헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Καὶ ἡ πόλισ ἐθορυβήθη θόρυβον οἱο͂ν οὐ πρότερον, οἰκεῖον μὲν οὐδὲν ἔχοντεσ ἱκανόν ὁ̔̀ γὰρ εἶχον, ἐν Καμπανίᾳ τότε ἦν̓, πολεμίου δὲ στρατοῦ τοσοῦδε σφίσιν ἐπιστάντοσ ἄφνω, καὶ στρατηγοῦ δι’ ἀρετὴν καὶ εὐτυχίαν ἀμάχου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 7:1)
καὶ νυκτὸσ ἀναζεύξασ περὶ ἕλη καὶ τέλματα καὶ ποταμὸν οὐκ εὔπορον ἠλᾶτο, μέχρι φανείσησ ἡμέρασ οἱ Ῥωμαῖοι καταλαβόντεσ αὐτοὺσ διερριμμένουσ τε καὶ κεκμηκότασ ὑπ’ ἀγρυπνίασ καὶ κόπου, πλείστουσ μὲν αὐτῶν ἅμα τοῖσ ταξιάρχοισ συντασσομένουσ ἔτι καὶ συνιόντασ διέφθειραν, καὶ αὐτὸν ἐπ’ ἐκείνοισ Ἀσδρούβαν, πλείστουσ δ’ αἰχμαλώτουσ ἔλαβον, καὶ μεγάλου δέουσ ἀπήλλαξαν τὴν Ἰταλίαν, ἀμάχου ἂν σφίσι του Ἀννίβου γενομένου, εἰ καὶ τήνδε τὴν στρατιὰν προσέλαβεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 5:6)
ὃ καὶ μάλιστα κατέπληξε τοὺσ Μετούλουσ ὡσ ὑπὸ γνώμησ ἀμάχου πολεμουμένουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 5:9)
καὶ τὸ ἔργον ἐνταῦθα καρτερὸν ἦν, τῶν μὲν ἐσ τὸν ποταμὸν ἀπώσασθαι τοὺσ Μακεδόνασ καὶ τὴν νίκην τοῖσ ἤδη φεύγουσι σφῶν ἀνασώσασθαι, τῶν Μακεδόνων δὲ τῆσ τε Ἀλεξάνδρου ἤδη φαινομένησ εὐπραγίασ μὴ λειφθῆναι καὶ τὴν δόξαν τῆσ φάλαγγοσ, ὡσ ἀμάχου δὴ ἐσ τὸ τότε διαβεβοημένησ, μὴ ἀφανίσαι.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 10 6:1)
περιοδεύσαντεσ δ’ ἀνίασιν ἐπὶ τὰσ στοάσ, αἵπερ ἦσαν τοῦ ἱεροῦ τὸν ἔξω περίβολον περιέχουσαι, καὶ πολλοῖσ ἀμάχου γενομένησ λίθουσ τε ἠφίεσαν τοὺσ μὲν ἐκ χειρὸσ ὑπάραντεσ, οὓσ δὲ σφενδονῶν, ἀθληταὶ τρόπου τοιαύτησ μάχησ ὄντεσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 310:1)
τὰ γὰρ ὕστερον μᾶλλον ὄντα δῆλα καὶ καταφανῆ δεικνύει τὴν τῆσ Τύχησ εὐμένειαν, ᾗ ἔγωγε τίθεμαι καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου τελευτήν, ἀνδρὸσ εὐτυχήμασι μεγάλοισ καὶ κατορθώμασι λαμπροῖσ ὑπὸ θάρσουσ ἀμάχου καὶ φρονήματοσ ὥσπερ ἄστρου φερομένου καὶ διᾴττοντοσ ἐπὶ δυσμὰσ ἐξ ἀνατολῶν καὶ βάλλοντοσ ἤδη τὰσ τῶν ὅπλων αὐγὰσ εἰσ τὴν Ἰταλίαν, ὡσ πρόφασισ μὲν ἦν αὐτῷ τῆσ στρατείασ ὁ Μολοττὸσ Ἀλέξανδροσ ὑπὸ Βρεττίων καὶ Λευκανῶν περὶ Πανδοσίαν κατακεκομμένοσ·
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 132)
καὶ κατορθώμασι λαμπροῖσ ὑπὸ θάρσουσ ἀμάχου καὶ φρονήματοσ ὥσπερ ἄστρου φερομένου καὶ διᾴττοντοσ ἐπὶ δυσμὰσ ἐξ ἀνατολῶν καὶ βάλλοντοσ;
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 13 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION