헬라어 문장 내 검색 Language

καλόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καλὸν ἡ τῶν δημοσίων πραγμάτων φυλακή, κἀκεῖνο ἀντικείμενον τούτῳ, μιαρόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μιαρὸν τὸ θηρίον καὶ ἄμικτον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:17)
προσελθὼν οὖν τῷ βασιλεῖ κατηγόρει λέγων ἔθνοσ εἶναι πονηρόν, διεσπάρθαι δὲ τοῦτο κατὰ τῆσ ὑπ’ αὐτοῦ βασιλευομένησ οἰκουμένησ, ἄμικτον ἀσύμφυλον οὔτε θρησκείαν τὴν αὐτὴν τοῖσ ἄλλοισ ἔχον οὔτε νόμοισ χρώμενον ὁμοίοισ, ἐχθρὸν δὲ καὶ τοῖσ ἔθεσι καὶ τοῖσ ἐπιτηδεύμασιν τῷ σῷ λαῷ καὶ ἅπασιν ἀνθρώποισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 255:1)
Οὐ γὰρ μόνον ἐξ ἀρχῆσ ἐπὶ τούτων τοὺσ ἀρίστουσ καὶ τῇ θεραπείᾳ τοῦ θεοῦ προσεδρεύοντασ κατέστησαν, ἀλλ’ ὅπωσ τὸ γένοσ τῶν ἱερέων ἄμικτον καὶ καθαρὸν διαμενεῖ προυνόησαν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 37:1)
ὥστ’ οὐκ εἰκὸσ ἄφιλον οὐδ’ ἀγείτονα τόνδ’ οὐδ’ ἄμικτον ἐν ἀπείρῳ κενῷ τὸν κόσμον σαλεύειν·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 2410)
"καὶ εἴδωλόν ἐστι γεγενημένον οὐκ ἄμικτον οὐδ’ εἰλικρινέσ, ἀλλὰ τῷ μάλιστα μετέχειν ἕκαστον ἑκάστησ δυνάμεωσ.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 349)
"ἄλλην δ’ οὔτε τὸ ζῷον αἴσθησιν οὔτε ὁ κόσμοσ ἔχει φύσιν ἁπλῆν καὶ ἄμικτον ἀλλὰ θαυμαστή τισ, ὡσ ἐοίκε, διανομὴ γέγονε τῶν πέντε πρὸσ τὰ πέντε καὶ σύλληξισ.
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 125)
καὶ τὴν φύσιν οὐχ ἁπλῆν οὐδ’ ἄμικτον, ἀλλ’ οἱο͂ν ἄστρου σύγκραμα καὶ γῆσ οὖσαν·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29 1:1)
τοῦτο τοίνυν πρῶτον ὑπομιμνήσκωμεν αὐτούσ, ὅτι, καθάπερ τὸν οἶνον ἡδονῆσ ἕνεκα καὶ φιλοφροσύνησ εὑρημένον οἱ προσβιαζόμενοι πολὺν πίνειν καὶ ἄκρατον ἐνίουσ εἰσ ἀηδίαν καὶ παροινίαν τρέπουσιν, οὕτω τὸν λόγον ἥδιστον ὄντα καὶ φιλανθρωπότατον συμβόλαιον οἱ χρώμενοι κακῶσ καὶ προχείρωσ ἀπάνθρωπον ποιοῦσι καὶ ἄμικτον, οἷσ οἰόνται χαρίζεσθαι λυποῦντεσ καὶ ἀφ’ ὧν θαυμάζεσθαι καταγελώμενοι καὶ δι’ ὧν φιλεῖσθαι δυσχεραινόμενοι.
(플루타르코스, De garrulitate, section 61)
οἱ μὲν οὐχ ὁρῶσι τοὺσ θεοὺσ τὸ παράπαν, οἱ δὲ κακοὺσ ὑπάρχειν νομίζουσιν οἱ μὲν παρορῶσιν, οἱ δὲ δοξάζουσι φοβερὸν τὸ εὐμενὲσ καὶ τυραννικὸν τὸ πατρικὸν καὶ βλαβερὸν τὸ κηδεμονικὸν καὶ τὸ ἄμικτον ἄγριον εἶναι καὶ θηριῶδεσ.
(플루타르코스, De superstitione, section 63)
τοῦ μὲν γὰρ Ἀλκιβιάδου καὶ τὸν βίον ἐβδελύττοντο καὶ τὸ θράσοσ ὠρρώδουν, ὡσ μᾶλλον ἐν τοῖσ περὶ ἐκείνου γραφομένοισ δηλοῦται, τὸν δὲ Νικίαν ὅ τε πλοῦτοσ ἐπίφθονον ἐποίει καὶ μάλιστα τῆσ διαίτησ τὸ μὴ φιλάνθρωπον μηδὲ δημοτικόν, ἀλλ’ ἄμικτον καὶ ὀλιγαρχικὸν ἀλλόκοτον ἐδόκει, πολλὰ δ’ ἤδη ταῖσ ἐπιθυμίαισ αὐτῶν ἀντιτείνων, παρὰ γνώμην βιαζόμενοσ πρὸσ τὸ συμφέρον, ἐπαχθὴσ ἦν.
(플루타르코스, Νικίας, chapter 11 2:1)
ἐννοήσασ οὖν ὅτι φύσει μὲν ἄνθρωποσ οὔτε γέγονεν οὔτ’ ἔστιν ἀνήμερον ζῷον οὐδ’ ἄμικτον, ἀλλ’ ἐξίσταται τῇ κακίᾳ παρὰ φύσιν χρώμενοσ, ἔθεσι δὲ καὶ τόπων καὶ βίων μεταβολαῖσ ἐξημεροῦται, καὶ θηρία δὲ διαίτησ κοινωνοῦντα πρᾳοτέρασ ἐκδύεται τὸ ἄγριον καὶ χαλεπόν, ἔγνω τοὺσ ἄνδρασ εἰσ γῆν μεταφέρειν ἐκ τῆσ θαλάσσησ καὶ βίου γεύειν ἐπιεικοῦσ, συνεθισθέντασ ἐν πόλεσιν οἰκεῖν καὶ γεωργεῖν.
(플루타르코스, Pompey, chapter 28 3:1)
"ᾗ καὶ μᾶλλον ἡ θάλαττα τούσ τε νηχομένουσ ἐξαναφέρει καὶ στέγει τὰ βάρη, τοῦ γλυκέοσ ἐνδιδόντοσ διὰ κουφότητα καὶ ἀσθένειαν ἔστι γὰρ ἄμικτον καὶ καθαρόν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί τῷ ποτίμῳ μᾶλλον ὕδατι ἢ τῷ θαλαττίῳ πλύνεται τὰ ἱμάτια. 7:3)
"οὐ μὴν ἀλλὰ κἂν τόποσ ὑπάρχῃ καὶ παρασκευή, τὸ πλῆθοσ αὐτὸ φυλακτέον, ὡσ ἄμικτον τὴν συνουσίαν ποιοῦν καὶ ἀπροσήγορον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Περὶ τῶν πολλοὺσ ἐπὶ δεῖπνον καλούντων. 7:2)
καὶ μὴν μόνον ἄκρατητον διαμένει καὶ ἄμικτον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί ὁ ποιητὴσ ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ὑγρῶν τοῖσ ἰδίοισ ἐπιθέτοισ χρῆται, μόνον δὲ τοὔλαιον ὑγρὸν καλεῖ. 8:1)
κέκληκεν ὁ ποιητήσ, ἡ δὲ κοινὴ συνήθεια τὸ ἄμικτον καὶ καθαρὸν ἄφθαρτον καὶ ἀκήρατον, μάλιστα δὲ γῆ μιχθεῖσα πρὸσ ὕδωρ ἐξίστησι καὶ φθείρει τὸ πότιμον καὶ οἰκεῖον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί πρὸ ἡμέρασ ἐκ τοῦ Νείλου οἱ πλέοντεσ ὑδρεύονται. 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION