헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τοιαῦτα ἁμαρτήματα καὶ τοιαύτασ ὕβρεισ ἐγὼ ἀκήκοα γεγονέναι ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου τούτου εἰσ τὸ σῶμα τὸ Τιμάρχου, οἱάσ ἐγὼ μὰ τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον οὐκ ἂν τολμήσαιμι πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 551)
τὸν ἄνδρα μὲν καὶ ἄρρενα τὸ σῶμα, γυναικεῖα δὲ ἁμαρτήματα ἡμαρτηκότα;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1852)
ἐγὼ δὲ ἁπάντων μὲν τούτων ἔφην δεῖν μεμνῆσθαι, μιμεῖσθαι μέντοι τὰσ τῶν προγόνων εὐβουλίασ, τὰ δὲ ἁμαρτήματα αὐτῶν καὶ τὴν ἄκαιρον φιλονικίαν φυλάττεσθαι, τὴν μὲν ἐν Πλαταιαῖσ πεζομαχίαν, καὶ τοὺσ ἀγῶνασ τοὺσ περὶ Σαλαμῖνα, καὶ τὴν ἐν Μαραθῶνι μάχην, καὶ τὴν ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ ναυμαχίαν, καὶ τὴν Τολμίδου ζηλοῦν στρατηγίαν κελεύων, ὃσ χιλίουσ ἔχων ἐπιλέκτουσ Ἀθηναίων, διὰ μέσησ Πελοποννήσου πολεμίασ οὔσησ ἀδεῶσ διεξῄει.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 751)
δῆλον γὰρ ὅτι τοῖσ μὲν ἡμαρτηκόσι τὰ τοιαῦτα ἁμαρτήματα οὐκ ἔστιν ἀπολογία ὡσ οὐκ ἐποίησαν·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 57:3)
καὶ τὸ τοῦ Καίσαροσ κλέοσ ἐσ ἄμαχον εὐτυχίαν ἐδοξάζετο, οὐδὲν ἔτι τῶν ἡσσωμένων ἐσ ἀρετὴν αὐτοῦ μεριζόντων, ἀλλὰ καὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν ἁμαρτήματα τῇ Καίσαροσ τύχῃ προστιθέντων·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 3:5)
ἀλλ’ εἴτε ἀχάριστοσ ὢν ὁ Βροῦτοσ, εἴτε τὰ τῆσ μητρὸσ ἁμαρτήματα ἀγνοῶν ἢ ἀπιστῶν ἢ αἰδούμενοσ, εἴτε φιλελεύθεροσ ὢν ἄγαν καὶ τὴν πατρίδα προτιμῶν, εἴθ’ ὅτι ἔκγονοσ ὢν Βρούτον τοῦ πάλαι τοὺσ βασιλέασ ἐξελάσαντοσ ἐρεθιζόμενοσ καὶ ὀνειδιζόμενοσ μάλιστα ἐσ τοῦτο ὑπὸ τοῦ δήμου ̔πολλὰ γὰρ τοῖσ ἀνδριᾶσι τοῦ πάλαι Βρούτου καὶ τῷ δικαστηρίῳ τοῦδε τοῦ Βρούτου τοιάδε ἐπεγράφετο λάθρᾳ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 7:6)
τὰ γὰρ πρότερα τοῦ δήμου καὶ τῶν ἀνοητοτέρων τοῦ δήμου ἁμαρτήματα γενέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 7:2)
ὁ δ’ ἐκπλαγεὶσ ἐβαρυθύμει, καὶ τὰ ἴδια αὑτοῦ ἁμαρτήματα ἐσ τὸ δαιμόνιον ἀνατιθεὶσ Ἡρακλείδην τὸν Βυζάντιον ἔπεμπεν ἐσ τοὺσ Σκιπίωνασ ἐπὶ διαλύσεσι τοῦ πολέμου, Σμύρναν τε καὶ Ἀλεξάνδρειαν αὐτοῖσ διδοὺσ τὴν ἐπὶ Γρανίκῳ καὶ Λάμψακον, δι’ ἃσ ἦρξεν αὐτοῖσ ὁ πόλεμοσ, καὶ τὸ ἥμισυ τῆσ δαπάνησ τοῦδε τοῦ πολέμου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 2:2)
βαρὺ γὰρ τὸ τοιοῦτον ἂν εἰή ἐξὸν ἐπαινεῖν, ἢ ὅλωσ τούτων τινὸσ ὑπὲρ ὧν λέγει ἢ πρὸσ οὓσ λέγει, ὡσ ὁ Δημοσθένησ περιείργασμαι μὲν ἐγώ, περιείργασται δὲ ἡ πόλισ ἡ πεισθεῖσα ἐμοί, ἔστω δὲ πάντα τὰ ἁμαρτήματα καὶ ἀδικήματα ἐμά.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 2:3)
ἕτερον δὲ πρὸσ τούτοισ ἐνθυμήθητε, εἰ καί τῳ παράδοξον φανεῖται, τὰ τῶν Ἀθηναίων ἁμαρτήματα ἐκείνουσ μὲν σώζει, φιλανθρωπεύσασθαι δ’ ἡμᾶσ ἀναγκάζει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 2:15)
ἃ δ’ αὖ περὶ τοὺσ Σκιωναίουσ καὶ Μηλίουσ ἐξήμαρτον πῶσ οὐκ ἄτοπον κατηγορεῖν μὲν καὶ λέγειν ὡσ ἁμαρτήματα συμβαίη, μιμεῖσθαι δ’ ἀξιοῦν ὡσ ὀρθῶσ ἔχοντα, καὶ μὴ λογίζεσθαι μηδ’ ὁρᾶν ὅτι τοῖσ μὲν Ἀθηναίοισ καὶ λόγοσ τισ ὑπῆν ἴσωσ ταῦτα ποιοῦσι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 3:6)
ἐνθυμοῦμαι δ’ ἔγωγε πῶσ ἀνέχεσθαι χρὴ ὅτ’ Ἀλκιβιάδην μὲν καὶ Κριτίαν Σωκράτει συγγενομένουσ, οἳ τοσαύτασ καὶ τηλικαύτασ αἰτίασ ἐσχήκασι καὶ ὑπὸ τῶν πολλῶν καὶ ὑπὸ τῶν ἐπιεικῶν, ὥστε Κριτίου γε οὐδ’ ἐπινοῆσαι ῥᾴδιον ἐξωλέστερον, ὃσ ἐν τριάκοντα τοῖσ πονηροτάτοισ τῶν Ἑλλήνων πρῶτοσ ἦν, τούτουσ μὲν οὔ φασι δεῖν ἐν τεκμηρίῳ ποιεῖσθαι ὅτι Σωκράτησ τοὺσ νέουσ διέφθειρεν, οὐδ’ εἶναι τἀκείνων ἁμαρτήματα οὐδ’ ὁτιοῦν πρὸσ Σωκράτη τὸν οὐδὲ αὐτὸν ἔξαρνον ὄντα τὸ μὴ οὐ διαλέγεσθαι τοῖσ νέοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:9)
ὅσα δ’ ἢ κινδυνεύοντασ ἔδει προνοήσασθαι, ἐν οἷσ ἅμα καὶ τῶν πολλῶν καὶ τῶν ἐπιεικῶν ἦν εὐεργέτασ εἶναι, ἢ κατ’ ἐξουσίαν πράττοντασ ἀπάγειν ἀπὸ τῶν δυσχερεστάτων ἀεὶ καὶ ὡσ ἐλάχιστον τρέπειν τὰ τῆσ φύσεωσ ἁμαρτήματα, ταῦτ’ οὐκ ἔστιν ὅπωσ οὐ παρὰ τούτοισ ὄντα φανήσεται, καὶ ταῦτα πρὸσ τῷ λόγῳ τῷ παρ’ ἡμῶν καὶ ταῖσ ἀποδείξεσι Πλάτων αὐτὸσ ἐπισφραγίζεται καὶ ἔστιν ἡμῖν κἀνταῦθα μάρτυσ ὑπὸ τῆσ αὐτῆσ δεξιότητοσ ἧσπερ κἀν τοῖσ ἄνω κατὰ τὴν χρείαν ἀεὶ καὶ τὸ λοιπὸν, ἐὰν αὐτὸσ αὐτοὺσ ἐπαινῶν ἐπιδειχθῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 83:10)
καὶ οὐδ’ ἂν πάντα τἀδικήματα καὶ ἁμαρτήματα ἐξ ἀνθρώπων ἀπέλθῃ, οὐδὲν μᾶλλόν ἐστιν ἄχρηστον, ὥσπερ νόμων οὐδὲ δικαστῶν οὐδὲν ἄν που δέοι τούτου συμβάντοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 101:1)
ῥητορικῇ δὲ οὐ μόνον εἰ καὶ πάντα τὰ τῶν ἰδιωτῶν ἁμαρτήματα, ἀλλ’ εἰ καὶ πόλεμοι πάντεσ ἐξ ἀνθρώπων ἀπέλθοιεν, οὐκ ἄπορα τὰ πράγματα, οὐδὲ πέπτωκεν αὐτῆσ ἡ δύναμισ ὥσπερ ῥίζησ ὑφαιρεθείσησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 103:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION