헬라어 문장 내 검색 Language

πῶσ ἂν σύ μοι λέξειασ ἁμὲ χρὴ λέγειν;
(아리스토텔레스, Prologue 1:15)
μύσιδδέ τοι ὅ τι λῇσ ποθ’ ἁμέ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 3:9)
ὦ Πολυχαρείδα δεινά κ’ αὖ ’πεπόνθεμεσ, αἰ εἶδον ἁμὲ τὤνδρεσ ἀμπεφλασμένωσ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests24)
ὁρ́μαον τὼσ κυρσανίωσ ὦ Μναμού̈να τάν τ’ ἐμὰν Μῶαν, ἅτισ οἶδεν ἁμὲ τώσ τ’ Ἀσαναίωσ, ὅκα τοὶ μὲν ἐπ’ Ἀρταμιτίῳ πρὤκροον σιοείκελοι ποττὰ κᾶλα τὼσ Μήδωσ τ’ ἐνίκων, ἁμὲ δ’ αὖ Λεωνίδασ ἆγεν ᾇπερ τὼσ κάπρωσ θάγοντασ οἰῶ τὸν ὀδόντα·
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric1)
ἀγροτέρα σηροκτόνε μόλε δεῦρο παρσένε σιὰ ποττὰσ σπονδάσ, ὡσ συνέχῃσ πολὺν ἁμὲ χρόνον.
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric4)
ἐπειδὴ ὁ δᾶμοσ ὁ Ἀθαναίων ἔν τε τοῖσ προγενομένοισ καιροῖσ εὐνοέων διατελεῖ Βυζαντίοισ καὶ τοῖσ συμμάχοισ καὶ συγγενέσι Περινθίοισ καὶ πολλὰσ καὶ μεγάλασ χρείασ παρέσχηται, ἔν τε τῷ παρεστακότι καιρῷ Φιλίππω τῶ Μακεδόνοσ ἐπιστρατεύσαντοσ ἐπὶ τὰν χώραν καὶ τὰν πόλιν ἐπ’ ἀναστάσει Βυζαντίων καὶ Περινθίων καὶ τὰν χώραν δαίοντοσ καὶ δενδροκοπέοντοσ, βοαθήσασ πλοίοισ ἑκατὸν καὶ εἴκοσι καὶ σίτῳ καὶ βέλεσι καὶ ὁπλίταισ ἐξείλετο ἁμὲ ἐκ τῶν μεγάλων κινδύνων καὶ ἀποκατέστασε τὰν πάτριον πολιτείαν καὶ τὼσ νόμωσ καὶ τὼσ τάφωσ, δεδόχθαι τῷ δάμῳ τῷ Βυζαντίων καὶ Περινθίων Ἀθαναίοισ δόμεν ἐπιγαμίαν, πολιτείαν, ἔγκτασιν γᾶσ καὶ οἰκιᾶν, προεδρίαν ἐν τοῖσ ἀγῶσι, πόθοδον ποτὶ τὰν βωλὰν καὶ τὸν δᾶμον πράτοισ πεδὰ τὰ ἱερά, καὶ τοῖσ κατοικεῖν ἐθέλουσι τὰν πόλιν ἀλειτουργήτοισ ἦμεν πασᾶν τᾶν λειτουργιᾶν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 127:1)
τὺ δὲ μὴ ἀλᾶσθαι, ἀλλ’ ἑρ́πε ἐσ Κρήτην ποθ’ ἁμέ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. i'. EPIMENIDHS 5:6)
θαυμαστὸν οὐδὲν ἁμὲ ταῦθ’ οὕτω λέγειν καὶ ἁνδάνειν αὐτοῖσιν αὐτοὺσ καὶ δοκεῖν καλὼσ πεφύκειν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 15:6)
ὀρθῶσ δέ κα ποιοῖσ ἀμμιμνᾳσκόμενοσ τήνασ τᾶσ σπουδᾶσ, ἡνίκα πάντασ ἁμὲ παρεκάλεισ πὸτ τὰν Πλάτωνοσ ἄφιξιν ἀξιῶν προτρέπεσθαί τε αὐτὸν καὶ ἀναδέχεσθαι τά τε ἄλλα καὶ περὶ τὰν ἀσφάλειαν μένοντί τε καὶ ἀφορμίοντι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 21:2)
ἀλλ’ ὡσ ἡ ΑΜ πρὸσ ΜΓ, οὕτωσ τὸ ΑΒΜ [τρίγωνον] πρὸσ τὸ ΜΒΓ, καὶ τὸ ΑΜΕ πρὸσ τὸ ΕΜΓ·
(유클리드, Elements, book 6, type Prop401)
ᾔδη δ’ ἁμὲ χρῆν νικᾶν πόσιν, κείνῳ τε νίκην ὧν ἐχρῆν παριέναι.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 2:11)
"λέγοντι τὸν βάρβαρον ἐγγὺσ γενόμενον προΐμεν, ἆμε δὲ χρονοτριβέειν ἤδη γὰρ ἢ κανέομεσ τὼσ βαρβάρωσ ἢ αὐτοὶ τεθνάμεν μέλλομεσ.
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Λεωνιδου τοῦ Ἀναξανδρίδα, section 5 1:1)
πόλισ γὰρ ἡμῖν ἁμὲ χρὴ τάσσειν ἐρεῖ;
(소포클레스, Antigone, episode 2:10)
ἀλλ’ ἀφίκευσο ποθ’ ἁμέ, καὶ ἑξεῖσ οὐδὲν ἔλασσον, τὰν γλαυκὰν δὲ θάλασσαν ἐά ποτὶ χέρσον ὀρεχθεῖν.
(테오크리토스, Idylls, Κύκλωψ22)
ἴδ’ ὡσ ἀγανὸν τὸ πρόσωπον ἁμὲ ποτοπτάζειν μειλιχίωσ δοκέει·
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 3532)

SEARCH

MENU NAVIGATION