헬라어 문장 내 검색 Language

ἔτι δὲ φανερὸν ὅτι τοῦ μὲν ἀμφισβητοῦντοσ οὐδέν ἐστιν ἔξω τοῦ δεῖξαι τὸ πρᾶγμα ὅτι ἔστιν ἢ οὐκ ἔστιν, ἢ γέγονεν ἢ οὐ γέγονεν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 6:1)
εἰσὶ δὲ αἱ μαρτυρίαι αἱ μὲν περὶ αὑτοῦ αἱ δὲ περὶ τοῦ ἀμφισβητοῦντοσ, καὶ αἱ μὲν περὶ τοῦ πράγματοσ αἱ δὲ περὶ τοῦ ἤθουσ, ὥστε φανερὸν ὅτι οὐδέποτ’ ἔστιν ἀπορῆσαι μαρτυρίασ χρησίμησ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 18:1)
εἰ μὴ γὰρ κατὰ τοῦ πράγματοσ ἢ αὑτῷ ὁμολογουμένησ ἢ τῷ ἀμφισβητοῦντι ἐναντίασ, ἀλλὰ περὶ τοῦ ἤθουσ ἢ αὑτοῦ εἰσ ἐπιείκειαν ἢ τοῦ ἀμφισβητοῦντοσ εἰσ φαυλότητα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 18:2)
περὶ δὲ τῶν συνθηκῶν τοσαύτη τῶν λόγων χρῆσίσ ἐστιν ὅσον αὔξειν ἢ καθαιρεῖν, ἢ πιστὰσ ποιεῖν ἢ ἀπίστουσ ‐ ἐὰν μὲν αὐτῷ ὑπάρχωσι, πιστὰσ καὶ κυρίασ, ἐπὶ δὲ τοῦ ἀμφισβητοῦντοσ τοὐναντίον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 20:1)
οὔκουν χαλεπὸν οὐδὲ περὶ τούτων εἰπεῖν τὰ ἐνδεχόμενα, ἐξ ὧν ἐάν τε ὑπάρχωσιν οἰκεῖαι αὔξειν ἔστιν, ὅτι ἀληθεῖσ μόναι τῶν μαρτυριῶν εἰσιν αὗται, ἐάν τε ὑπεναντίαι ὦσι καὶ μετὰ τοῦ ἀμφισβητοῦντοσ, διαλύοι ἄν τισ τἀληθῆ λέγων καθ’ ὅλου τοῦ γένουσ τῶν βασάνων·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 26:2)
ἄλλοσ ἐλεγκτικόσ, τὸ τὰ ἀνομολογούμενα σκοπεῖν, εἴ τι ἀνομολογούμενον ἐκ τόπων καὶ χρόνων καὶ πράξεων καὶ λόγων, χωρὶσ μὲν ἐπὶ τοῦ ἀμφισβητοῦντοσ, οἱο͂ν "καὶ φησὶ μὲν φιλεῖν ὑμᾶσ, συνώμοσεν δὲ τοῖσ τριάκοντα" , χωρὶσ δ’ ἐπ’ αὐτοῦ, "καὶ φησὶ μὲν εἶναί με φιλόδικον, οὐκ ἔχει δὲ ἀποδεῖξαι δεδικασμένον οὐδεμίαν δίκην" , χωρὶσ δ’ ἐπ’ αὐτοῦ καὶ τοῦ ἀμφισβητοῦντοσ, "καὶ οὗτοσ μὲν οὐ δεδάνεικε πώποτε οὐδέν, ἐγὼ δὲ καὶ πολλοὺσ λέλυμαι ὑμῶν" .
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 23:1)
τά τε γὰρ κατὰ τὴν ὀρεινὴν ἐν τοῖσ δένδρεσιν εὑρισκόμενα κηρία τῶν πρώτων εὑρισκόντων ἐστί, μηδενὸσ ἀμφισβητοῦντοσ, τά τε πρόβατα σημείοισ διειλημμένα, κἂν μηδεὶσ φυλάττῃ, σώζεται τοῖσ κεκτημένοισ, ἔν τε ταῖσ ἄλλαισ ταῖσ ἐν τῷ βίῳ κατὰ μέροσ οἰκονομίαισ θαυμαστῶσ προτιμῶσι τὸ δικαιοπραγεῖν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 14 1:2)
καὶ τοῦθ’ ἡμῶν ἀπορουμένων ἔτι μείζων κατεχύθη σκοτοδινία, φανέντοσ τοῦ λόγου τοῦ πᾶσιν ἀμφισβητοῦντοσ ὡσ οὔτε εἰκὼν οὔτε εἴδωλον οὔτε φάντασμ’ εἰή τὸ παράπαν οὐδὲν διὰ τὸ μηδαμῶσ μηδέποτε μηδαμοῦ ψεῦδοσ εἶναι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 290:6)
ἀνθρώπων, ὦ Εὐθύφρων, ἤδη τινὸσ ἤκουσασ ἀμφισβητοῦντοσ ὡσ τὸν ἀδίκωσ ἀποκτείναντα ἢ ἄλλο ἀδίκωσ ποιοῦντα ὁτιοῦν οὐ δεῖ δίκην διδόναι;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 38:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION