헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μηδὲ τοῦτο δύνασθαι μαθεῖν, ὅτι δεῖ τοὺσ ὀρθῶσ πολέμῳ χρωμένουσ οὐκ ἀκολουθεῖν τοῖσ πράγμασιν, ἀλλ’ αὐτοὺσ ἔμπροσθεν εἶναι τῶν πραγμάτων, καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ τῶν στρατευμάτων ἀξιώσειέ τισ ἂν τὸν στρατηγὸν ἡγεῖσθαι, οὕτω καὶ τῶν πραγμάτων τοὺσ βουλευομένουσ, ἵν’ ἃν ἐκείνοισ δοκῇ, ταῦτα πράττηται καὶ μὴ τὰ συμβάντ’ ἀναγκάζωνται διώκειν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 49:1)
μήποτε σπάνια ᾖ τὰ ἐν ταῖσ πόλεσιν ἔργα τοῖσ τοιούτοισ, ἀφορμῆσ τε ἔξωθεν προσδεόμενα, ὅταν οἰκεῖν τε μισθοῦ δἑῃ καὶ τἄλλ’ ἔχειν ὠνουμένουσ, οὐ μόνον ἱμάτια καὶ σκεύη καὶ σῖτον, ἀλλὰ καὶξύλα, τῆσ γε καθ’ ἡμέραν χρείασ ἕνεκα τοῦ πυρόσ, κἂν φρυγάνων δέῃ ποτὲ ἢ φύλλων ἢ ἄλλου ὁτουοῦν τῶν πάνυ φαύλων, δίχα δὲ ὕδατοσ τὰ ἄλλα σύμπαντα ἀναγκάζωνται λαμβάνειν, τιμὴν κατατιθέντεσ, ἅτε πάντων κατακλειομένων καὶ μηδενὸσ ἐν μέσῳ φαινομένου πλήν γε οἶμαι τῶν ἐπὶ πράσει πολλῶν καὶ τιμίων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 126:1)
ἔτι δὲ πλείονοσ ταραχῆσ κατασχούσησ τοὺσ οὐδὲν πλεῖον τῶν ἀσφαλῶν προελομένουσ ἡγεμόνασ καὶ δέουσ, μὴ τὰ οἰκεῖα οὐ πολλὰ ὄντα δαπανᾶν ἀναγκάζωνται βραδύνοντεσ, μαθὼν ὁ Ποστόμιοσ, ὅσον ἦν ἐν αὐτοῖσ τὸ ἄπειρον στρατηγίασ, πέμπει τὸν ἱππάρχην Τῖτον Αἰβούτιον ἄγοντα τοὺσ ἀκμαιοτάτουσ ἱππεῖσ τε καὶ ψιλούσ, καταλαβέσθαι κελεύσασ ὄροσ τι καλῶσ ἐν παρόδῳ κείμενον ταῖσ παρακομιζομέναισ Λατίνοισ ἀγοραῖσ οἴκοθεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 4 5:1)
ἐν οἷσ οἱ Ἀθηναῖοι τήν τε ἀρχὴν ἐγκρατεστέραν κατεστήσαντο καὶ αὐτοὶ ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν δυνάμεωσ, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι οὔτε ἐκώλυον, εἰ μὴ ἐπὶ βραχύ, ἡσύχαζόν τε τὸ πλέον τοῦ χρόνου, ὄντεσ μὲν καὶ πρὸ τοῦ μὴ ταχεῖσ ἐσ τοὺσ πολέμουσ, ἢν μὴ ἀναγκάζωνται, τότε δέ τι καὶ πολέμοισ οἰκείοισ ἐξειργόμενοι·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 10 5:2)
δέοσ τε μέγα καὶ κατὰ λόγον αὐτοῖσ ἐμπεσὸν ἐλύπει, μὴ τῆσ Ιὠνάθου ἀνδρείασ ἅμα καὶ προνοίασ ἀφῃρημένων τὰ πέριξ ἔθνη χαλεπῶσ ἔχοντα πρὸσ αὐτοὺσ καὶ διὰ Ιὠνάθην ἠρεμοῦντα νῦν αὐτοῖσ ἐπισυστῇ καὶ πολεμοῦντεσ εἰσ τοὺσ περὶ τῶν ἐσχάτων κινδύνουσ ἀναγκάζωνται καθίστασθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 238:1)
Οἷσι δ’ ἂν ἐσ τοὔμπροσθεν ἡ κεφαλὴ τοῦ μηροῦ ἐκπέσῃ, ὀλίγοισι δὲ τοῦτο γίνεται, οὗτοι ἐκτανύειν μὲν τὸ σκέλοσ δύνανται τελείωσ, ξυγκάμπτειν δὲ ἥκιστα οὗτοι δύνανται τὰ κατὰ τὸν βουβῶνα‧ πονέουσι δὲ, καὶ ἢν κατὰ τὴν ἰγνύην ἀναγκάζωνται ξυγκάμπτειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 59.1)
Οὗτοι κατοκνέουσιν ὀρθοῦσθαι, καὶ εἰλέονται ἐπὶ τὸ ὑγιέσ‧ ἢν δὲ ἀναγκάζωνται, σκίμπονι ἑνὶ ἢ δυσὶν ὁδοιπορέουσι, τὸ δὲ σκέλοσ αἴρουσιν‧ ὅσῳ γὰρ μεῖον, τόσῳ Ῥᾷον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 20.4)
πρῶτον μέν, ὡσ μὴ ἐπὶ τὸ κραταιὸν ἡ πτῶσισ αὐτοῖσ γίγνοιτο, ἀλλ’ ἐπὶ τὸ μαλακὸν ἀσφαλῶσ πίπτοιεν ἔπειτα καὶ τὸν ὄλισθον ἀνάγκη πλείω γίγνεσθαι, ἱδρούντων ἐν τῷ πηλῷ, ὃ σὺ ταῖσ ἐγχέλεσιν εἴκαζεσ, οὐκ ἀχρεῖον οὐδὲ γελοῖον ὄν, ἀλλὰ καὶ τοῦτο εἰσ ἰσχὺν καὶ τόνον οὐκ ὀλίγα συντελεῖ, ὁπόταν οὕτωσ ἐχόντων ἀλλήλων ἀναγκάζωνται ἐγκρατῶσ ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ συνέχειν διολισθάνοντασ·
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 28:2)
διὸ δὴ τούτων προσδεῖν εἶπον, ἵνα μὴ ἀναγκάζωνται τῆσ ἀληθινῆσ μὲν ἀμελεῖν σοφίασ, τῆσ δὲ ἀνθρωπίνησ τε καὶ ἀναγκαίασ ἐπιμελεῖσθαι μειζόνωσ ἢ δεῖ.
(플라톤, Epistles, Letter 6 5:2)
ἔτι τοίνυν πρὸσ τούτοισ εἰσ παιδοτρίβου πέμπουσιν, ἵνα τὰ σώματα βελτίω ἔχοντεσ ὑπηρετῶσι τῇ διανοίᾳ χρηστῇ οὔσῃ, καὶ μὴ ἀναγκάζωνται ἀποδειλιᾶν διὰ τὴν πονηρίαν τῶν σωμάτων καὶ ἐν τοῖσ πολέμοισ καὶ ἐν ταῖσ ἄλλαισ πράξεσιν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 138:2)
οὐκοῦν καὶ ἵνα χρήματα εἰσφέροντεσ πένητεσ γιγνόμενοι πρὸσ τῷ καθ’ ἡμέραν ἀναγκάζωνται εἶναι καὶ ἧττον αὐτῷ ἐπιβουλεύωσι;
(플라톤, Republic, book 8 536:1)
γλίσχρον γὰρ αὐτοῖσ ἐστι δεῖπνον, ὅπωσ δι’ αὑτῶν ἀμυνόμενοι τὴν ἔνδειαν ἀναγκάζωνται τολμᾶν καὶ πανουργεῖν.
(플루타르코스, Instituta Laconica, section 123)
γλίσχρον γὰρ αὐτοῖσ ἐστι δεῖπνον, ὅπωσ δι’ αὑτῶν ἀμυνόμενοι τὴν ἔνδειαν ἀναγκάζωνται τολμᾶν καὶ πανουργεῖν.
(플루타르코스, Instituta Laconica, section 12 1:2)
γλίσχρον γὰρ αὐτοῖσ ἐστι δεῖπνον, ὅπωσ δι’ αὑτῶν ἀμυνόμενοι τὴν ἔνδειαν ἀναγκάζωνται τολμᾶν καὶ πανουργεῖν.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 17 4:2)
δεῖν γὰρ οὐ τοῖσ φίλοισ δίδοσθαι τὰσ τοιαύτασ τιμὰσ καὶ τοὺσ στεφάνουσ, ἐξ ὧν ὁ περιθέμενοσ οὐδέποτε μὴ τὸν ἰὸν ἐκνίψηται, πολὺ δὲ μᾶλλον τοῖσ ἐχθροῖσ, ἵν’ οἱ μὲν φίλοι τηροῦντεσ τὴν παρρησίαν πιστεύωνται παρὰ τοῖσ Ἀχαιοῖσ, ἐπὰν προθῶνται τῇ πόλει βοηθεῖν, οἱ δ’ ἐχθροὶ καταπιόντεσ τὸ δέλεαρ ἢ συνηγορεῖν αὐτοῖσ ἀναγκάζωνται ἢ σιωπῶντεσ μηδὲν δύνωνται βλάπτειν.
(폴리비오스, Histories, book 20, chapter 12 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION