헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"θυσίασ κοινῆσ τοῖσ Πελασγοῖσ γινομένησ ἀναγγεῖλαί τινα τῷ Πελασγῷ ἄνδρα, ᾧ ὄνομα ἦν Πέλωροσ, διότι ἐν τῇ Αἱμονίᾳ σεισμῶν μεγάλων γενομένων ῥαγείη τὰ Τέμπη ὄρη ὀνομαζόμενα καὶ διότι διὰ τοῦ διαστήματοσ ὁρμῆσαν τὸ τῆσ λίμνησ ὕδωρ ἐμβάλλοι εἰσ τὸ τοῦ Πηνειοῦ ῥεῖθρον, καὶ τὴν πρότερον λιμνάζουσαν χώραν ἅπασαν γεγυμνῶσθαι καὶ ἀναξηραινομένων τῶν ὑδάτων πεδία θαυμαστὰ τῷ μεγέθει καὶ τῷ κάλλει ἀναφαίνεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 45 1:1)
τὴν γὰρ δὴ λίμνην ταύτην ἐσ χάσμα ἀφανὲσ ἐκδιδοῦσαν ἀναφαίνεσθαι ἐν Ἄργεϊ, τὸ ἐνθεῦτεν δὲ τὸ ὕδωρ ἤδη τοῦτο ὑπ’ Ἀργείων Ἐρασῖνον καλέεσθαι·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 76 2:3)
Ἀκουόντων δὲ αὐτῶν ταῦτα προσθεὶσ εἶπεν παραβολὴν διὰ τὸ ἐγγὺσ εἶναι Ιἐρουσαλὴμ αὐτὸν καὶ δοκεῖν αὐτοὺσ ὅτι παραχρῆμα μέλλει ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἀναφαίνεσθαι·
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 208:1)
βεβαιοῦνται δὲ οὐχ ἥκιστα οἱ Λιλαιεῖσ, οἳ ἐσ τοῦ Κηφισοῦ τὴν πηγὴν πέμματα ἐπιχώρια καὶ ἄλλα ὁπόσα νομίζουσιν ἀφιᾶσιν ἔν τισιν εἰρημέναισ ἡμέραισ, καὶ αὖθισ ἐν τῇ Κασταλίᾳ φασὶν αὐτὰ ἀναφαίνεσθαι.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 8 15:3)
θαλάσσησ δὲ ἀναφαίνεσθαι κῦμα ἐν τῷ ἱερῷ λόγοσ ἐστὶν ἀρχαῖοσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 10 6:1)
κάλλουσ μὲν γὰρ ἕνεκα οὐδενὸσ ποταμῶν δεύτεροσ οὔτε τῶν βαρβαρικῶν ἐστιν οὔτε Ἕλληνοσ, μέγεθοσ δὲ οὐ τοσοῦτοσ ὡσ ἐν αὐτῷ καὶ νήσουσ ἀναφαίνεσθαι καθάπερ ἐν Ἴστρῳ τε καὶ Ἠριδανῷ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 25 18:2)
ἀφανίζεσθαί τε γὰρ κατὰ γῆσ ἐθέλει πολλάκισ καὶ αὖθισ ἀναφαίνεσθαι.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 54 3:2)
ἐπειδὴ δὲ ἐξ ἴσου τό τε ὂν καὶ τὸ μὴ ὂν ἀπορίασ μετειλήφατον, νῦν ἐλπὶσ ἤδη καθάπερ ἂν αὐτῶν θάτερον εἴτε ἀμυδρότερον εἴτε σαφέστερον ἀναφαίνηται, καὶ θάτερον οὕτωσ ἀναφαίνεσθαι·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 208:4)
ἐλλοχῶν αὖ με ἐνταῦθα κατέκεισο, ὥσπερ εἰώθεισ ἐξαίφνησ ἀναφαίνεσθαι ὅπου ἐγὼ ᾤμην ἥκιστά σε ἔσεσθαι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 443:5)
ἡγοῦνται δι’ ἀπειρίαν τοῦ ἐρωτᾶν καὶ ἀποκρίνεσθαι ὑπὸ τοῦ λόγου παρ’ ἕκαστον τὸ ἐρώτημα σμικρὸν παραγόμενοι, ἁθροισθέντων τῶν σμικρῶν ἐπὶ τελευτῆσ τῶν λόγων μέγα τὸ σφάλμα καὶ ἐναντίον τοῖσ πρώτοισ ἀναφαίνεσθαι, καὶ ὥσπερ ὑπὸ τῶν πεττεύειν δεινῶν οἱ μὴ τελευτῶντεσ ἀποκλείονται καὶ οὐκ ἔχουσιν ὅτι φέρωσιν, οὕτω καὶ σφεῖσ τελευτῶντεσ ἀποκλείεσθαι καὶ οὐκ ἔχειν ὅτι λέγωσιν ὑπὸ πεττείασ αὖ ταύτησ τινὸσ ἑτέρασ, οὐκ ἐν ψήφοισ ἀλλ’ ἐν λόγοισ·
(플라톤, Republic, book 6 96:3)
τοσαῦτα γὰρ λέγεται καθίεσθαι καὶ ἀναφαίνεσθαι πανταχόθεν ἅμα, καὶ τοιαύταισ πρὸσ ἄλληλα κλίσεσι καὶ θέσεσι διακεκοσμημένα καὶ συντεταγμένα πλαισίων καὶ περιφερῶν τρόπῳ, ὥστε τῶν ἐν ὀλίγοισ ἀξιοθεάτων καὶ καλῶν ἐκείνην γενέσθαι τὴν ὄψιν.
(플루타르코스, Antony, chapter 26 4:3)
ὁ καρπόσ, αὖθισ δ’ ἀναβιοῦσθαι καὶ ἀναφαίνεσθαι, ὅτε βλαστήσεωσ ἀρχή.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 65 1:1)
τοῦ γὰρ ὑποκειμένου τόπου μεγάλουσ ἔχοντοσ πλαταμῶνασ, εἰσ οὓσ καταρράττει, τούτουσ φασὶ τῇ βίᾳ τοῦ ῥεύματοσ ἐκκοιλαίνοντα καὶ διαρρηγνύντα κατὰ βάθοσ ὑπὸ γῆν φέρεσθαι τόπον οὐ πολύν, εἶτ’ ἀναφαίνεσθαι πάλιν.
(폴리비오스, Histories, book 10, viii. res asiae 7:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION