헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ αὐτίκα ὁ στρατὸσ αὐτοῦ, τῇ τε τῆσ Συέσσησ ἐν σπονδαῖσ ἀλόγῳ καταλήψει καὶ τῇ τῶν ὁμήρων οὐκ ἀπαιτουμένων ἀποπέμψει τοὺσ ὑπάτουσ ἔχοντεσ ἐν αἰτίαισ, κρύφα τῷ Σύλλᾳ συνετίθεντο μεταθήσεσθαι πρὸσ αὐτόν, εἰ πελάσειε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 10 1:7)
τῶν φίλων δ’ αὐτῷ παραινούντων μὴ ἀλόγῳ θυμῷ συμφέρεσθαι μηδὲ τὸν στρατὸν ἐκτρύχειν ἀγρυπνίᾳ καὶ πόνῳ μηδὲ πιστεύειν πολυχείμωνι θαλάσσῃ, μόλισ ἑσπέρασ ἀνεζεύγνυε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 11 12:2)
οὔτε γὰρ ὑποφεύγειν ἐδύναντο δι’ ἀτροφίαν, οὔτε παιδίων ἢ γυναικῶν ἔλεοσ ἦν, τοῦ Σύλλα τὸν ἐν ποσὶν ἀναιρεῖν κελεύοντοσ ὑπ’ ὀργῆσ ὡσ ἐπὶ ταχείᾳ δὴ καὶ ἐσ βαρβάρουσ ἀλόγῳ μεταβολῇ καὶ πρὸσ αὑτὸν ἀκράτῳ φιλονεικίᾳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 1:4)
ἄτοπον γὰρ εἰ τὴν μὲν ἐν τῷ λογιστικῷ ἀρετὴν μοχθηρία ποτὲ ἐγγενομένη ἐν τῷ ἀλόγῳ στρέψει καὶ ποιήσει ἀγνοεῖν, ἡ δ’ ἀρετὴ ἐν τῷ ἀλόγῳ ἀγνοίασ ἐνούσησ οὐ στρέψει ταύτην, καὶ ποιήσει φρονίμωσ κρίνειν καὶ τὰ δέοντα, καὶ πάλιν ἡ φρόνησισ ἡ ἐν τῷ λογιστικῷ τὴν ἐν τῷ ἀλόγῳ ἀκολασίαν σωφρόνωσ πράττειν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 10:3)
οἱ δὴ περὶ ταῦτα πλεονέκται χαρίζονται ταῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ ὅλωσ τοῖσ πάθεσι καὶ τῷ ἀλόγῳ τῆσ ψυχῆσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 89:3)
τριῶν δὲ ἐπικρατούντων, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, βίων, εἰσ οὓσ μάλιστα ἐμπίπτουσιν οἱ πολλοί, μὰ Δί’ οὐ μετὰ λογισμοῦ σκεψάμενοι καὶ δοκιμάσαντεσ, ἀλόγῳ δὲ ὁρμῇ καὶ τύχῃ προσενεχθέντεσ, τοσούτουσ φατέον εἶναι καὶ δαίμονασ, οἷσ συνέπονται καὶ λατρεύουσιν ὁ πολὺσ καὶ ἀμαθὴσ ὅμιλοσ, ἄλλοι ἄλλῳ, καθάπερ ἡγεμόνι πονηρῷ καὶ μαινομένῳ πονηρὸσ καὶ ἀσελγὴσ θίασοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 96:1)
"Ἐπὶ δὲ τούτοισ ὅλωσ ἅπασιν ἐκεῖνο δεῖ κατανοεῖν, ὅτι τάραχοσ ὁ κυριώτατοσ ταῖσ ἀνθρωπίναισ ψυχαῖσ γίνεται ἐν τῷ ταῦτά τε μακάρια δοξάζειν <εἶναι> καὶ ἄφθαρτα, καὶ ὑπεναντίασ ἔχειν τούτῳ βουλήσεισ ἅμα καὶ πράξεισ καὶ αἰτίασ, καὶ ἐν τῷ αἰώνιόν τι δεινὸν ἀεὶ προσδοκᾶν ἢ ὑποπτεύειν κατὰ τοὺσ μύθουσ εἴ τε καὶ αὐτὴν τὴν ἀναισθησίαν τὴν ἐν τῷ τεθνάναι φοβουμένουσ ὥσπερ οὖσαν κατ’ αὐτούσ, καὶ ἐν τῷ μὴ δόξαισ ταῦτα πάσχειν ἀλλ’ ἀλόγῳ γέ τινι παραστάσει, ὅθεν μὴ ὁρίζοντασ τὸ δεινὸν τὴν ἴσην ἢ καὶ ἐπιτεταμένην ταραχὴν λαμβάνειν τῷ εἰκαίωσ δοξάζοντι ταῦτα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 81:1)
καὶ μηδὲν ἄλλο ταύτησ ἀκριβέστερον ζητεῖν κριτήριον, τοῦτο κἀγὼ τοῖσ ἀναγινώσκουσι τὸν Λυσίαν καὶ τίσ ἡ παρ’ αὐτῷ χάρισ ἐστὶ βουλομένοισ μαθεῖν ὑποθείμην ἂν ἐπιτηδεύειν, χρόνῳ πολλῷ καὶ μακρᾷ τριβῇ καὶ ἀλόγῳ πάθει τὴν ἄλογον συνασκεῖν αἴσθησιν.
(디오니시오스, chapter 11 2:1)
μή τι ἐν ἀλόγῳ;
(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ οὐσία τοῦ ἀγαθοῦ. 3:4)
Γάιοσ μὲν δὴ τέταρτον ἐνιαυτὸν ἡγεμονεύσασ Ῥωμαίων λείποντα τεσσάρων μηνῶν οὕτωσ τελευτᾷ, ἀνὴρ καὶ πρότερον ἢ τῇ ἀρχῇ συνῆλθεν σκαιόσ τε καὶ κακοτροπίασ εἰσ τὸ ἄκρον ἀφιγμένοσ, ἡδονῇ τε ἡσσώμενοσ καὶ φίλοσ διαβολῇ, καὶ τὰ μὲν φοβερὰ καταπεπληγμένοσ καὶ διὰ τοῦτο ἐφ’ οἷσ θαρσήσειε φονικώτατοσ, τῆσ τε ἐξουσίασ ἐφ’ ἑνὶ μόνῳ πιμπλάμενοσ τῷ ὑβρίζειν, εἰσ οὓσ ἥκιστα ἐχρῆν ἀλόγῳ μεγαλοψυχίᾳ χρώμενοσ καὶ ποριστὴσ ἐκ τοῦ κτείνειν καὶ παρανομεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 228:1)
αἰσθήσει δὲ ἀλόγῳ καὶ ἐπιχειρητῇ παντὸσ ἔρωτι συγκερασάμενοι ταῦτα, ἀναγκαίωσ τὸ θνητὸν γένοσ συνέθεσαν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 339:1)
τῷ μὲν ἀλόγῳ τὸ ταραχῶδεσ, τῷ δὲ λογικῷ τὸ εὔτακτον, ταῖσ δ’ αἰσθήσεσι τὸ κατηναγκασμένον, τῷ δὲ νῷ τὸ αὐτοκρατέσ.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 27 9:1)
"ταύτην οὖν ἔχουσαι τὴν δύναμιν αἱ ψυχαὶ σύμφυτον μὲν ἀλλ’ ἀμυδρὰν καὶ δυσφάνταστον, ὅμωσ ἐξανθοῦσι πολλάκισ καὶ ἀναλαμβάνουσιν ἔν τε τοῖσ ἐνυπνίοισ καὶ περὶ τὰσ τελευτὰσ ἔνιαι, καθαροῦ γιγνομένου τοῦ σώματοσ ἤ τινα κρᾶσιν οἰκείαν πρὸσ τοῦτο λαμβάνοντοσ, ἢ τῷ τὸ λογιστικὸν καὶ φροντιστικὸν ἀνίεσθαι καὶ ἀπολύεσθαι τῶν παρόντων τῷ ἀλόγῳ καὶ φαντασιαστικῷ τοῦ μέλλοντοσ ἐπιστρεφόμεναι.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 401)
"ἣν δὲ ταύταισ ἐπεισάγουσιν οἱ ἁρμονικοὶ διὰ πασῶν καὶ διὰ τεσσάρων ὀνομάζοντεσ, ἔξω μέτρου βαίνουσαν, οὐκ ἄξιόν ἐστι δέχεσθαι, τῆσ ἀκοῆσ τῷ ἀλόγῳ παρὰ τὸν λόγον ὥσπερ νόμον χαριζομένουσ.
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 109)
"τὸν μὲν γὰρ σύνδεσμον οἱᾶ χαλινὸν τῷ ἀλόγῳ τῆσ ψυχῆσ ἐμβεβλημένον, ὅταν ἀντισπάσῃ, τὴν λεγομένην μεταμέλειαν ἐπάγειν ταῖσ ἁμαρτίαισ καὶ τὴν ἐπὶ ταῖσ ἡδοναῖσ, ὅσαι παράνομοι καὶ ἀκρατεῖσ, αἰσχύνην, ἀλγηδόνα καὶ πληγὴν οὖσαν ἐνθένδε τῆσ ψυχῆσ ὑπὸ τοῦ κρατοῦντοσ καὶ ἄρχοντοσ ἐπιστομιζομένησ·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 2246)

SEARCH

MENU NAVIGATION