헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Καὶ τόδε μὲν ἀγνοίᾳ τῆσ Καίσαροσ εὐχῆσ οἵ τε φίλοι καὶ ὁ στρατὸσ ἅπασ πυθόμενοι ἥδοντο, καὶ τἆλλα ἀλόγωσ σὺν ὁρμῇ καὶ καταφρονήσει χωροῦντεσ ἐπὶ τὸ ἔργον ὡσ ἐπὶ ἕτοιμον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 7:1)
περὶ δὲ Καίσαροσ ἀντ’ ἐκείνων ψῆφον αἰτοῦσιν ἓν ἐκ τῶν Καίσαροσ ἔργων προύθηκα μέχρι νῦν, καὶ τοσούτουσ ἡμῖν τὸ ἓν ἀγῶνασ ἤγειρεν, οὐκ ἀλόγωσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 8:3)
οὕτω δὲ ἀπογινώσκοντεσ αὑτῶν, οἱ μὲν τὰ ἴδια, οἱ δὲ τὰ κοινὰ ἐμπρήσειν ἔμελλον, δρᾶσαί τι δεινὸν ἀλόγωσ αἱρούμενοι πρὶν παθεῖν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 2 2:5)
Βροῦτον δὲ ἐν Σάμῳ γενεθλιάζοντά φασι παρὰ τὸν πότον, οὐδὲ εὐχερῆ πρὸσ τὰ τοιαῦτα ὄντα, ἀλόγωσ τόδε τὸ ἔποσ ἀναβοῆσαι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 17 5:7)
καὶ τόνδε μὲν ὡσ οἰώνισμα φαῦλον ὁ στρατὸσ αὐτίκα συνέκοψε, δαιμόνια δ’ ἦν αὐτοῖσ ἄρα καὶ τάδε, Κάσσιον μὲν ἐν ἀμφηρίστῳ νίκῃ πάντα ἀλόγωσ ἀπογνῶναι, Βροῦτον δὲ εὐβούλου βραδυτῆτοσ ἐκβιασθῆναι καὶ ἐσ χεῖρασ ἐλθεῖν ἀνδράσι διωκομένοισ ὑπὸ λιμοῦ, δαψιλῶσ αὐτὸν ἔχοντα ἀγορᾶσ καὶ ναυκρατοῦντα, καὶ τόδε παθεῖν ὑπὸ τῶν οἰκείων μᾶλλον ἢ τῶν πολεμίων, καὶ μὴν πολλάκισ ἀγώνων μετασχόντεσ ἐν μὲν ταῖσ μάχαισ οὐδὲν ἔπαθον, ἄμφω δ’ αὑτῶν ἐγένοντο αὐθένται καθάπερ ἐγένοντο τοῦ Καίσαροσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 17 5:14)
οὐ μὴν ἀλόγωσ μεταγνῶναι·
(아피아노스, The Foreign Wars, EK THS NOMADIKHS 4:5)
τὸ δ’ ἐντεῦθεν ἀλόγωσ πάμπαν ὡρ́ᾳ θέρουσ πλεῦσαι μὲν ὑπερεῖδεν, οὔτε τὸ βάροσ ὧν ἐπήγετο ποιησάμενοσ ἐνθύμιον, οὔτ’ ἐπειγόμενοσ διαπονεῖν ἢ γυμνάζειν ὁδοιπορίαισ ἔτι στρατὸν οὐκ ἐσ πόλεμον ὁρμῶντα ἀλλ’ ἐσ οἰκείαν μετὰ λαφύρων ἐπανιόντα, διὰ δὲ Θρᾴκησ ὥδευε, στενὴν καὶ μακρὰν καὶ δύσβατον ὁδόν, πνίγουσ ὡρ́ᾳ, οὔτ’ ἐσ Μακεδονίαν Φιλίππῳ προεπιστείλασ ἀπαντᾶν, ἵνα παραπέμψειεν αὐτόν, οὔτε τὸν στρατὸν ἐσ μέρη πολλὰ διελών, ἵνα κουφότερον βαδίζοι καὶ τὰ χρήσιμα εὐμαρέστερα ἔχοι, οὔτε τὰ σκευοφόρα συντάξασ ἐσ λόχουσ ὀρθίουσ, ἵν’ εὐφυλακτότερα ᾖ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 7:2)
Θρᾷκασ Ἕλληνεσ ἡγοῦνται, τοὺσ ἐσ Ἴλιον μετὰ Ῥήσου στρατεύσαντασ, Ῥήσου νυκτὸσ ὑπὸ Διομήδουσ ἀναιρεθέντοσ ὃν τρόπον Ὅμηροσ ἐν τοῖσ ἔπεσι φράζει, φεύγοντασ ἐπὶ τοῦ Πόντου τὸ στόμα, ᾗ στενώτατόσ ἐστιν ἐσ Θρᾴκην ὁ διάπλουσ, οἱ μὲν οὐκ ἐπιτυχόντασ πλοίων τῇδε καταμεῖναι καὶ τῆσ γῆσ κρατῆσαι Βεβρυκίασ λεγομένησ, οἱ δὲ περάσαντασ ὑπὲρ τὸ Βυζάντιον ἐσ τὴν Θρᾳκῶν τῶν Βιθυνῶν λεγομένων παρὰ Βιθύαν ποταμὸν οἰκῆσαι, καὶ λιμῷ πιεσθέντασ ἐσ Βεβρυκίαν αὖθισ ἐπανελθεῖν, καὶ Βιθυνίαν ἀντὶ Βεβρυκίασ, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ παρ’ ὃν ᾤκουν, ὀνομάσαι, ἢ καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῖσ ἀλόγωσ σὺν χρόνῳ παρατραπῆναι, οὐκ ἐσ πολὺ τῆσ Βιθυνίασ παρὰ τὴν Βεβρυκίαν διαφερούσησ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 1:1)
ἢ γὰρ ἥσυχοι, ἢ στυγνοὶ, κατηφέεσ, νωθροὶ ἐάσι ἀλόγωσ, οὔ τινι ἐπ’ αἰτίῃ, μελαγχολίησ ἀρχή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.46)
Ἢν οὖν μέγα ᾖ τὸ κακὸν, εὐκίνητοι, ὀξέεσ τὴν αἴσθησιν, ὕποπτοι , ὀργίλοι, οὐκ ἐπ’ αἰτίῃ τινὶ, δύσθυμοι μὲν ἀλόγωσ, οἷσι ἐσ σκυθρωπὸν ἡ μανίη τρέπεται · οἷσι δὲ ἐσ θυμηδίην, εὔθυμοι · ἀλλ’ οἵδε παραλόγωσ ἄγρυπνοι, ἄμφω ἀλλοιώδεεσ τὰσ ὄψιασ, κεφαλαλγέεσ, ἢ πάντωσ γε βάροσ τῆσ κεφαλῆσ ξύνεστι · εὐήκοοι δὲ, ἀλλὰ βράδιστοι τὴν γνώμην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.81)
οἶμαι τοίνυν μηδὲ ἐκεῖνο ἀργῶσ μηδὲ ἀλόγωσ σκοπεῖν, ὅτι ἂν μὲν μὴ ἀνέλωσιν οἱ Θηβαῖοι παραπεσόντοσ καιροῦ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, ἀλλ’ ἐπιεικεῖ τινι καὶ μετρίᾳ γνώμῃ μεταχειρίσωνται, Θηβαίουσ εὐδοκιμεῖν ἐστιν ἀνθ’ ἡμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 13:3)
ὁπότε γοῦν αἴσθοιτό τι αὐτοὺσ παρὰ καιρὸν ὕβρει θαρσοῦντασ, λέγων κατέπλησσεν ἐπὶ τὸ φοβεῖσθαι, καὶ δεδιότασ αὖ ἀλόγωσ ἀντικαθίστη πάλιν ἐπὶ τὸ θαρσεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 5:16)
εἰ γὰρ αὐτοῖσ τοῖσ ἡμαρτηκόσιν εἰσ ἡμᾶσ τὰ καλῶσ βουλευθέντα καὶ πραχθέντα πλείονόσ ἐστι λόγου, καί τισ ἂν οὐκ ἀλόγωσ ταῦτα ἐκείνοισ παρείη, πῶσ οὐχ ἡμᾶσ γε δίκαιον ἀφεῖσθαι πάσησ αἰτίασ, οἷσ τῶν μὲν ἐγκλημάτων οὐδ’ ὁτιοῦν δή που μέτεστι, τῶν δὲ εἰσ ἔπαινον ἡκόντων, ἂν τἀληθῆ λέγειν ἐθέλῃσ, τὸ πλεῖστον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 123:5)
ἀλλ’ οὔ τί γε τοῖσ περὶ τῶν ἀνδρῶν τούτων λόγοισ ἄγων ἡμᾶσ οἰχήσεται, ἐπεὶ ὅτι γε οὐκ ἀλόγωσ οὐδ’ ἀπεικότωσ συνήγαγον τὰσ δυνάμεισ Πλάτων ἐστὶ σύμψηφοσ, οὐδὲ γὰρ τοῦτ’ ἴσωσ ἔξω τοῦ πράγματοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 154:2)
οὐκ ἀλόγωσ γε μὴν οὐδὲ τὸ τῶν ἀναξίων ἐμνήσθη, ἀλλὰ μετὰ πάνυ τοι πονηροτάτησ τῆσ γνώμησ, ἵνα τῶν ἀναξίων ἀτελείασ ἐκβεβλημένων ταύτησ ἀξιόχρεωσ Κτήσιπποσ δόξῃ, καὶ αὐτὸσ ἐφ’ ἑαυτοῦ καὶ διὰ τὸν πατέρα Χαβρίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION