헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκ μὲν οὖν Ἀλκαίου καὶ Ἀστυδαμείασ τῆσ Πέλοποσ, ὡσ δὲ ἔνιοι λέγουσι Λαονόμησ τῆσ Γουνέωσ, ὡσ δὲ ἄλλοι πάλιν Ἱππονόμησ τῆσ Μενοικέωσ, Ἀμφιτρύων ἐγένετο καὶ θυγάτηρ Ἀναξώ, ἐκ δὲ Μήστοροσ καὶ Λυσιδίκησ τῆσ Πέλοποσ Ἱπποθόη.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 5:2)
Ἠλεκτρύων δὲ γήμασ τὴν Ἀλκαίου θυγατέρα Ἀναξώ, ἐγέννησε θυγατέρα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 5:7)
τὰ γὰρ αἰσχρὰ αἰσχύνονται καὶ λέγοντεσ καὶ ποιοῦντεσ καὶ μέλλοντεσ, ὥσπερ καὶ Σαπφὼ πεποίηκεν, εἰπόντοσ τοῦ Ἀλκαίου θέλω τι εἰπῆν, ἀλλά με κωλύειαἰδώσ, αἱ δ’ ἦχεσ ἐσθλῶν ἵμερον ἢ καλῶνκαὶ μή τι εἰπῆν γλῶσσ’ ἐκύκα κακόναἰδώσ κέν σε οὐκ εἶχεν ὄμματ’,ἀλλ’ ἔλεγεσ περὶ τῶ δικαίω.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 20:2)
Δικαίαρχοσ μὲν γὰρ ὁ Μεσσήνιοσ, ὁ Ἀριστοτέλουσ μαθητήσ, ἐν τῷ περὶ Ἀλκαίου μικροῖσ φησιν αὐτοὺσ ἐκπώμασι κεχρῆσθαι καὶ ὑδαρέστερον πεπωκέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 41)
Δικαίαρχοσ δ’ ὁ Μεσσήνιοσ, Ἀριστοτέλουσ μαθητήσ, ἐν τῷ περὶ Ἀλκαίου καὶ τὴν λατάγην φησὶν εἶναι Σικελικὸν ὄνομα, λατάγη δ’ ἐστὶν τὸ ὑπολειπόμενον ἀπὸ τοῦ ἐκποθέντοσ ποτηρίου ὑγρόν, ὃ συνεστραμμένῃ τῇ χειρὶ ἄνωθεν ἐρρίπτουν οἱ παίζοντεσ εἰσ τὸ κοττάβιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 2 3:1)
Ὅτι δὲ ἐσπούδαστο παρὰ τοῖσ Σικελιώταισ ὁ κότταβοσ δῆλον ἐκ τοῦ καὶ οἰκήματα ἐπιτήδεια τῇ παιδιᾷ κατασκευάζεσθαι, ὡσ ἱστορεῖ Δικαίαρχοσ ἐν τῷ περὶ ’ Ἀλκαίου, οὐκ ἀπεικότωσ οὖν οὐδ’ ὁ Καλλίμαχοσ Σικελὴν τὴν λάταγα προσηγόρευσεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 7 1:6)
Τιμαχίδασ δέ φησιν τὰ παντοδαπὰ στεφανώματα ἃ τὰσ γυναῖκασ φορεῖν οὕτωσ καλεῖσθαι ὑποθυμὶσ δὲ καὶ ὑποθυμίδεσ στέφανοι παρ’ Αἰολεῦσιν καὶ Ιὤσιν, οὓσ περὶ τοὺσ τραχήλουσ περιετίθεντο, ὡσ σαφῶσ ἔστιν μαθεῖν ἐκ τῆσ Ἀλκαίου καὶ Ἀνακρέοντοσ ποιήσεωσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 22 2:6)
ἐπαινουμένων ἐπὶ τῇ ἰδέᾳ ταύτῃ τῆσ ποιητικῆσ Ἀλκαίου τε καὶ Ἀνακρέοντοσ, ὡσ Ἀριστοφάνησ παρίστησιν ἐν Δαιταλεῦσιν λέγων οὕτωσ ᾆσον δή μοι σκόλιόν τι λαβὼν Ἀλκαίου κἀνακρέοντοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 492)
ἡ μὲν γὰρ ἐπὶ Ἀμφίπολιν στρατεία γέγονεν ἐπὶ Ἀλκαίου ἄρχοντοσ Κλέωνοσ ἡγουμένου ἐξ ἐπιλέκτων ἀνδρῶν, ὥσ φησι Θουκυδίδησ, τούτων οὖν τῶν ἐπιλέκτων ἀνάγκη εἶναι καὶ Σωκράτην, ᾧ πλὴν τρίβωνοσ καὶ βακτηρίασ οὐδὲν ἦν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 55 1:2)
τέθνηκε δὲ πρὸ τῆσ ἐπ’ Ἀλκαίου διδασκαλίασ τῶν Εὐπόλιδοσ Κολάκων οὐ πολλῷ χρόνῳ κατὰ τὸ εἰκόσ, πρόσφατον γάρ τινα τοῦ Καλλίου τὴν παράληψιν τῆσ οὐσίασ ἐμφαίνει τὸ δρᾶμα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 593)
ἐγὼ δ’ ἐπεὶ παρεξέβην περὶ τῶν ἀρχαίων κράσεων διαλεγόμενοσ, ἐπαναλήψομαι τὸν λόγον τὰ ὑπὸ Ἀλκαίου τοῦ μελοποιοῦ λεχθέντα ἐπὶ νοῦν βαλλόμενοσ φησὶ γάρ που οὗτοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 35 1:4)
τοῦτο δὲ ὁ Ποντικὸσ Χαμαιλέων ἐκδέδεκται τῆσ Ἀλκαίου φιλοινίασ ἀπείρωσ ἔχων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 35 2:3)
οὗτοσ μετὰ τῶν Ἀλκαίου γενόμενοσ ἀδελφῶν Μέλαγχρον καθεῖλε τὸν τῆσ Λέσβου τύραννον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. d'. PITTAKOS 1:3)
ἄφρονεσ ὅσοι τὰσ ἀρετὰσ πολέμῳ λόγχαισί τ’ ἀλκαίου δορὸσ κτᾶσθε, πόνουσ ἀμαθῶσ θνα‐ τῶν καταπαυόμενοι·
(에우리피데스, Helen, choral, antistrophe 21)
ἦν Κανδαύλησ, τὸν οἱ Ἕλληνέσ Μυρσίλον ὀνομάζουσι, τύραννοσ Σαρδίων, ἀπόγονοσ δὲ Ἀλκαίου τοῦ Ἡρακλέοσ.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 7 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION