헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἑτέρουσ δὲ εἰσπέμπουσι, τοιούτουσ ἀνθρώπουσ οἷσ εἰθισμένοισ ἤδη ἀναισχυντεῖν οὐδὲν διαφέρει εἰπεῖν τε καὶ ἀκοῦσαι τὰ μέγιστα τῶν κακῶν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 7:3)
μὴ τοίνυν ἐξὸν καὶ τότ’ ἀληθεύειν δοκεῖν καὶ νῦν τὰ δίκαια πράττειν, τρία ταῦτ’ ἀνθέλησθε τὰ χείριστα, ἐξ ἀρχῆσ τε κακοὶ γνώμην γενέσθαι περὶ ἡμᾶσ καὶ ληφθέντεσ ἀναισχυντεῖν καὶ νῦν αὖθισ ἐξεπίτηδεσ πονηρεύεσθαι, μηδ’ ἀνθ’ ὧν ἥκομεν ἡμεῖσ ὑμῖν ἐθέλοντεσ τοῦ κινδύνου κοινωνεῖν, ἀντὶ τούτων ὑμεῖσ Φιλίππῳ συνεμβάλλοντεσ ἐφ’ ἡμᾶσ φανεροὶ γένησθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:3)
τὸ ἀναισχυντεῖν γὰρ καὶ μαιμᾶν καὶ τὰ ἄλλα ἐνέργεια.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 3:4)
καίτοι Παυσανίασ γε ὁ Ἀγάθωνοσ τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴσ ἀπολογούμενοσ ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡσ καὶ στράτευμα ἀλκιμώτατον ἄν γένοιτο ἐκ παιδικῶν καὶ ἐραστῶν, τούτουσ γὰρ ἂν ἔφη οἰέσθαι μάλιστα ἂν αἰδεῖσθαι ἀλλήλουσ ἀπολιπεῖν, θαυμαστὰ λέγων, εἴ γε οἱ ψόγου τε ἀφροντιστεῖν καὶ ἀναισχυντεῖν πρὸσ ἀλλήλουσ ἐθιζόμενοι οὗτοι μάλιστ’ αἰσχύνονται αἰσχρόν τι ποιεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 56 2:2)
ὥστε ἐὰν μὲν ἐπιχειρῇ ταῦτα λέγειν, μὴ ἐπιτρέπετε ἀναισχυντεῖν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 35:4)
τότ’ οὖν αὐτὸν ἔδει ταῦτ’ ἀπαλείφειν κελεύειν ἃ νῦν οὐ φήσει μεμαρτυρηκέναι, οὐ νῦν ἐνόντων ἀναισχυντεῖν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 67:3)
καὶ ἐγώ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, συνειδὼσ ὅτι ἐψεύδετο καὶ ἀναισχυντεῖν ἐπεχείρει, καὶ ὅτι οὐδεὶσ ἦν ἄλλοσ τῷ Κόμωνι γένει ἐγγυτέρω ἐμοῦ, τὸ μὲν πρῶτον ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα ὠργίσθην καὶ ἠγανάκτησα ἐπὶ τῇ ἀναισχυντίᾳ τοῦ λόγου, ἔπειτα δὲ ἐλογισάμην πρὸσ ἐμαυτὸν ὅτι οὐκ ἐν καιρῷ ὀργιζοίμην, καὶ τούτῳ ἀπεκρινάμην ὅτι ἐν μὲν τῷ παρόντι προσήκει θάπτειν τὸν τετελευτηκότα καὶ τἄλλα ποιεῖν τὰ νομιζόμενα, ἐπειδὰν δὲ τούτων ἁπάντων ἐπιμεληθῶμεν, τόθ’ ἡμῖν αὐτοῖσ διαλεξόμεθα.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 8:2)
ὅμωσ δέ ‐ πάντα γὰρ τολμητέον ‐ τί εἰ ἐπιχειρήσαιμεν ἀναισχυντεῖν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 330:2)
ἢ τῇ μὲν δειλίᾳ τῇ ἐν αὑτῷ προσμαχόμενον καὶ νικῶντα αὐτὴν δεῖ τέλεον οὕτω γίγνεσθαι πρὸσ ἀνδρείαν, ἄπειροσ δὲ δήπου καὶ ἀγύμναστοσ ὢν τῶν τοιούτων ἀγώνων ὁστισοῦν οὐδ’ ἂν ἥμισυσ ἑαυτοῦ γένοιτο πρὸσ ἀρετήν, σώφρων δὲ ἄρα τελέωσ ἔσται μὴ πολλαῖσ ἡδοναῖσ καὶ ἐπιθυμίαισ προτρεπούσαισ ἀναισχυντεῖν καὶ ἀδικεῖν διαμεμαχημένοσ καὶ νενικηκὼσ μετὰ λόγου καὶ ἔργου καὶ τέχνησ ἔν τε παιδιαῖσ καὶ ἐν σπουδαῖσ, ἀλλ’ ἀπαθὴσ ὢν πάντων τῶν τοιούτων;
(플라톤, Laws, book 1 139:7)
ἐλεγχόμενοι γὰρ κατὰ πρόσωπον ὑπὸ τῶν ἰδίων χειρογράφων καὶ τῶν ὑπουργῶν οὐ μόνον ἀτυχεῖν, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀναισχυντεῖν ἔδοξαν.
(폴리비오스, Histories, book 30, chapter 8 4:1)
τούτουσ γὰρ ἂν ἔφη οἰέσθαι μάλιστα αἰδεῖσθαι ἀλλήλουσ ἀπολείπειν, θαυμαστὰ λέγων, εἴ γε οἱ ψόγου τε ἀφροντιστεῖν καὶ ἀναισχυντεῖν πρὸσ ἀλλήλουσ ἐθιζόμενοι, οὗτοι μάλιστα αἰσχυνοῦνται αἰσχρόν τι ποιεῖν.
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 8 34:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION