헬라어 문장 내 검색 Language

γενόμενοσ δὲ νεανίσκοσ καὶ πολλῶν διαφέρων κάλλει τε καὶ ῥώμῃ αὖθισ Ἀλέξανδροσ προσωνομάσθη, λῃστὰσ ἀμυνόμενοσ καὶ τοῖσ ποιμνίοισ ἀλεξήσασ , ὅπερ ἐστὶ βοηθήσασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 5:13)
ζητούμενοσ δὲ κἀνταῦθα ἔφευγε διὰ δυσβάτου καὶ ἀκανθώδουσ ὁδοῦ, τὸ τραῦμα περικεντούμενοσ, μέχρι κάμνων ὑπό τι δένδρον ἐκαθέζετο καὶ τῶν ζητητῶν ἐπιπεσόντων οὐκ ἀγεννῶσ αὐτοὺσ ἀμυνόμενοσ κατεκόπη.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 15 5:7)
"καταγινώσκομαι μέν, εὖ οἶδα, ὑπὸ τῶν περὶ Λεύκιον, οὐκ ἀμυνόμενοσ αὐτούσ, εἰσ ἀσθένειαν ἢ ἀτολμίαν, ἃ καὶ νῦν μου καταγνώσονται διὰ τήνδε τὴν σύνοδον ὑμῶν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 3 11:2)
ἐπιδραμόντα γε τοῖσ ἡμετέροισ ἀμυνόμενοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14:2)
ἀναρραγέντοσ δὲ ὑπὸ τῶν ὑμετέρων στρατηγῶν τοῦ πολέμου, πάντα ὅσα ἀμυνόμενοσ ἔπραττον, ἀνάγκῃ μᾶλλον ἢ κατὰ γνώμην ἐγίγνετο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 5:8)
Νικομήδησ δὲ αἰτιᾶται μέν σε καὶ Ἀλέξανδρον αὐτῷ τὸν τὸ σῶμα τρώσοντα ἐπιπέμψαι, καὶ Σωκράτη τὸν χρηστὸν ἐπὶ τὴν ἀρχήν, καὶ τάδε αὐτὸσ ἀμυνόμενοσ ἐσ τὴν σὴν ἐμβαλεῖν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 6:10)
καὶ μὴν ἔχοι γ’ ἄν τισ τοὺσ σοὺσ λόγουσ ἀμυνόμενοσ διπλᾶ στρέφειν κατὰ σοῦ καὶ κατὰ Σωκράτουσ, ὡσ εἰ καὶ τὰ μάλιστ’ ἀδίκωσ ταῦθ’ ὑμῖν συνέβαινε, τρόπον γέ τινα τὰ προσήκοντα ἐπάσχετε, εἴπερ γε τοιούτουσ ἀπεδείκνυτε οὓσ ἐπαιδεύετε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:5)
ἀλλ’ οὐ σοί, ἀλλ’ ἁπλῶσ, ἄν τισ ἀποκτείνῃ Χαρίδημον, ἀγέσθω, κἂν ἄκων, κἂν δικαίωσ, κἂν ἀμυνόμενοσ, κἂν ἐφ’ οἷσ διδόασιν οἱ νόμοι, κἂν ὁπωσοῦν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 65:7)
καὶ ἐὰν φέροντα ἢ ἄγοντα βίᾳ ἀδίκωσ εὐθὺσ ἀμυνόμενοσ κτείνῃ, νηποινεὶ τεθνάναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 83:1)
ἐὰν ἄγοντα ἢ φέροντα βίᾳ ἀδίκωσ εὐθὺσ ἀμυνόμενοσ κτείνῃ, νηποινεὶ τεθνάναι κελεύει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 84:2)
τῷ δὲ ἀμυνόμενοσ γράψαι δηλοῖ τῷ πάσχοντι διδοὺσ τὴν ἐξουσίαν, οὐκ ἄλλῳ τινί.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 84:5)
οὐδὲ γὰρ τοῦτό γ’ ἂν εἴποι τισ νὴ Δί’, ἀμυνόμενοσ γὰρ ὑπὲρ τοῦ μὴ παθεῖν ἐποίει τι κακόν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 234:2)
ἔλεγεν οὖν ἀμυνόμενοσ ἀντὶ τῆσ σάλπιγγοσ τοῖσ σφηξὶν αὐτὸν ὅμοιον εἶναι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 3:1)
ὑμεῖσ δ̓ ἐπακολουθήσαντεσ ἀνθρώποισ ‐ οὐδὲν δὲ αὐτοὺσ ἐρῶ ὡσ ἀμυνόμενοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 65:4)
καὶ τοῦτο εἶπον οὐκ ἀλαζονευόμενοσ ἄλλωσ, αὑ̓τοὶ γὰρ ἴστε οὐδεπώποτε ὑπὲρ τούτων μνησθέντα με ἐν τοσούτοισ λόγοισ, οὓσ εἴρηκα ἐν ὑμῖν̓ ἀλλ̓ ἀμυνόμενοσ τοὺσ ἐμοὶ καὶ ὑμῖν βασκαίνοντασ, ἵνα, ἐὰν μὲν δυνατὸν ᾖ, διαρραγῶσιν, ὃ τῇ πόλει πάσῃ βέλτιστόν ἐστιν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION