헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δὲ ἐνναέτηἙρμιόνην καταλιποῦσα, ἐνθεμένη τὰ πλεῖστα τῶν χρημάτων, ἀνάγεται τῆσ νυκτὸσ σὺν αὐτῷ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 4:2)
Ἀγαμέμνων δὲ θύσασ ἀνάγεται καὶ Τενέδῳ προσίσχει, Νεοπτόλεμον δὲ πείθει Θέτισ ἀφικομένη ἐπιμεῖναι δύο ἡμέρασ καὶ θυσιάσαι, καὶ ἐπιμένει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 10:1)
Οἱ δὲ τρόποι τρεῖσ ἐάσι· ἢ γὰρ ἀπὸ Ῥήξιοσ ἀγγείου, ἢ διαβρώσιοσ , ἢ ἀραιώσιοσ ἀνάγεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.46)
Σημαντέ οι δὲ καὶ οἱ τόποι, ἀφ’ ὧνπερ ἀνάγεται .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.58)
ἀπὸ στομάχου μὲν οὖν οὔτε λίην ἐξ ἀραιώσιοσ ἀνάγεται· ἡ γὰρ τῶν βρωμάτων τε καὶ τῶν πομάτων ψύξισ τε καὶ στύψισ ἐσ πύκνωσιν ἄγει τὰ μέρεα· ἀτὰρ οὐδὲ διαβρώσιεσ ξυνεχέεσ εἰσὶ, καί τοι μᾶλλον τῆσ προτέρησ · τὰ γὰρ ἀναδάκνοντα τῶν Ῥευμάτων οὐ προσίσχεται πολλὸν χρόνον, ἀλλ’ ἤ ἀπεπτύσθη , ἢ διηλάθη κάτω.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.60)
τὸ γὰρ ἐφ’ αὑτῷ, εἰσ ὃ ἀνάγεται ὅλον, τοῦτ’ ἐστιν ὃ ἡ αὐτοῦ φύσισ οἱά τε φέρειν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 152:2)
ἀνάγεται δὲ τὸ μὲν ὅμοιον καὶ εἰσ τὸ ἡδὺ καὶ εἰσ τὸ ἀγαθόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 114:1)
ὥστε καὶ ἡ αὐτοῦ πρὸσ αὑτὸν φιλία ἀνάγεται πρὸσ τὴν τοῦ ἀγαθοῦ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 137:1)
σχεδὸν δὲ πάντα ἀνάγεται τἀναντία εἰσ τὴν ἀρχὴν ταύτην·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 20:1)
ἔτι τῶν ἐναντίων ἡ ἑτέρα συστοιχία στέρησισ, καὶ πάντα ἀνάγεται εἰσ τὸ ὂν καὶ τὸ μὴ ὄν, καὶ εἰσ ἓν καὶ πλῆθοσ, οἱο͂ν στάσισ τοῦ ἑνὸσ κίνησισ δὲ τοῦ πλήθουσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 37:2)
τὰ γὰρ ἄλλα εἰσ ταῦτα ἀνάγεται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 74:4)
ἡ δὲ δύναμισ εἰσ τὴν ἐνέργειαν ἀνάγεται, τὸ δὲ κύριον ἐν τῇ ἐνεργείᾳ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 116:1)
εἰσ οὓσ μὲν οὖν ὁρ́ουσ ἀνάγεται τὰ βουλεύματα τῶν τυράννων, οὗτοι τρεῖσ τυγχάνουσιν ὄντεσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 295:1)
πυθόμενοσ δὲ Δατάμην περὶ Σίφνον ὁρμεῖν δέκα ναυσίν, αὐτὸσ ἔχων πεντεκαίδεκα νυκτὸσ ἀνάγεται ἀπὸ Χαλκίδοσ τῆσ ἐπὶ τῷ Εὐρίπῳ·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 2 4:2)
καὶ γὰρ ἀνάγεται τὸ ποτιμώτερον καὶ τοῦτο κεκομμένον ἐστὶ τῷ ἀέρι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 16 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION