헬라어 문장 내 검색 Language

ἣ δ’ ἄλκιμον ἦτορ ἔχουσα πάντη ἐπιστρέφεται θηρῶν ὀλέκουσα γενέθλην.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἄρτεμιν 2:3)
ἔνθα δὴ ἀρετὴ διαείδεται ἀνδρὸσ ἰητροῦ, καὶ μακροθυμίησ, καὶ ποικιλίησ, καὶ χάριτοσ ἀβλαβοῦσ τῶν ἡδέων, καὶ παραιφάσιοσ· ἀτὰρ καὶ τὸν νοσέοντα χρὴ ἄλκιμον ἔμμεναι, καὶ ξυνίστασθαι τῷ ἰητρῷ κατὰ τοῦ νοσήματοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.4)
ἐδόκουν τὸν Ἄλκιμον τὸν διοικητὴν, ὃν ἔπεμψα τούτων ἕνεκα, ἐπανήκειν, κομίζοντά μοι λόγον Δημοσθένουσ τὸν ὑπὲρ τοῦ στεφάνου, ἔχοντα οὐχ ὡσ νῦν, ἀλλ’ ἑτέρωσ γε καὶ καθ’ ἑτέραν σύνθεσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 24:2)
ἃ τὸν Ἄλκιμον νύκτωρ ἀκούσαντα παρ’ αὐτῆσ ἀπομνημονεύσαντα γράψασθαι, θαυμαστὰ πλήθει καὶ δυνάμει, φέροντα εἰσ ἐμὲ, ὥστε θαυμάζειν ὅπωσ καὶ ἀπεμνημόνευσε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 5:20)
τύχον μὲν Δαϊπύλου Κλύμενον παῖδ’ ἄλκιμον ἐξεναρί‐ ζων ἀμώμητον δέμασ, πύργων προπάροιθε κιχήσασ·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 5 Τῷ Αὐτῷ Κέλητι Ολύμπια. 11:3)
άοσιν στείχειν ἔμπορον οἷ’ ἀλάταν ἐπ’ ἀλλοδαμίαν, ἰσχυρόν τε καὶ ἄλκιμον ὧδε καὶ θρασύν, ὅσ τε τούτων ἀνδρῶν κρατερὸν σθένοσ ἔσχεν;
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, dithyrambs, ode 18 Θησεύς 3:4)
θεὸσ δ’, ὅπερ ἔφην, θαρρῆσαί μοι παρέσχεν, ὅσ τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκησ ῥηιδίωσ, τοτὲ δ’ αὐτὸσ ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 28:3)
καί που Ἀναξαγόρην φάσ’ ἔμμεναι, ἄλκιμον ἡρ́ω Νοῦν, ὅτι δὴ νόοσ αὐτῷ, ὃσ ἐξαπίνησ ἐπεγείρασ πάντα συνεσφήκωσεν ὁμοῦ τεταραγμένα πρόσθεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. g'. ANACAGORAS 1:6)
χωρὶσ τοίνυν τούτων Φρασίδημον μὲν τὸν περιπατητικὸν καὶ φυσικῶν ἔμπειρον ὄντα προσηγάγετο, καὶ τὸν ῥητορικὸν Ἄλκιμον, ἁπάντων πρωτεύοντα τῶν ἐν τῇ Ἑλλάδι ῥητόρων, Κράτητά τε καὶ ἄλλουσ πλείστουσ ὅσουσ ἐθήρασε·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. ia'. STILPWN 2:1)
τρίτον δὲ καταστὰσ ἐπὶ τὴν αὐτὴν ἀρχὴν Οὐολούσκουσ τ’ ἠνάγκασε φίλουσ ἀντὶ πολεμίων γενέσθαι καὶ τὸ Ἑρνίκων ἔθνοσ μέγα τε καὶ ἄλκιμον καὶ πλησίον σφῶν κείμενον βλάπτειν τε καὶ ὠφελεῖν τὰ μέγιστα ἱκανώτατον ἑκούσιον ὑπηγάγετο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 70 4:1)
‐ τίσ ποτ’ αἶσα, τίσ ἄρα πότμοσ ἐπιμένει τὸν ἄλκιμον τᾶσδε γᾶσ ἄνακτα;
(에우리피데스, Suppliants, choral, strophe 24)
Ὁ δὲ Δημήτριοσ παροξυνθεὶσ ἐκπέμπει Βακχίδην φίλον Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦσ βασιλέωσ, ἄνδρα χρηστὸν καὶ τὴν Μεσοποταμίαν ἅπασαν πεπιστευμένον, δοὺσ αὐτῷ δύναμιν καὶ τὸν ἀρχιερέα παραθέμενοσ αὐτῷ Ἄλκιμον ἐντειλάμενοσ ἀποκτεῖναι Ιοὔδαν καὶ τοὺσ σὺν αὐτῷ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 465:1)
ὁρῶν δὲ τὸν Ἄλκιμον ἤδη μέγαν ὁ Ιοὔδασ γινόμενον καὶ πολλοὺσ διεφθαρκότα τῶν ἀγαθῶν καὶ ὁσίων τοῦ ἔθνουσ, καὶ αὐτὸσ ἐπιπορευόμενοσ τὴν χώραν διέφθειρεν τοὺσ ταὐτὰ ἐκείνῳ φρονοῦντασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 473:1)
τὸ δὲ ἔθνοσ τοῦτο καὶ μέγα λέγεται εἶναι καὶ ἄλκιμον, οἰκημένον δὲ πρὸσ ἠῶ τε καὶ ἡλίου ἀνατολάσ, πέρην τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ, ἀντίον δὲ Ἰσσηδόνων ἀνδρῶν.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 201 2:2)
τοὺσ γὰρ Ἀθηναίουσ οὕτω ἐδόκεε μάλιστα προσκτήσεσθαι, λεών τε πολλὸν ἄρα ἀκούων εἶναι καὶ ἄλκιμον, τά τε κατὰ τὴν θάλασσαν συντυχόντα σφι παθήματα κατεργασαμένουσ μάλιστα Ἀθηναίουσ ἐπίστατο.
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 136 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION