헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν τε γὰρ ἀρίστων ὅσοι διεπεφεύγεσαν ἐκ Λιβύησ, ἐκεῖ συνέδραμον, καὶ στρατὸσ ὁ μὲν ἐξ αὐτῆσ Λιβύησ τε καὶ Φαρσάλου τοῖσ ἡγεμόσι συνῆλθεν, ὁ δὲ ἐξ Ἰβήρων τε καὶ Κελτιβήρων, ἔθνουσ ἀλκίμου καὶ χαίροντοσ ἀεὶ μάχαισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 15 3:2)
Μασσυλίων δ’ αὖ, γένουσ ἀλκίμου, παῖσ ἦν τοῦ βασιλέωσ Μασσανάσσησ, ὃσ ἐτέθραπτο μὲν ἐν Καρχηδόνι καὶ ἐπεπαίδευτο, ὄντι δ’ αὐτῷ καὶ τὸ σῶμα καλῷ καὶ τὸν τρόπον ἀρίστῳ Ἀσδρούβασ ὁ Γέσκωνοσ, οὐδενὸσ Καρχηδονίων δεύτεροσ, ἠγγύησε τὴν θυγατέρα, καίπερ ὄντι Νομάδι, Καρχηδόνιοσ ὤν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 5:2)
ἔδεισαν οὖν οἱ Ἰλλυριοὶ μὴ ἐν ὁδῷ σφίσιν οὖσιν ἐπιθοῖτο, καὶ πρέσβεισ πέμψαντεσ ἐσ Ῥώμην ᾔτουν τε συγγνώμην τῶν γεγονότων καὶ ἐσ φίλιαν ἑαυτοὺσ καὶ συμμαχίαν ἐδίδοσαν, ὡσ περὶ ἔθνουσ ἀλκίμου μάλιστα σεμνολογούμενοι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 2:2)
καὶ τἄλλα εἰσ ταυτὸν φέροντα ἐνῆν, ἅπαντα ἐν βιβλίοισ τισὶν ἐγγεγραμμένα, ἃ πάντα γράψαντοσ τοῦ Ἀλκίμου ἐδόκει ἀποκομίζειν ὁ Τελεσφόροσ οἴκαδε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 6:10)
τινὲσ μέντοι γε τῶν ἐκ τοῦ δήμου προσέχοντεσ οἷσ ὁ Βακχίδησ ἐπεκηρυκεύσατο καὶ νομίσαντεσ οὐδὲν αὐτοὺσ ὑπὸ Ἀλκίμου πείσεσθαι δεινὸν ὄντοσ ὁμοφύλου πρὸσ αὐτοὺσ ἀνεχώρησαν, καὶ λαβόντεσ ὁρ́κουσ παρ’ ἀμφοτέρων μήτε αὐτούσ τι παθεῖν μήτε τοὺσ ἐκ τῆσ αὐτῆσ ὄντασ προαιρέσεωσ ἐπίστευσαν αὑτοὺσ ἐκείνοισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 467:3)
ἔστι δὲ τῆσ στοᾶσ, ἣ παρὰ τὸν Πλατανιστᾶν πεποίηται, ταύτησ ὄπισθεν ἡρῷα, τὸ μὲν Ἀλκίμου, τὸ δὲ Ἐναρσφόρου καὶ ἀφεστηκὸσ οὐ πολὺ Δορκέωσ, τὸ δὲ ἐπὶ τούτῳ Σεβροῦ·
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 15 2:3)
ἀλλ’ οὐ μέντοι σοι, ἦν δ’ ἐγώ, Ἀλκίνου γε ἀπόλογον ἐρῶ, ἀλλ’ ἀλκίμου μὲν ἀνδρόσ, Ἠρὸσ τοῦ Ἀρμενίου, τὸ γένοσ Παμφύλου·
(플라톤, Republic, book 10 430:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION