헬라어 문장 내 검색 Language

ξένοσ δὲ κλήρουσ ἐπινωμᾷ, Χάλυβοσ Σκυθᾶν ἄποικοσ, κτεάνων χρηματοδαίτασ πικρόσ, ὠμόφρων σίδαροσ, χθόνα ναίειν διαπήλασ, ὁπόσαν καὶ φθιμένοισιν κατέχειν, τῶν μεγάλων πεδίων ἀμοίρουσ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 11)
ἡμᾶσ τοίνυν καὶ τοῦτον τὸν τρόπον τετίμηκε, κατάρρουσ καὶ ψύξεισ ποταμοῖσ καὶ θαλάττῃ παύων, κατακλίσεισ ἀπόρουσ ὁδῶν μήκεσιν ἰώμενοσ, τροφῆσ δ’ ἐνδείᾳ συνεχεῖ τὰσ ἀμυθήτουσ καθάρσεισ προστιθεὶσ, ἀναπνεῖν δὲ ἀποροῦντι λέγειν καὶ γράφειν προστάττων, ὥστ’ εἴ τι καὶ τοῖσ οὕτω θεραπευθεῖσιν ἔπεστιν αὔχημα, μηδ’ ἡμᾶσ ἀμοίρουσ εἶναι τούτου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 3:15)
ἡμῖν γὰρ, ὦ ἄνδρεσ Ἕλληνεσ, πταῖσαι μὲν συνέβη κατὰ τὴν κοινὴν ἀνθρώπων τύχην, ἣν οὐχ οἱο͂́ν τε ἀμοίρουσ κακῶν εἰσ τέλοσ διεξελθεῖν, ἀναφέρειν δὲ τῇ τῆσ πόλεωσ τύχῃ, δι’ ἣν οὐδενὸσ τῶν καλῶν ἄμοιροσ πώποτε ἐγένετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 2:5)
καὶ γὰρ τοὺσ παραπλέοντασ, καίπερ πολὺ τῆσ χέρσου κεχωρισμένουσ, οὐκ ἀμοίρουσ ποιεῖ τῆσ τοιαύτησ ἀπολαύσεωσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 46 4:2)
δίκασ σοι δοῦναι προσῆκε, πάντασ δὲ θεούσ τε καὶ ἡρ́ωασ καὶ δαίμονασ πόλιν τε καὶ χώραν ἀπολαῦσαι τῆσ τῶν δημάρχων ἀνοίασ, καὶ μηδὲν ἐξαίρετον μηδ’ ἀτιμώρητον ἀφεῖσθαι μέροσ ὑπὸ σοῦ, οὐχ ἱκανὰσ ἤδη παρὰ πάντων εἰσπέπραξαι δίκασ τοσοῦτον μὲν φόνον ἐργασάμενοσ ἀνθρώπων, τοσαύτην δὲ χώραν πυρὶ καὶ σιδήρῳ λωβησάμενοσ, τοσαύτασ δὲ πόλεισ ἐκ βάθρων ἀναστήσασ, ἑορτὰσ δὲ καὶ θυσίασ καὶ σεβασμοὺσ θεῶν καὶ δαιμόνων ἐν πολλοῖσ τόποισ ἀνεόρτουσ ἀναγκάσασ γενέσθαι καὶ ἀθύτουσ καὶ τιμῶν νομίμων ἀμοίρουσ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 25 2:1)
ἠπίστατο γάρ, οἶμαι, καὶ οὗτοσ ὡσ πολλῶν ὄντων ἐν τῷ βίῳ ἀδικημάτων οὐδὲν ἄν τισ εὑρ́οι χεῖρον οὐδὲ ἀδικώτερον ἢ ἀκρίτουσ τινὰσ καὶ ἀμοίρουσ λόγων καταδεδικάσθαι·
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 8:10)
ὅτι μὴ γενομένων τῶν ἀνθρώπων ἀμάρτυρον συνέβαινε τὸ κάλλοσ εἶναι τῶν ὅλων, καὶ πλοῦτόν τινα πλουτήσειν ἐμέλλομεν οὔτε ὑπ’ ἄλλου τινὸσ θαυμασθησόμενον αὔτε ἡμῖν αὐτοῖσ ὁμοίωσ τίμιον οὐδὲ γὰρ ἂν εἴχομεν πρὸσ ὅ τι ἔλαττον παραθεωρῶμεν αὐτόν, οὐδ’ ἂν συνίεμεν ἡλίκα εὐδαιμονοῦμεν οὐχ ὁρῶντεσ ἀμοίρουσ τῶν ἡμετέρων τινάσ·
(루키아노스, Prometheus, (no name) 15:3)
οἱο͂ν γὰρ εἴ ποτέ τισ ἡμῶν ἥλιον ἢ σελήνην ἑωρακὼσ ἦν γιγνομένουσ ἐφορῶντάσ τε ἡμᾶσ πάντασ, καὶ μὴ ἔφραζεν ἀδύνατοσ ὤν πῃ φράζειν, τιμῆσ τε ἀμοίρουσ ὄντασ ἅμα καὶ μὴ προθυμοῖτο τό γε αὑτοῦ μέροσ, εἰσ ἔντιμον χώραν καταφανεῖσ ἄγων αὐτούσ, ἑορτάσ τε αὐτοῖσ γίγνεσθαι ποιεῖν καὶ θυσίασ, ἀπολαμβανόμενόν τε χρόνον ἑκάστοισ μειζόνων καὶ ἐλαττόνων πολλάκισ ἐνιαυτῶν ὡρ́ασ διανέμειν, ἆρ’ οὐκ ἂν κακὸσ ἑαυτῷ τε καὶ ἄλλῳ τῷ γιγνώσκοντι λεγόμενοσ ἐν δίκῃ συνεδόκει λέγεσθαί ποτ’ ἄν;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 88:1)
τόδε, ὡσ τὸν νομοθέτην πρὸ πάντων τε ἀεὶ τῶν νόμων χρεών ἐστιν μὴ ἀμοίρουσ αὐτοὺσ προοιμίων ποιεῖν καὶ καθ’ ἕκαστον, ᾗ διοίσουσιν ἑαυτῶν ὅσον νυνδὴ τὼ λεχθέντε διηνεγκάτην.
(플라톤, Laws, book 4 120:2)
"πρὸσ δὲ τούτοισ οὐδὲ τραγημάτων ἀμοίρουσ περιορᾷ δειπνοῦντασ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ ποικίλη τροφὴ τῆσ ἁπλῆσ εὐπεπτοτέρα. 12:43)
ἔκτισται μὲν γὰρ ἀπὸ θαλάττησ ἐν ὀκτωκαίδεκα σταδίοισ, ὥστε μηδενὸσ ἀμοίρουσ εἶναι τῶν ἐκ ταύτησ χρησίμων·
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 27 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION