헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ ἐκτρέπεταί με νῦν ἀπαντῶν, ἀφ’ οὗ πρὸσ Φίλιππον ἀφῖκται, κἂν ἀναγκασθῇ που συντυχεῖν, ἀπεπήδησεν εὐθέωσ, μή τισ αὐτὸν ἴδῃ λαλοῦντ’ ἐμοί·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 294:5)
σφόδρα γὰρ εὐλαβεῖτο μὴ πάντων τῶν βασιλέων ἐπ’ αὐτὸν συνδραμόντων ἀναγκασθῇ παρατάξει κρῖναι τὸν ὅλον πόλεμον πρὶν ἢ συνελθεῖν εἰσ ταὐτὸν τὴν ἐκ τῆσ Εὐρώπησ δύναμιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 109 5:2)
οἰκείων ὅπλων, ἀλλ’ ἕξειν δυνάμεισ αἰεὶ διαρκεῖσ, κἂν πρὸσ πάντασ ἀνθρώπουσ ἀναγκασθῇ πολεμεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 23 8:1)
ἴστω δ’, ὅταν τισ διολέσασ δάμαρτά του κρυπταῖσιν εὐναῖσ εἶτ’ ἀναγκασθῇ λαβεῖν, δύστηνόσ ἐστιν, εἰ δοκεῖ τὸ σωφρονεῖν ἐκεῖ μὲν αὐτὴν οὐκ ἔχειν, παρ’ οἷ δ’ ἔχειν.
(에우리피데스, episode 2:3)
ἀπικνέονται ἐσ Σάρδισ ἀκμαζούσασ πλούτῳ ἄλλοι τε οἱ πάντεσ ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ σοφισταί, οἳ τοῦτον τὸν χρόνον ἐτύγχανον ἐόντεσ, ὡσ ἕκαστοσ αὐτῶν ἀπικνέοιτο, καὶ δὴ καὶ Σόλων ἀνὴρ Ἀθηναῖοσ, ὃσ Ἀθηναίοισι νόμουσ κελεύσασι ποιήσασ ἀπεδήμησε ἔτεα δέκα κατά θεωρίησ πρόφασιν ἐκπλώσασ,ἵνα δὴ μή τινα τῶν νόμων ἀναγκασθῇ, λῦσαι τῶν ἔθετο.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 29 2:1)
Ἢν δὲ ἀναγκασθῇ στομῶσαι, τάχιστα μὲν ὑγιὲσ γίνεται, ἤν τισ πέρην διακαύσῃ‧ εἰδέναι μέντοι χρὴ σαφῶσ, ὅτι κυλλὸν ἔσται τὸ οὖσ καὶ μεῖον τοῦ ἑτέρου, ἢν πέρην διακαυθῇ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 40.6)
ἀλλὰ μὴ ἀναδύου τὰ ὡμολογημένα σκηπτόμενοσ παίζοντα λέγειν τόνδε, ἵνα μὴ καὶ ἀναγκασθῇ μαρτυρεῖν ‐ πάντωσ γὰρ οὐδεὶσ ἐπισκήψετ’ αὐτῷ ‐ ἀλλὰ θαρρῶν ἔμμενε τῇ ὁμολογίᾳ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 23:2)
τοιγάρτοι, ὦ φίλε, ἰδίᾳ τε συγγιγνόμενοσ ὁ τοιοῦτοσ ἑκάστῳ καὶ δημοσίᾳ, ὅπερ ἀρχόμενοσ ἔλεγον, ὅταν ἐν δικαστηρίῳ ἤ που ἄλλοθι ἀναγκασθῇ περὶ τῶν παρὰ πόδασ καὶ τῶν ἐν ὀφθαλμοῖσ διαλέγεσθαι, γέλωτα παρέχει οὐ μόνον Θρᾴτταισ ἀλλὰ καὶ τῷ ἄλλῳ ὄχλῳ, εἰσ φρέατά τε καὶ πᾶσαν ἀπορίαν ἐμπίπτων ὑπὸ ἀπειρίασ, καὶ ἡ ἀσχημοσύνη δεινή, δόξαν ἀβελτερίασ παρεχομένη·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 196:7)
ὅταν τε ἀναγκασθῇ δυοῖν κακοῖν τὸ ἕτερον αἱρεῖσθαι, οὐδεὶσ τὸ μεῖζον αἱρήσεται ἐξὸν τὸ ἔλαττον;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 402:1)
ἵν’ οὖν ἑτέραν ἀρχὴν ἐκπορίζηται καὶ μὴ τὴν αὐτὴν ἀναγκασθῇ λέγειν, ὡσ ὑπαρχούσησ αὐτῷ συγγνώμησ εἰσ τότε οὕτω λεγέτω.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 13:1)
ὥστε, εἴ τισ ἀποβλέψειε πρὸσ σώματα, ὡσ πᾶσι μὲν σιτίοισ, πᾶσι δ’ αὖ ποτοῖσ καὶ πόνοισ συνήθη γιγνόμενα, καὶ τὸ πρῶτον ταραχθέντα ὑπ’ αὐτῶν, ἔπειτ’ ἐξ αὐτῶν τούτων ὑπὸ χρόνου σάρκασ φύσαντα οἰκείασ τούτοισ, φίλα τε καὶ συνήθη καὶ γνώριμα γενόμενα ἁπάσῃ ταύτῃ τῇ διαίτῃ πρὸσ ἡδονὴν καὶ ὑγίειαν ἄριστα διάγει, καὶ ἄν ποτ’ ἄρα ἀναγκασθῇ μεταβάλλειν αὖθισ ἡντινοῦν τῶν εὐδοκίμων διαιτῶν, τό γε κατ’ ἀρχὰσ συνταραχθεὶσ ὑπὸ νόσων μόγισ ποτὲ κατέστη, τὴν συνήθειαν τῇ τροφῇ πάλιν ἀπολαβών, ταὐτὸν δὴ δεῖ νομίζειν τοῦτο γίγνεσθαι καὶ περὶ τὰσ τῶν ἀνθρώπων διανοίασ τε ἅμα καὶ τὰσ τῶν ψυχῶν φύσεισ.
(플라톤, Laws, book 7 61:1)
ὥσπερ γὰρ ἓν ὁτιοῦν εἴ τίσ ποτε λάβοι, τοῦτον, ὥσ φαμεν, οὐκ ἐπ’ ἀπείρου φύσιν δεῖ βλέπειν εὐθὺσ ἀλλ’ ἐπί τινα ἀριθμόν, οὕτω καὶ τὸ ἐναντίον ὅταν τισ τὸ ἄπειρον ἀναγκασθῇ πρῶτον λαμβάνειν, μὴ ἐπὶ τὸ ἓν εὐθύσ, ἀλλ’ ἐπ’ ἀριθμὸν αὖ τινα πλῆθοσ ἕκαστον ἔχοντά τι κατανοεῖν, τελευτᾶν τε ἐκ πάντων εἰσ ἕν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 44:6)
μετὰ δὲ ταῦτα τὸ ἐν ταῖσ ψυχαῖσ κάλλοσ τιμιώτερον ἡγήσασθαι τοῦ ἐν τῷ σώματι, ὥστε καὶ ἐὰν ἐπιεικὴσ ὢν τὴν ψυχήν τισ κἂν σμικρὸν ἄνθοσ ἔχῃ, ἐξαρκεῖν αὐτῷ καὶ ἐρᾶν καὶ κήδεσθαι καὶ τίκτειν λόγουσ τοιούτουσ καὶ ζητεῖν, οἵτινεσ ποιήσουσι βελτίουσ τοὺσ νέουσ, ἵνα ἀναγκασθῇ αὖ θεάσασθαι τὸ ἐν τοῖσ ἐπιτηδεύμασι καὶ τοῖσ νόμοισ καλὸν καὶ τοῦτ’ ἰδεῖν ὅτι πᾶν αὐτὸ αὑτῷ συγγενέσ ἐστιν, ἵνα τὸ περὶ τὸ σῶμα καλὸν σμικρόν τι ἡγήσηται εἶναι·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 419:2)
τόδε μέντοι, ὦ Σώκρατεσ, σκόπει, πῶσ ἡμῖν ἡ πόλισ οἱά τ’ ἔσται πολεμεῖν, ἐπειδὰν χρήματα μὴ κεκτημένη ᾖ, ἄλλωσ τε κἂν πρὸσ μεγάλην τε καὶ πλουσίαν ἀναγκασθῇ πολεμεῖν.
(플라톤, Republic, book 4 43:2)
Καῖσαρ δὲ τὸ τάχοσ καὶ τὸ μέγεθοσ τῆσ παρασκευῆσ ἀκούσασ ἐθορυβήθη, μὴ τοῦ θέρουσ ἐκείνου διαπολεμεῖν ἀναγκασθῇ.
(플루타르코스, Antony, chapter 58 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION