- 문장 내 검색

헬라어 문장 내 검색 Language

εὑρ῀ε δὲ τόνγ ἀπάνευθε Διὸς θαλερῇ ἐν ἀλωῇ, οὐκ οἰο῀ν, μετα καὶ Γανυμήδεα, τόν ῥά ποτε Ζεὺς οὐρανῷ ἐγκατένασσεν ἐφέστιον ἀθανάτοισιν, κάλλεος ἱμερθείς.?
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 3:10)
πλεῖον γὰρ ὑπερέχειν φαίνεται, ὅθεν καὶ ὁ ποιητής φησι πεῖσαι τὸν Μελέαγρον ἀναστῆναι ὅσσα κάκ ἀνθρώποισι πέλει τῶν ἄστυ ἁλώῃ:
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 31:3)
δμωσὶ δ ἐποτρύνειν Δημήτερος ἱερὸν ἀκτὴν δινέμεν, εὖτ ἂν πρῶτα φανῇ σθένος Ωἀρίωνος, χώρῳ ἐν εὐαέι καὶ ἐυτροχάλῳ ἐν ἀλωῇ.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 66:1)
Μέσσῃ δ ἑβδομάτῃ Δημήτερος ἱερὸν ἀκτὴν εὖ μάλ ὀπιπεύοντα ἐυτροχάλῳ ἐν ἀλωῇ βαλλέμεν, ὑλοτόμον τε ταμεῖν θαλαμήια δοῦρα νήιά τε ξύλα πολλά, τά τ ἄρμενα νηυσὶ πέλονται.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 98:3)
καὶ τότε δὴ Μελέαγρον ἐΰζωνος παράκοιτις λίσσετ ὀδυρομένη, καί οἱ κατέλεξεν ἅπαντα κήδε, ὅς ἀνθρώποισι πέλει τῶν ἄστυ ἁλώῃ:
(호메로스, 일리아스, Book 9 29:6)
βέλτερον ὃς φεύγων προφύγῃ κακὸν ἠὲ ἁλώῃ.
(호메로스, 일리아스, Book 14 8:9)
ὡς δ ὅτε τις ζεύξῃ βόας ἄρσενας εὐρυμετώπους τριβέμεναι κρῖ λευκὸν ἐϋκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, ῥίμφά τε λέπτ ἐγένοντο βοῶν ὑπὸ πόσς ἐριμύκων, ὣς ὑπ Ἀχιλλῆος μεγαθύμου μώνυχες ἵπποι στεῖβον ὁμοῦ νέκυάς τε καὶ ἀσπίδας:
(호메로스, 일리아스, Book 20 46:3)
πὰρ γὰρ σοὶ πρώτῳ πασάμην Δημήτερος ἀκτὴν ἤματι τῷ ὅτε μ εἷλες ἐϋκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, καί μ ἐπέρασσας ἄνευθεν ἄγων πατρός τε φίλων τε Λῆμνον ἐς ἠγαθέην, ἑκατόμβοιον δέ τοι ἦλφον.
(호메로스, 일리아스, Book 21 6:10)
ἔνθα δὲ πατρὸς ἐμοῦ τέμενος τεθαλυῖά τ ἀλωή, τόσσον ἀπὸ πτόλιος, ὅσσον τε γέγωνε βοήσας.
(호메로스, 오디세이아, Book 6 26:4)
ἔνθα δέ οἱ πολύκαρπος ἀλωὴ ἐρρίζωται, τῆς ἕτερον μὲν θειλόπεδον λευρῷ ἐνὶ χώρῳ τέρσεται ἠελίῳ, ἑτέρας δ ἄρα τε τρυγόωσιν, ἄλλας δὲ τραπέουσι:
(호메로스, 오디세이아, Book 7 10:9)
ἀλλ ἦ τοι κεῖνον μὲν ἐάσομεν, ἤ κεν ἁλώῃ ἦ κε φύγῃ καί κέν οἱ ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων.
(호메로스, 오디세이아, Book 14 17:10)
ἔνθεν δ αὖ νήσοισιν ἐπιπροέηκε θοῇσιν, ὁρμαίνων ἤ κεν θάνατον φύγοι ἦ κεν ἁλώῃ.
(호메로스, 오디세이아, Book 15 39:3)
τὸν δ οἰο῀ν πατέρ εὑρ῀εν ἐϋκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, λιστρεύοντα φυτόν:
(호메로스, 오디세이아, Book 24 19:5)
θορύβου δὲ πολλοῦ καὶ πλάνου τὸ στράτευμα πᾶν ἐπέχοντος ᾥ᾿οντο γὰρ ἐπιπεπτωκότων τῶν πολεμίων τροπὴν γεγονέναι καὶ διασπασμόν Ἀντώνιος ἕνα καλέσας τῶν δορυφορούντων αὐτὸν ἀπελευθέρων, ὄνομα Ῥάμνον, ὡρ´κωσεν, ὅταν κελεύσῃ, τὸ ξίφος αὐτοῦ διεῖναι καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμεῖν, ὡς μήτε ἁλῴη ζῶν ὑπὸ τῶν πολεμίων μήτε γνωσθείη τεθνηκώς.
(플루타르코스, Antony, chapter 48 3:1)
Ἴξαλος εὐπώγων αἰγὸς πόσις ἐ`ν ποθ ἁλωῇ οἴνης τοὺς ἁπαλοὺς πάντας ἔδαψε κλάδους.?
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 991)

SEARCH

MENU NAVIGATION