헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὐ Μιλτιάδησ δυοῖν ὀβολοῖν οὐδὲ δραχμαῖν, οἶμαι δὲ οὐδὲ πολλῶν χρημάτων ἐν Ἀθηναίοισ ταῦτα ἐπολιτεύετο, μᾶλλον δ’, εἰ χρὴ τἀληθὲσ εἰπεῖν, ἐν ἅπασι τοῖσ Ἕλλησιν, ἀλλ’ ἄμισθον τὴν ἀρετὴν εἰσ τὸ μέσον παρείχετο τῇ Ἑλλάδι, ὥσπερ σὺ φῂσ τὸν Σωκράτη τοῖσ νέοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 55:3)
οὐδεὶσ γὰρ οἶμαι τῶν πάντων ἔθ’ ὑπὲρ ὑμῶν διαγωνιεῖται οὐδὲ παρακινδυνεῦσαι βουλήσεται, ὁρῶν τὴν ἀρετὴν παρ’ ὑμῖν ἄμισθον οὖσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 89:5)
πανταχόθεν δὲ ἀπορούμενοσ, καὶ ἐν ἀγῶνι τῷ μεγίστῳ καθεστηκὼσ περὶ τοῦ σώματοσ διὰ τὸ συμβεβηκέναι τῇ πόλει τοιαῦτα πράγματα, ἄμισθον μὲν τὸ στράτευμα καταλελύσθαι ἐν Καλαυρείᾳ, πολιορκεῖσθαι δὲ τοὺσ περὶ Πελοπόννησον συμμάχουσ ὑπὸ Λακεδαιμονίων, κατηγορούντων δὲ τοῦτον αἴτιον εἶναι τῆσ παρούσησ ἀτυχίασ Ἰφικράτουσ καὶ Καλλιστράτου, ἔτι δὲ τῶν ἀφικνουμένων ἀπὸ στρατεύματοσ ἀπαγγελλόντων ἐν τῷ δήμῳ τὴν παροῦσαν ἔνδειαν καὶ ἀπορίαν, τὰ δὲ καὶ δι’ ἐπιστολῶν ἑκάστου πυνθανομένου παρὰ τῶν οἰκείων καὶ ἐπιτηδείων ὡσ διέκειντο ὧν ἀκούοντεσ ὑμεῖσ ἐν τῷ δήμῳ τότε ἀναμνήσθητε πῶσ ἕκαστοσ περὶ αὐτοῦ τὴν γνώμην εἶχεν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 16:1)
καὶ καλῶσ, ὅτι μήτε ἀργύριον πώποτε ᾔτησά σε μὴτ̓ ἀπέκλεισα ἐλθόντα, ἔνδον ἕτεροσ, εἰποῦσα, μήτε παραλογισάμενον τὸν πατέρα ἢ ὑφελόμενον τῆσ μητρὸσ ἠνάγκασα ἐμοὶ τι κομίσαι ὁποῖα αἱ ἄλλαι ποιοῦσιν, ἀλλ̓ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ ἄμισθον, ἀξύμβολον εἰσεδεξάμην.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 1:2)
τὸ χρήσιμον, ὥσπερ ἡ Μερόπη φησὶν αἱ τύχαι δέ με μισθὸν λαβοῦσαι τῶν ἐμῶν τὰ φίλτατα σοφὴν ἔθηκαν , τί κωλύει διδάσκαλον ἄμισθον λαβόντα τὸν ἐχθρὸν ὠφεληθῆναι καὶ μαθεῖν τι τῶν λανθανόντων;
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 7 2:2)
ἢ φαυλότατον ἡγούμενοι σημεῖον εὐνοίασ τὸ διδόναι διδόασι γὰρ καὶ ἀλλότριοι καὶ μὴ φιλοῦντεσ ἐκ τοῦ γάμου τὴν τοιαύτην ἀρέσκειαν ἀνεῖλον, ὅπωσ ἄμισθον ᾖ καὶ προῖκα καὶ δι’ αὑτὸ μὴ δι’ ἄλλο τὸ φιλεῖσθαι καὶ φιλεῖν;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 7 1:1)
ἢ φαυλότατον ἡγούμενοι σημεῖον εὐνοίασ τὸ διδόναι διδόασι γὰρ καὶ ἀλλότριοι καὶ φιλοῦντεσ ἐκ τοῦ γάμου τὴν τοιαύτην ἀρέσκειαν ἀνεῖλον, ὅπωσ ἄμισθον καὶ προῖκα καὶ δι’ αὑτὸ μὴ δι’ ἄλλο τὸ φιλεῖσθαι καὶ φιλεῖν;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 7 2:1)
εἰρεσίην δελφῖνεσ ἀεὶ Μούσῃσιν ἄμισθον ἤνυσαν οὐ ψεύστησ μῦθοσ Ἀριόνιοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 88 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION