· οὐδεὶσ δὲ φράσει τὴν οἴκοθεν οὖσαν, ἀτὰρ καὶ ἀκούσασι τοῖσι πάσχουσι τὸ ἀτρεκὲσ ἔδοξε ἄπιστον· διὰ τόδε ἐσ ἀνήκεστον ἐτράπη, ὅτιπερ τῇσι ἀρχῇσι ὁκότε ἀσθενεστάτη ἐστὶ ἡ νοῦσοσ, ὁ ἰητρὸσ οὐκ ἐνίσταται· ἢν δὲ χρόνῳ κρατυνθῇ, ἀνόνητοσ ἡ μελέτη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.319)
πάντωσ καὶ οὕτωσ ἀναίτιον τό γ’ ἡμέτερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:3)
εἰ δ’ αὐτὴν ἐφ’ αὑτῆσ δεῖ τὴν προαίρεσιν ἐξετάζειν, ἀναίτιον μὲν τὸ σὸν εἰκότωσ, ἀναίτιον δ’ ἐκ τῶν αὐτῶν καὶ τὸ ἡμέτερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 122:4)
ἀλλ’ ὁρ́α δὴ μὴ ἀναίτιόν με αἰτιᾷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 4:2)
ἄλλοσ παρὰ τὸ ἀναίτιον ὡσ αἴτιον, οἱο͂ν τῷ ἅμα ἢ μετὰ τοῦτο γεγονέναι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 8:1)
ἴσον ἡγεῖτ’ ἀσέβημ’ ὁ ταῦτα διαιρῶν τόν τ’ ἀδικοῦντ’ ἐᾶν καὶ τὸν ἀναίτιον ἐκδιδόναι πρὸ δίκησ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 112:2)
ἄλλοσ παρὰ τὸ ἀναίτιον ὡσ αἴτιον, οἱο͂ν τῷ ἅμα ἢ μετὰ τοῦτο γεγονέναι.
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 123)
ἐν ὅσῳ δὲ ταῦτ’ ἐγένετο παρῆσαν οἱ τὴν ὠδῖνα φρουρεῖν ταχθέντεσ ἀποφαίνοντεσ ἄρρενα βρέφη δίδυμα τεκεῖν τὴν κόρην, καὶ αὐτίκα Νεμέτωρ μὲν ἐν τῷ αὐτῷ πολὺσ ἦν λόγῳ τοῦ θεοῦ τε ἀποδεικνὺσ τὸ ἔργον καὶ μηδὲν εἰσ τὴν κόρην ἀναίτιον οὖσαν τοῦ πάθουσ παρανομεῖν ἀξιῶν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 78 6:1)
ἔνθα δή φασι τὴν Αἰμιλίαν ἀναίτιον μὲν οὖσαν, ἀπορουμένην δ’ ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι παρόντων τῶν ἱερέων καὶ τῶν ἄλλων παρθένων τὰσ χεῖρασ ἐπὶ τὸν βωμὸν ἐκτείνασαν εἰπεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 68 4:1)
ὃσ οὐ μόνον ἀναίτιον αὐτὸν ἀπέφαινεν, ἀλλὰ καὶ ὡσ κράτιστον ἀνδρῶν τὰ πολέμια καὶ στρατηγῶν φρονιμώτατον ἐπαινεῖσθαί τε καὶ τιμᾶσθαι ὑπὸ πάντων ἠξίου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 33 1:3)
τῷ δ’ ἦν φιλονεικίασ αἴτιον, εἰ μή τι τοιοῦτον οἱο͂ν ἐδόκει κακῶσ εὑρίσκοιτο, καὶ δεινὸσ Ἀντίπατροσ τὸν μὲν ὑπ’ αὐτῆσ τῆσ ἀληθείασ ἀναίτιον εἰσ ἐγκράτειαν καὶ πίστιν διαβαλεῖν, ἐπιπαροξῦναι δὲ ζητεῖν ἐκ πλειόνων τὸ λανθάνον τῆσ ἐπιχειρήσεωσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 292:1)
τάχα κεν καὶ ἀναίτιον αἰτιόῳτο.
(호메로스, 일리아스, Book 11 61:17)
Ἕκτορ ἐπεί τοι θυμὸσ ἀναίτιον αἰτιάασθαι, ἄλλοτε δή ποτε μᾶλλον ἐρωῆσαι πολέμοιο μέλλω, ἐπεὶ οὐδ’ ἐμὲ πάμπαν ἀνάλκιδα γείνατο μήτηρ·
(호메로스, 일리아스, Book 13 72:2)
"οὐκ ἄν μιν νῦν, τέκνον, ἀναίτιον αἰτιόῳο.
(호메로스, 오디세이아, Book 20 20:2)
"ἴσχεο μηδέ τι τοῦτον ἀναίτιον οὔταε χαλκῷ·
(호메로스, 오디세이아, Book 22 58:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION