헬라어 문장 내 검색 Language

ἀμαθῶσ δ’ αὐτὸν ἔχοντα τῶν παρόντων ἔδει πιστεύειν ὑπάτοισ ἀνθ’ ἑαυτοῦ καὶ στρατηγοῖσ καὶ δημάρχοισ τοῖσ συνάρχουσιν αὐτῷ καὶ τοῖσ ἄλλοισ βουλευταῖσ, οἳ τοσοίδε τὴν ἀξίωσίν τε καὶ τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ διά τε ἡλικίαν καὶ ἐμπειρίαν ὑπὲρ τὸν Σάλουιον, καταγινώκομεν Ἀντωνίου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 4:5)
εὖ γὰρ ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ἔχει νόμοσ καὶ λυσιτελῶσ [ἀμαθῶσ] εἰσάπαξ ὑποχωρεῖν τοῖσ πρεσβυτέροισ, οὐχ ὡσ πάντωσ δή που βελτίουσ καὶ δικαιοτέρουσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ ὄντασ ἅπαντασ, ἀλλὰ τῆσ μελέτησ ἕνεκα καὶ ὅπωσ ἡ τάξισ μὴ συγχέοιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 189:1)
πρόσαγε λαβοῦσα πρῶτα τοὺσ Λακωνικούσ, καὶ μὴ χαλεπῇ τῇ χειρὶ μηδ’ αὐθαδικῇ, μηδ’ ὥσπερ ἡμῶν ἅνδρεσ ἀμαθῶσ τοῦτ’ ἔδρων, ἀλλ’ ὡσ γυναῖκασ εἰκόσ, οἰκείωσ πάνυ, ἢν μὴ διδῷ τὴν χεῖρα, τῆσ σάθησ ἄγε.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests 1:4)
αὐτίκα ἑστιώμενοι πρῶτον οἱ μὲν οὔτε ἀμαθῶσ οὔτε ἀπρεπῶσ διάγουσιν, ἀλλ’ εὐσχημόνωσ ἅμα καὶ προσηνῶσ, εὐωχίασ,οὐ παροινίασ, ἄρχοντεσ, φιλοφρονούμενοι τοὺσ συνόντασ, οὐ θρασυνόμενοι πρὸσ αὐτούσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 70:3)
ἄφρονεσ ὅσοι τὰσ ἀρετὰσ πολέμῳ λόγχαισί τ’ ἀλκαίου δορὸσ κτᾶσθε, πόνουσ ἀμαθῶσ θνα‐ τῶν καταπαυόμενοι·
(에우리피데스, Helen, choral, antistrophe 21)
ἃ συγκαλύψαι παῖδεσ Οἰδίπου χρόνῳ χρῄζοντεσ, ὡσ δὴ θεοὺσ ὑπεκδραμούμενοι, ἥμαρτον ἀμαθῶσ·
(에우리피데스, Phoenissae, episode 1:5)
πρὸ γὰρ τῆσ Ἁβράμου παρουσίασ Αἰγύπτιοι τούτων εἶχον ἀμαθῶσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 210:1)
διὸ δή μοι καὶ δοκοῦσιν ἀμαθῶσ πάνυ τὴν εἰσ τὰ τοιαῦτα στοιχεῖα τῶν ἁπλῶν ἀγγείων εἰσάγειν διάλυσιν ἔνιοι τῶν Ἐρασιστρατείων.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 631)
οἱ δ’ ὕστερον ἀπαιδεύτωσ δεχόμενοι καὶ ἀμαθῶσ ἀναστρέφοντεσ ἐπὶ τοὺσ θεοὺσ τὰ πάθη τῶν καρπῶν, καὶ τὰσ παρουσίασ τῶν ἀναγκαίων καὶ ἀποκρύψεισ θεῶν γενέσεισ καὶ φθορὰσ οὐ προσαγορεύοντεσ μόνον ἀλλὰ καὶ νομίζοντεσ, ἀτόπων καὶ παρανόμων καὶ τεταραγμένων δοξῶν αὑτοὺσ ἐνέπλησαν, καίτοι τοῦ παραλόγου τὴν ἀτοπίαν ἐν ὀφθαλμοῖσ ἔχοντεσ.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 70 4:1)
τί οὖν ἄλλο δόξειεν ἂν ποιεῖν ἢ ταὐτὰ πράγματα καὶ δόγματα παρεγγράφειν αὐτόσ, ἑτέρων δὲ γραφόντων ἐξαλείφειν, Πλάτωνι μὲν ἐγκαλῶν ὅτι τοῦ κακῶσ ζῆν καὶ ἀμαθῶσ τὸ μὴ ζῆν ἀποδείκνυσι λυσιτελέστερον, Θεόγνιδι δὲ συμβουλεύων κατακρημνίζειν καὶ καταποντίζειν ἑαυτὸν ὑπὲρ τοῦ ἀποφυγεῖν τὴν κακίαν;
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 14 8:1)
ταῦτα δὴ φάσκοντοσ ἀμαθῶσ λέγεσθαι·
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 1 36:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION