헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δ’ αἱ διανοητικαὶ μετὰ λόγου, αἱ μὲν τοιαῦται τοῦ λόγον ἔχοντοσ, ὃ ἐπιτακτικόν ἐστι τῆσ ψυχῆσ ᾗ λόγον ἔχει, αἱ δ’ ἠθικαὶ τοῦ ἀλόγου μέν, ἀκολουθητικοῦ δὲ κατὰ φύσιν τῷ λόγον ἔχοντι·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 34:4)
ἐθίζεται δὲ τὸ ὑπ’ ἀγωγῆσ μὴ ἐμφύτου τῷ πολλάκισ κινεῖσθαι πώσ, οὕτωσ ἤδη τὸ ἐνεργητικόν, ὃ ἐν τοῖσ ἀψύχοισ οὐχ ὁρῶμεν οὐδὲ γὰρ ἂν μυριάκισ ῥίψῃσ ἄνω τὸν λίθον, οὐδέποτε ποιήσει τοῦτο μὴ βίᾳ, διὸ ἔστω <τὸ> ἦθοσ τοῦτο ψυχῆσ κατὰ ἐπιτακτικὸν λόγον <τοῦ ἀλόγου μέν,> δυναμένου δ’ ἀκολουθεῖν τῷ λόγῳ ποιότησ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 44:1)
εἰλημμένων δὲ τούτων, μετὰ ταῦτα λεκτέον ὅτι ἐπειδὴ δύο μέρη τῆσ ψυχῆσ, καὶ αἱ ἀρεταὶ κατὰ ταῦτα διῄρηνται, καὶ αἱ μὲν τοῦ λόγον ἔχοντοσ διανοητικαί, ὧν ἔργον ἀλήθεια, ἢ περὶ τοῦ πῶσ ἔχει ἢ περὶ γενέσεωσ, αἱ δὲ τοῦ ἀλόγου, ἔχοντοσ δ’ ὄρεξιν οὐ γὰρ ὁτιοῦν μέροσ ἔχει τῆσ ψυχῆσ ὄρεξιν, εἰ μεριστὴ ἐστίν, ἀνάγκη δὴ φαῦλον τὸ ἦθοσ καὶ σπουδαῖον εἶναι τῷ διώκειν καὶ φεύγειν ἡδονάσ τινασ καὶ λύπασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 73:1)
ἢ ὥσπερ λέγεται ἀκρασία κακία τοῦ ἀλόγου τῆσ ψυχῆσ, καὶ ὡσ ἀκόλαστοσ ὁ ἀκρατὴσ ἔχων νοῦν;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 9:6)
ἆρ’ οὐκ ἔνεισιν ὁρμαὶ ἐν τῇ ψυχῇ αἱ μὲν ἀπὸ λογισμοῦ, αἱ δὲ ἀπὸ ὀρέξεωσ ἀλόγου, καὶ πρότεραι αὗται;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 30:3)
ἔχει δὲ τοῦτο τῇ ψυχῇ, καὶ οὗτοσ τῆσ ψυχῆσ ὁρ́οσ ἄριστοσ, τὸ ἥκιστα αἰσθάνεσθαι τοῦ ἀλόγου μέρουσ τῆσ ψυχῆσ, ᾗ τοιοῦτον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 72:1)
τοῦ ἀλόγου δὲ τὸ μὲν ἐοίκε κοινῷ καὶ φυτικῷ, λέγω δὲ τὸ αἴτιον τοῦ τρέφεσθαι καὶ αὔξεσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 139:5)
ἐν ταύτῃ γάρ ἐστι φύσει τὸ μὲν ἄρχον τὸ δ’ ἀρχόμενον, ὧν ἑτέραν φαμὲν εἶναι ἀρετήν, οἱο͂ν τοῦ λόγον ἔχοντοσ καὶ τοῦ ἀλόγου.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 177:1)
ὡσ δὲ τυγχάνει ταύτησ τῆσ ἀλόγου καὶ ἀπροσδοκήτου σωτηρίασ ὁ Χαρίδημοσ, διαβὰσ εἰσ τὴν Χερρόνησον ἐφ’ αὑτοῦ διὰ τὰσ σπονδάσ, τοσούτου ἐδέησεν ἐπελθεῖν τῷ Κότυϊ, γεγραφὼσ ὅτι οὐχ ὑπομενεῖ Κότυσ αὐτὸν ἐπιόντα, ἢ τὴν Χερρόνησον ὅπωσ κομιεῖσθ’ ὑμεῖσ συμπρᾶξαι, ὥστε πάλιν μισθώσασ αὑτὸν τῷ Κότυϊ τὰ ὑπόλοιπα τῶν ὑμετέρων χωρίων Κριθώτην καὶ Ἐλαιοῦντ’ ἐπολιόρκει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 218:1)
παρηκολούθει δὲ καὶ πλῆθοσ ὄχλου παντοδαπὸν ἐκτὸσ τῆσ τάξεωσ ὠφελείασ ἕνεκα, χρείαν μὲν στρατιωτικὴν οὐδεμίαν παρεχόμενον, θορύβου δὲ καὶ ταραχῆσ ἀλόγου γινόμενον αἴτιον, ἐξ ὧν πολλάκισ ὁλοσχερέστεροι συμβαίνουσι κίνδυνοι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 29 6:2)
Φαιστύλοσ δὲ τῆσ ἀλόγου πραότητοσ ὑποψίᾳ κινηθεὶσ μὴ φρονεῖν αὐτὸν ὅμοια τοῖσ λόγοισ ἀποκρίνεται ὧδε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 83 1:1)
ἵνα μήτε Οὐολούσκοισ ἀφορμὴν παράσχωσιν εὐπρεπῆ τοῦ πολέμου πρεσβευτῶν ἀνῃρῆσθαι σώματα σκηπτομένοισ παρὰ τὸν ἁπάντων νόμον, μήτε τοῖσ ἄλλοισ ἔχθρασ πρόφασιν αἰτίασ εἰ καὶ ψευδοῦσ, ἀλλ’ οὐκ ἀλόγου γε οὐδὲ ἀπίστου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 16 5:1)
τῆσ δ’ ἀλόγου ταύτησ ἀπάρσεωσ ἢ φυγῆσ τὸ πρὸσ τὸν ἡγεμόνα ἐκ τοῦ δήμου μῖσοσ, ὥσπερ ἔφην, αἴτιον ἦν, καὶ ὁ φθόνοσ τῆσ ἐκείνου τιμῆσ, ἵνα μὴ θριάμβου καταγωγῇ κοσμηθεὶσ ἐπιφανέστατοσ γένηται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 4 3:3)
θηριώδουσ γὰρ καὶ ἀλόγου μᾶλλον ἢ λογικῆσ ἐφάπτεσθαι δοκεῖ φωνῆσ ὁ συριγμόσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1452)
οὐκοῦν ἔστιν ἀλόγου ζῴου ψυχὴν ἔχοντα, μᾶλλον δὲ λίθου φύσιν νωθράν, ἀναίσθητον, ἀκίνητον, ἀπαθῆ, τὴν Δημοσθένουσ προφέρεσθαι λέξιν;
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 54 2:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION