헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πολὺ γὰρ δικαιότερα ἡμεῖσ γέρα τοῖσ περισώσασιν αὐτοὺσ ἐκηρύξαμεν ὧν ἐκεῖνοι τοῖσ ἀναιροῦσιν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 9:2)
τοῖσ δὲ πρέσβεσιν ἔτι προσπλέουσιν ἐπαναχθέντεσ Ἰλλυρικοὶ λέμβοι τῶν μὲν Ἰσσίων πρεσβευτὴν Κλεέμπορον, τῶν δὲ Ῥωμαίων Κορογκάνιον ἀναιροῦσιν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 1:5)
καὶ τοὺσ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ ἀπογιγνομένουσ ἀναιροῦσιν, ἔχοντεσ δημοσίουσ ὑπηρέτασ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 50 2:5)
καὶ περὶ γενέσεωσ καὶ φθορᾶσ ἐπιχειροῦντεσ τὰσ αἰτίασ λέγειν, καὶ περὶ πάντων φυσιολογοῦντεσ, τὸ τῆσ κινήσεωσ αἴτιον ἀναιροῦσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 161:1)
ὅλωσ τε ἀναιροῦσιν οἱ περὶ τῶν εἰδῶν λόγοι ἃ μᾶλλον εἶναι βουλόμεθα οἱ λέγοντεσ εἴδη τοῦ τὰσ ἰδέασ εἶναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 197:2)
ἔτι τὸ ἐπίστασθαι ἀναιροῦσιν οἱ οὕτωσ λέγοντεσ, οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε εἰδέναι πρὶν εἰσ τὰ ἄτομα ἐλθεῖν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 2 28:1)
ὅλωσ δ’ ἀναιροῦσιν οἱ τοῦτο λέγοντεσ οὐσίαν καὶ τὸ τί ἦν εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 86:1)
καίτοι τοῦτο ἀναιροῦσιν οὗτοι οἱ λόγοι ἅπαντεσ, ὥσπερ καὶ οὐσίαν μὴ εἶναι μηθενόσ, οὕτω μηδ’ ἐξ ἀνάγκησ μηθέν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 159:1)
ὅλωσ τε ἀναιροῦσιν οἱ περὶ τῶν εἰδῶν λόγοι ἃ μᾶλλον βούλονται εἶναι οἱ λέγοντεσ εἴδη τοῦ τὰσ ἰδέασ εἶναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 65:3)
πολλὰ γὰρ ἀναιροῦσιν, ἐπεὶ τοῦτό γ’ αὐτὸ ἔχειν τινὰ φήσουσιν ἀπορίαν, πότερον, ὅταν ἀριθμῶμεν καὶ εἴπωμεν ἓν δύο τρία, προσλαμβάνοντεσ ἀριθμοῦμεν ἢ κατὰ μερίδασ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 142:3)
οἷσ δὲ πολλὰ καὶ δεινὰ πέπρακται καὶ διὰ τὴν μοχθηρίαν μισοῦνται, καὶ φεύγουσι τὸ ζῆν καὶ ἀναιροῦσιν ἑαυτούσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 52:2)
ταῦτά τε δὴ οὐ συμβαίνει τοῖσ λίαν ἓν ποιοῦσι τὴν πόλιν, καὶ πρὸσ τούτοισ ἀναιροῦσιν ἔργα δυοῖν ἀρεταῖν φανερῶσ, σωφροσύνησ μὲν τὸ περὶ τὰσ γυναῖκασ ἔργον γὰρ καλὸν ἀλλοτρίασ οὔσησ ἀπέχεσθαι διὰ σωφροσύνην, ἐλευθεριότητοσ δὲ τὸ περὶ τὰσ κτήσεισ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 67:3)
ὅτι, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, αἱ ἀναγκαῖαι χρεῖαι τοὺσ τοῦ τί πρακτέον ἢ μὴ λογισμοὺσ ἀναιροῦσιν ἅπαντασ, ὥστ’ οὐ πάνυ ταῦτ’ ἀκριβολογεῖσθαι δεῖ τὸν δικαίωσ ἐξετάζοντα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 207:3)
πρὸσ μὲν οὖν τοὺσ οἰομένουσ μόνων εἶναι τῶν εὐπαιδεύτων ἀναγνῶναί τε καὶ συνεἷναι τὴν Θουκυδίδου διάλεκτον ταῦτα λέγειν ἔχω, ὅτι τὸ τοῦ πράγματοσ ἀναγκαῖόν τε καὶ χρήσιμον ἅπασιν οὐδὲν γὰρ ἂν ἀναγκαιότερον γένοιτο οὐδὲ πολυωφελέστερον ἀναιροῦσιν ἐκ τοῦ κοινοῦ βίου, ὀλίγων παντάπασιν ἀνθρώπων οὕτω ποιοῦντεσ, ὥσπερ ἐν ταῖσ ὀλιγαρχουμέναισ ἢ τυραννουμέναισ πόλεσιν·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 511)
Σαδδουκαῖοι δὲ τὴν μὲν εἱμαρμένην ἀναιροῦσιν οὐδὲν εἶναι ταύτην ἀξιοῦντεσ οὐδὲ κατ’ αὐτὴν τὰ ἀνθρώπινα τέλοσ λαμβάνειν, ἅπαντα δὲ ἐφ’ ἡμῖν αὐτοῖσ κεῖσθαι, ὡσ καὶ τῶν ἀγαθῶν αἰτίουσ ἡμᾶσ γινομένουσ καὶ τὰ χείρω παρὰ τὴν ἡμετέραν ἀβουλίαν λαμβάνοντασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 210:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION