헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ οἱ λόγοι τῶν κατηγόρων, <οἳ> ταῦτα τὰ δεινὰ καὶ φρικώδη ἀνωρθίαζον, καὶ λόγουσ εἶπον ὡσ πρότερον ἑτέρων ἁμαρτόντων καὶ ἀσεβησάντων περὶ τὼ θεώ, οἱᾶ ἕκαστοσ αὐτῶν ἔπαθε καὶ ἐτιμωρήθη ‐ τούτων οὖν ἐμοὶ τῶν λόγων ἢ τῶν ἔργων τί προσήκει;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 56:1)
ἐν οἷσ ἐγώ, ὦ ἄνδρεσ, τῆσ μὲν τύχησ ᾗ ἐχρησάμην δικαίωσ ἂν ὑπὸ πάντων ἐλεηθείην, τῶν δὲ γενομένων ἕνεκα εἰκότωσ <ἂν> ἀνὴρ ἄριστοσ δοκοίην εἶναι, ὅστισ εἰσηγησαμένῳ μὲν Εὐφιλήτῳ πίστιν τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἀπιστοτάτην ἠναντιώθην καὶ ἀντεῖπον καὶ ἐλοιδόρησα ἐκεῖνον ὧν ἦν ἄξιοσ, ἁμαρτόντων δ’ ἐκείνων τὴν ἁμαρτίαν αὐτοῖσ συνέκρυψα, καὶ μηνύσαντοσ κατ’ αὐτῶν Τεύκρου οἱ μὲν αὐτῶν ἀπέθανον οἱ δ’ ἔφυγον, πρὶν ἡμᾶσ ὑπὸ Διοκλείδου δεθῆναι καὶ μέλλειν ἀπολεῖσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 112:1)
"ἐγὼ περὶ μὲν τῶν ἁμαρτόντων πολιτῶν, ὦ ἄνδρεσ ὁμότιμοι, σκεπτομένοισ ὑμῖν οὐδὲν ἐπεφθεγγόμην·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 8:2)
"Δεομένοισ γὰρ ὑμῖν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτόντων ἀντιπαρέθεον ἐκεῖνοι μετὰ ἀπειλῆσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 9:1)
πάλιν δ’ ἀντειπόντοσ ἔπεμπον ἑτέρουσ δέκα δεησομένουσ μηδὲν ἀνάξιον ποιεῖν τῆσ πατρίδοσ, μηδ’ ἐξ ἐπιτάγματοσ ἀλλ’ ἑκουσίουσ ἐᾶν γίγνεσθαι τὰσ συνθήκασ, αἰδούμενόν τε τὴν πατρίδα, καὶ τὸ τῶν προγόνων ἀξίωμα τιμῶντα τῶν ἐσ αὐτὸν οὐχ ἁμαρτόντων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:2)
ἕτερον γένοσ Κελτιβήρων, ἐνέβαλεν, οἳ γείτονεσ τῶν Ἀρουακῶν εἰσίν, οὔτε τινὸσ αὐτῷ ψηφίσματοσ γεγονότοσ, οὔτε Οὐακκαίων Ῥωμαίοισ πεπολεμηκότων, οὐδὲ ἐσ αὐτόν τι Λεύκολλον ἁμαρτόντων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 8:2)
ἔστι δὲ τῶν μὲν οὐδὲν ἁμαρτόντων δικαιολογία, τῶν δ’ ἁμαρτόντων παράκλησισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 3:2)
ἀλλ’ ἡμεῖσ μὲν οὐδέ ποθ’ ὑμῖν ὅμοια ποιήσομεν, ἐπεὶ καὶ τοὺσ πρέσβεισ ὑμῶν, ἔτι ὄντασ ἐν Ῥώμῃ, παρεσπονδηκότων ὑμῶν καὶ ἐσ πρέσβεισ ἁμαρτόντων, ἥ τε πόλισ ἀπέλυσε, κἀγὼ καταχθέντασ ἐσ τὸ στρατόπεδον πρὸσ ὑμᾶσ ἤδη πολεμοῦντασ ἀπέπεμψα ἀπαθεῖσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 5:7)
Σκιπίων δ’, ἐπεὶ κατέσκαπτο Καρχηδών, ἐπὶ μέν τινα ἡμερῶν ἀριθμὸν ἐπέτρεψε τῇ στρατιᾷ διαρπάζειν ὅσα μὴ χρυσὸσ ἢ ἄργυροσ ἢ ἀναθήματα ἦν, μετὰ δὲ τοῦτ’ ἀριστεῖα πολλὰ διαδοὺσ ἅπασι, χωρὶσ τῶν ἐσ τὸ Ἀπολλώνιον ἁμαρτόντων, ναῦν ὀξυτάτην κοσμήσασ λαφύροισ ἄγγελον τῆσ νίκησ ἔστειλεν ἐσ Ῥώμην, ἐσ δὲ Σικελίαν περιέπεμπεν, ὅσα Καρχηδόνιοι σφῶν ἀναθήματα κοινὰ πολεμοῦντεσ ἔλαβον, ἐλθόντασ ἐπιγιγνώσκειν καὶ κομίζεσθαι·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 20 1:2)
Ὁ δὲ Ἀλέξανδρον ἀγνοεῖν ἔφη τὴν Ῥωμαιων φύσιν, οἳ οὐδένα πω τῶν ἐχθρῶν εὐθὺσ ἀπ’ ἀρχῆσ ἀνέτρεψαν, ἀλλὰ πολλῶν ἐσ αὐτοὺσ ἁμαρτόντων, καὶ Καρχηδονίων ἔναγχοσ, ἐφείσαντο, τὰ σφέτερα αὐτοῖσ ἀποδόντεσ καὶ φίλουσ ποιησάμενοι τουσ ἠδικηκότασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4:1)
Καὶ τὰ μὲν Καρχηδονίων ὧδε εἶχε, Ῥωμαίων δὲ πρέσβεισ, ἕτεροί τε καὶ Σκιπίων ὁ Καρχηδονίουσ ἀφελόμενοσ τὴν ἡγεμονίαν, ἐσ ὁμοίαν πεμφθέντεσ Ἀντιόχου τῆσ τε γνώμησ ἀπόπειραν καὶ τῆσ παρασκευῆσ κατάσκεψιν, ἐπεὶ τὸν βασιλέα ηὑρ͂ον οἰχόμενον ἐσ Πισίδασ, ἐν Ἐφέσῳ περιέμενον, ἔνθα συνῄεσαν θαμινὰ ἐσ λόγουσ τῷ Ἀννίβᾳ, Καρχηδόνοσ τε σφίσιν ἔτι οὔσησ ἐνσπόνδου καὶ οὔπω φανερῶσ Ἀντιόχου πολεμίου, καταμεμφόμενοι τὸν Ἀννίβαν ὅτι τὴν πατρίδα φύγοι, Ῥωμαίων οὐδὲν οὔτε ἐσ αὐτὸν οὔτε ἐσ τοὺσ ἄλλουσ Καρχηδονίουσ ἐπὶ ταῖσ συνθήκαισ ἁμαρτόντων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 4:1)
καὶ ὅπου νῦν ὤκνησε Νικίασ τὰ παρ’ ὑμῶν, τί ποθ’ ἡγήσεται πείσεσθαι δευτέρασ ἐλπίδοσ ὑμῶν ἁμαρτόντων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 13:8)
δέοσ δὲ σφίσιν εἶναι λέγων, μὴ κοινὸν μῖσοσ ἐπισπάσωνται παρὰ πάντων ὅσων ἀξιοῦσιν ἄρχειν, ἐὰν πικρὰσ καὶ ἀπαραιτήτουσ ἀπὸ τῶν ἁμαρτόντων ἀναπράττωνται δίκασ, ὡσ ἐκβεβηκότεσ ἐκ τῶν συνήθων ἐπιτηδευμάτων, ἀφ’ ὧν εἰσ ἐπιφάνειαν προῆλθον ἐπιλαθόμενοι, καὶ πεποιηκότεσ τυραννίδα τὴν ἀρχήν, ἀλλ’ οὐχ ἡγεμονίαν ὡσ πρότερον ἦν καὶ προστασίαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 19 4:1)
διὸ πᾶσιν ἀφιέναι τὰσ κολάσεισ τοῖσ ἀσεβήσασιν ὄμνυμι καὶ μηδενὶ τῶν ἁμαρτόντων ἐπεξελθεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 325:2)
εἰσ ὀκτακισχίλια δὲ τάλαντα συναθροιζομένων τῶν τῆσ κοίλησ Συρίασ τελῶν καὶ τῆσ Φοινίκησ καὶ Ιοὐδαίασ σὺν τῇ Σαμαρείᾳ, προσελθὼν Ιὤσηποσ τοὺσ μὲν ὠνουμένουσ διέβαλλεν ὡσ συνθεμένουσ ὀλίγην αὐτῷ τιμὴν ὑφίστασθαι τῶν τελῶν, αὐτὸσ δὲ διπλασίονα δώσειν ὑπισχνεῖτο καὶ τῶν ἁμαρτόντων εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ τὰσ οὐσίασ ἀναπέμψειν αὐτῷ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 203:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION