헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡμεῖσ δὲ, ὦ ἄνδρεσ, παρὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐνταῦθα καὶ τὸν πλοῦν εὐχὴν ταύτην ἐποιησάμεθα, οὐκ ἄμουσον οὐδ’ ἐκμελῆ οὐδ’ ἄπο τῆσ τέχνησ, εἰ σωθείημεν, προσερεῖν ἐν τῷ μέσῳ τὴν πόλιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 1:3)
ἄλλωσ τ’ ἄμουσόν ἐστι ποιητὴν ἰδεῖν ἀγρεῖον ὄντα καὶ δασύν·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 1:5)
προΐτω γε μὴν νὴ Δία τρυφῶν τε καὶ μύρου καὶ οἴνου ἀποπνέων ἐν κροκωτῷ μετὰ πολλοῦ καὶ ἀτάκτου γέλωτοσ, μεθύοντι προσεοικώσ κωμάζοντι μεθ’ ἡμέραν ἀσελγῆ κῶμον, στεφάνουσ τινὰσ ἐστεφανωμένοσ ἑώλουσ τήν τε κεφαλὴν καὶ περὶ τῷ τραχήλῳ , καὶπλάγιοσ φερόμενοσ, ὀρχούμενόσ τε καὶ ᾅδων θῆλυ καὶ ἄμουσον μέλοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 128:1)
πολλοὶ γοῦν καὶ ποιηταὶ καὶ συγγραφεῖσ φιλόσοφοί τε καὶ ῥήτορεσ λέξεισ πάνυ καλὰσ καὶ πρεπούσασ τοῖσ ὑποκειμένοισ ἐκλέξαντεσ ἐπιμελῶσ, ἁρμονίαν δὲ αὐταῖσ ἀποδόντεσ εἰκαίαν τινὰ καὶ ἄμουσον οὐδὲν χρηστὸν ἀπέλαυσαν ἐκείνου τοῦ πόνου.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 33)
λαβόντα δὲ μεθ’ ἡμέραν μὲν ἐν τῇ πόλει χρῆσθαι οὐκ ἀσφαλὲσ οἰέσθαι εἶναι, νύκτωρ δὲ ὑπὸ κόλπου ἔχοντα μόνον προελθεῖν εἰσ τὸ προάστειον καὶ προχειρισάμενον κρούειν καὶ συνταράττειν τὰσ χορδὰσ ἄτεχνον καὶ ἄμουσον νεανίσκον, ἐλπίζοντα μέλη τινὰ θεσπέσια ὑπηχήσειν τὴν λύραν ὑφ’ ὧν πάντασ καταθέλξειν καὶ κηλήσειν, καὶ ὅλωσ μακάριον ἔσεσθαι κληρονομήσαντα τῆσ Ὀρφέωσ μουσικῆσ·
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 12:1)
καὶ τὸ πρᾶγμα ὑπερήδιστον, οἶμαι, οἴκων ὁ κάλλιστοσ ἐσ ὑποδοχὴν λόγων ἀναπεπταμένοσ καὶ ἐπαίνου καὶ εὐφημίασ μεστὸσ ὤν, ἠρέμα καὶ αὐτὸσ ὥσπερ τὰ ἄντρα συνεπηχῶν καὶ τοῖσ λεγομένοισ παρακολουθῶν καὶ παρατείνων τὰ τελευταῖα τῆσ φωνῆσ καὶ τοῖσ ὑστάτοισ τῶν λόγων ἐμβραδύνων, μᾶλλον δὲ ὡσ ἄν τισ εὐμαθὴσ ἀκροατὴσ διαμνημονεύων τὰ εἰρημένα καὶ τὸν λέγοντα ἐπαινῶν καὶ ἀντίδοσιν οὐκ ἄμουσον ποιούμενοσ πρὸσ αὐτά·
(루키아노스, De Domo, (no name) 3:2)
κρανίον ἐλάφου γυμνὸν τῶν σαρκῶν, καὶ τὰ μὲν κέρατα πήχεισ ὥσπερ ἦσαν, ζυγώσασ δὲ αὐτὰ καὶ ἐνάψασ τὰ νεῦρα, οὐδὲ κόλλοπι περιστρέψασ, ἐμελῴδει ἄμουσόν τι καὶ ἀπῳδόν, ἄλλο μὲν αὐτὸσ βοῶν, ἄλλο δὲ ἡ λύρα ὑπήχει, ὥστε οὐδὲ κατέχειν τὸν γέλωτα ἐδυνάμεθα ἐπὶ τῷ ἐρωτικῷ ἐκείνῳ ᾅσματι·
(루키아노스, Dialogi Marini, doris and galataea, chapter 45)
ἡμεῖσ δὲ ἀεὶ πλέοντεσ καὶ ἐκ παίδων σχεδὸν ἐργαζόμενοι ἐν τῷ Ἠριδανῷ ὀλίγουσ μὲν κύκνουσ ἐνίοτε ὁρῶμεν ἐν τοῖσ ἕλεσι τοῦ ποταμοῦ, καὶ κρώζουσιν οὗτοι πάνυ ἄμουσον καὶ ἀσθενέσ, ὡσ τοὺσ κόρακασ ἢ τοὺσ κολοιοὺσ Σειρῆνασ εἶναι πρὸσ αὐτούσ, ᾀδόντων δὲ ἡδὺ καὶ οἱο͂ν σὺ φὴσ οὐδὲ ὄναρ ἀκηκόαμεν ὥστε θαυμάζομεν πόθεν ταῦτα εἰσ ὑμᾶσ ἀφίκετο περὶ ἡμῶν.
(루키아노스, Electrum, (no name) 5:2)
εἴ τισ εἶδεν ἀνδράποδον Παφλαγονικὸν τῶν ἀπὸ Σινώπησ βαρβάρων, ὄνομα τοιοῦτον οἱο͂ν ἀπὸ κτημάτων, ὕπωχρον, ἐν χρῷ κουρίαν, ἐν γενείῳ βαθεῖ, πήραν ἐξημμένον καὶ τριβώνιον ἀμπεχόμενον, ὀργίλον, ἄμουσον, τραχύφωνον, λοίδορον, μηνύειν ἐπὶ ῥητῷ αὐτόν.
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 27:11)
καὶ ἢν οὗτοσ κελεύσῃ, τάχ’ ἄν τι οὐκ ἄμουσον εἴποιμι ἀλλὰ τῆσ ἐν τῷ Ἑλικῶνι μελέτησ ἄξιον.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 26:7)
ἱκανὸν γοῦν καὶ τοῦτο μόνον δηλῶσαί μου τὸν τρόπον, Περίλαοσ κολασθεὶσ καὶ ὁ ταῦροσ ἀνατεθεὶσ καὶ μηκέτι φυλαχθεὶσ πρὸσ ἄλλων κολαζομένων αὐλήματα μηδὲ μελῳδήσασ ἄλλο ἔτι πλὴν μόνα τὰ τοῦ τεχνίτου μυκήματα, καὶ ὅτι ἐν μόνῳ αὐτῷ καὶ πεῖραν ἔλαβον τῆσ τέχνησ καὶ κατέπαυσα τὴν ἄμουσον ἐκείνην καὶ ἀπάνθρωπον ᾠδήν.
(루키아노스, Phalaris, book 1 13:2)
τοῦτο γοῦν τὸ ὑβριστότατον ποιεῖσ, καὶ μάλιστα πρὸσ οὓσ ἥκιστα ἐχρῆν, καὶ τοὺσ ὁμιλητάσ, οἷσ ἱκανὰ ἦν ἐκεῖνα μόνα τὰ κακὰ τοῦ σοῦ στόματοσ ἀπολαύειν, τὸ βάρβαρον τῶν ὀνομάτων, τὸ τραχὺ τῆσ φωνῆσ, τὸ ἄκριτον, τὸ ἄτακτον, τὸ πάντῃ ἄμουσον, καὶ τὰ τοιαῦτα·
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 20:3)
γένοιτο δ’ ἂν ἐμμελὴσ ἡ ἀνάπαυσισ αὐτοῖσ, εἰ τοῖσ τοιούτοισ τῶν ἀναγνωσμάτων ὁμιλοῖεν, ἃ μὴ μόνον ἐκ τοῦ ἀστείου τε καὶ χαρίεντοσ ψιλὴν παρέξει τὴν ψυχαγωγίαν, ἀλλά τινα καὶ θεωρίαν οὐκ ἄμουσον ἐπιδείξεται, οἱο͂́ν τι καὶ περὶ τῶνδε τῶν συγγραμμάτων αὐτοὺσ φρονήσειν ὑπολαμβάνω·
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 2:1)
οὐκοῦν τοιοῦτον μὲν εὑρόντεσ ἐπειθόμεθ’ ἄν, ἄμουσον δέ, ἠπιστοῦμεν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 19:3)
ἄμουσον, ἔφη, τὸ δὲ ἄδικον.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 822:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION