헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δὲ τούτων μήτηρ Πλαγγών, τρέφουσα μεθ’ αὑτῆσ τούτουσ καὶ θεραπαίνασ συχνὰσ καὶ αὐτὴ πολυτελῶσ ζῶσα, καὶ εἰσ ταῦτα τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν χορηγὸν ἑαυτῇ ὑπὸ τῆσ ἐπιθυμίασ ἔχουσα καὶ πολλὰ δαπανᾶν ἀναγκάζουσα, οὐκ ἴσα δήπου τῆσ ἐκείνου οὐσίασ ἐμοὶ ἀνήλωκεν, ὥστε πολὺ μᾶλλον προσήκει ἐμὲ τούτοισ ἐγκαλεῖν ἢ αὐτὸν ἐγκλήματ’ ἔχειν ὑπὸ τούτων.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 62:1)
ἡ δ’ ἀφανὴσ καὶ μᾶλλον αὐτοὺσ ἀναγκάζουσα διαλύεσθαι τὴν φιλίαν ἡ τῶν Σαυνιτῶν ἰσχὺσ πολλή τ’ ἤδη γεγονυῖα καὶ ἔτι πλείων γενήσεσθαι νομιζομένη, εἰ Λευκανῶν τε χειρωθέντων καὶ δι’ αὐτοὺσ τῶν προσοίκων ἀκολουθήσειν ἔμελλε τά βαρβαρικὰ ἔθνη τὰ προσεχῆ τούτοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 17-18, chapter 3 3:1)
αἰτία δ’ οἶμαι καὶ ἀρχὴ τῆσ τοσαύτησ μεταβολῆσ ἐγένετο ἡ πάντων κρατοῦσα Ῥώμη πρὸσ ἑαυτὴν ἀναγκάζουσα τὰσ ὅλασ πόλεισ ἀποβλέπειν καὶ ταύτησ δὲ αὐτῆσ οἱ δυναστεύοντεσ κατ’ ἀρετὴν καὶ ἀπὸ τοῦ κρατίστου τὰ κοινὰ διοικοῦντεσ, εὐπαίδευτοι πάνυ καὶ γενναῖοι τὰσ κρίσεισ γενόμενοι, ὑφ’ ὧν κοσμούμενον τό τε φρόνιμον τῆσ πόλεωσ μέροσ ἔτι μᾶλλον ἐπιδέδωκεν καὶ τὸ ἀνόητον ἠνάγκασται νοῦν ἔχειν.
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 31)
τὴν γὰρ αὔξην καὶ τὸ εὐθύ τε καὶ τὸ ἐλευθέριον ἡ ἐκ νέων δουλεία ἀφῄρηται, ἀναγκάζουσα πράττειν σκολιά, μεγάλουσ κινδύνουσ καὶ φόβουσ ἔτι ἁπαλαῖσ ψυχαῖσ ἐπιβάλλουσα, οὓσ οὐ δυνάμενοι μετὰ τοῦ δικαίου καὶ ἀληθοῦσ ὑποφέρειν, εὐθὺσ ἐπὶ τὸ ψεῦδόσ τε καὶ τὸ ἀλλήλουσ ἀνταδικεῖν τρεπόμενοι πολλὰ κάμπτονται καὶ συγκλῶνται, ὥσθ’ ὑγιὲσ οὐδὲν ἔχοντεσ τῆσ διανοίασ εἰσ ἄνδρασ ἐκ μειρακίων τελευτῶσι, δεινοί τε καὶ σοφοὶ γεγονότεσ, ὡσ οἰόνται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 189:2)
πρὸσ ἀνθρώπουσ οἷσ μήτε παιδεία ἐστὶν μήτε δικαστήρια μήτε νόμοι μηδὲ ἀνάγκη μηδεμία διὰ παντὸσ ἀναγκάζουσα ἀρετῆσ ἐπιμελεῖσθαι, ἀλλ’ εἰε͂ν ἄγριοί τινεσ οἱοῖ́περ οὓσ πέρυσιν Φερεκράτησ ὁ ποιητὴσ ἐδίδαξεν ἐπὶ Ληναίῳ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 147:1)
τὴν γεῦσιν ἀλλὰ διαβάλλει καὶ κατηγορεῖ τὴν φαυλότητα πρὶν ἢ βλαβῆναι τἄλλα δ’ οὐκ ἐνοχλεῖ, καθάπερ ὑμῖν, τὰ θυμιάματα καὶ κινάμωμα καὶ νάρδουσ καὶ φύλλα καὶ καλάμουσ Ἀραβικοὺσ, μετὰ δεινῆσ τινοσ καὶ δευσοποιοῦ φαρμακίδοσ τέχνησ, μυρεψικῆσ ὄνομα, συνάγειν εἰσ ταὐτὸ καὶ συμφαγεῖν ἀναγκάζουσα, χρημάτων πολλῶν ἡδυπάθειαν ἄνανδρον καὶ κορασιώδη καὶ πρὸσ οὐδὲν οὐδαμῶσ χρήσιμον ὠνουμένουσ.
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7 4:1)
τὸ δὲ τελευταῖον οὐδὲ κατὰ τοὺσ ὕπνουσ ἐῶσα λήθην αὐτοὺσ ἔχειν τῶν ἡμαρτημένων, ἀλλ’ ὀνειρώττειν ἀναγκάζουσα πᾶν γένοσ ἐπιβουλῆσ καὶ περιπετείασ, ἅτε συνειδότασ ἑαυτοῖσ τὴν ὑπάρχουσαν ἐκ πάντων ἀλλοτριότητα πρὸσ σφᾶσ καὶ τὸ κοινὸν μῖσοσ.
(폴리비오스, Histories, book 18, chapter 15 13:1)
καὶ τοὺσ μὲν αὐτουργοὺσ διὰ τῶν χειρῶν γυμνάζουσα ἰσχὺν αὐτοῖσ προστίθησι, τοὺσ δὲ τῇ ἐπιμελείᾳ γεωργοῦντασ ἀνδρίζει πρῴ τε ἐγείρουσα καὶ πορεύεσθαι σφοδρῶσ ἀναγκάζουσα.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 5 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION