헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

συγγιγνώσκων οὖν ὁ Ἀντώνιοσ ἀληθέσιν οὖσιν τούτοισ καὶ τοὺσ προφέροντασ αὐτὰ αἰδούμενοσ, ἤδη δέ τι καὶ τοῦ Καίσαροσ αὐτοῦ διὰ τὸν δῆμον ἐσ τὴν ἀλλαγὴν τῆσ Κελτικῆσ δεόμενοσ, ὡμολόγει τοῖσ λεγομένοισ καὶ ἐπώμνυεν αὐτὰ καὶ οἷ πάνυ ἀβούλητα εἶναι, τῆσ δὲ γνώμησ τοῦ νεανίσκου ἕνεκεν μετατίθεσθαι, ἐπηρμένου τε ἐπαχθῶσ ἔτι τηλικοῦδε ὄντοσ καὶ οὐδὲν ἔχοντοσ αἰδέσιμον ἢ τίμιον ἐσ πρεσβυτέρουσ τε καὶ ἐσ ἄρχοντασ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 4 3:4)
ὥστε καὶ ἀληθέστατον τὸ τοῖσ ὑστέροισ αἴτιον τοῦ ἀληθέσιν εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 2 10:2)
καὶ Ὅμηροσ ὁμοίωσ τοῖσ ἄλλοισ σοφοῖσ τε καὶ ἀληθέσιν ἀνδράσιν, ὡσ οὐδείσ ποτε πονηρὸσ καὶ ἀκόλαστοσ καὶ φιλοχρήματοσ οὔτε αὐτὸσ ἑαυτοῦ γενέσθαι δυνατὸσ ἄρχων οὐδ’ ἐγκρατὴσ οὔτε τῶν ἄλλων οὐδενόσ, οὐδ’ ἔσται ποτὲ ἐκεῖνοσ βασιλεύσ, οὐδ’ ἂν πάντεσ φῶσιν Ἕλληνεσ καὶ βάρβαροι καὶ ἄνδρεσ καὶ γυναῖκεσ, καὶ μὴ μόνον ἄνθρωποι θαυμάζωσιν αὐτὸν καὶ ὑπακούωσιν, ἀλλ’ οἵ τε ὄρνιθεσ πετόμενοι καὶ τὰ θηρία ἐν τοῖσ ὄρεσι μηδὲν ἧττον τῶν ἀνθρώπων συγχωρῇ τε καὶ ποιῇ τὸ προσταττόμενον.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 17:1)
τάχα γὰρ ἄν ποτε καὶ ἡμῖν χρείαν οὐ φαύλην παράσχοι ἑλκόμενά πῃ πρὸσ τὸ δέον καὶ παραβαλλόμενα τοῖσ οὖσι καὶ ἀληθέσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 1:1)
οὐ γάρ ἐστιν ἐν τοῖσ ἀληθέσιν οὕτωσ ἀπίθανοσ οὐδὲ ἀηδήσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 134:3)
ὅτι ἡ φύσισ αὕτη ἐστὶ τῆσ διανοίασ τοῖσ μὲν ἀληθέσιν ἐπινεύειν, τοῖσ δὲ ψευδέσι δυσαρεστεῖν, πρὸσ δὲ τὰ ἄδηλα ἐπέχειν.
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν ἀνθρώποισ καὶ τίνα τὰ μικρὰ καὶ μεγάλα ἐν ἀνθρώποισ. 2:3)
ἀλλ’ εἴ τισ τὰ χείριστα καὶ βλασφημότατα τῶν ἐπὶ διαβολῇ περὶ τοῦ Πυθαγόρου λεγομένων, οἷσ ἔγωγε οὐκ ἂν πεισθείην ὡσ ἀληθέσιν οὖσιν, ὅμωσ συναγάγοι εἰσ τὸ αὐτό, πολλοστὸν ἂν μέροσ ἅπαντα ἐκεῖνα γένοιτο τῆσ Ἀλεξάνδρου δεινότητοσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 4:8)
ἐν δὲ τῷ παντὶ αἰῶνι πολλὰ μὲν πάλαι συμβάντα, <τὰ> δὲ καὶ ἔτι γινόμενα ἄπιστα εἶναι πεποιήκασιν ἐσ τοὺσ πολλοὺσ οἱ τοῖσ ἀληθέσιν ἐποικοδομοῦντεσ ἐψευσμένα.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 2 8:1)
καὶ οὕτω τοῖσ ἀληθέσιν ἐλυμήναντο, συγκεραννύντεσ αὐτὰ ἐψευσμένοισ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 2 10:5)
κατανοῆσαι, ἔπειτα διὰ τὸ παραγίγνεσθαι τοιούτοισ τισὶ λόγοισ, τοῖσ αὐτοῖσ τοτὲ μὲν δοκοῦσιν ἀληθέσιν εἶναι, τοτὲ δὲ μή, μὴ ἑαυτόν τισ αἰτιῷτο μηδὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀτεχνίαν, ἀλλὰ τελευτῶν διὰ τὸ ἀλγεῖν ἅσμενοσ ἐπὶ τοὺσ λόγουσ ἀφ’ ἑαυτοῦ τὴν αἰτίαν ἀπώσαιτο καὶ ἤδη τὸν λοιπὸν βίον μισῶν τε καὶ λοιδορῶν τοὺσ λόγουσ διατελοῖ, τῶν δὲ ὄντων τῆσ ἀληθείασ τε καὶ ἐπιστήμησ στερηθείη.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 567:1)
ψευδῆ δ’ ὅταν ὁ τοιοῦτοσ παρ’ ἡμῖν γραμματεὺσ γράψῃ, τἀναντία τοῖσ ἀληθέσιν ἀπέβη.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 170:3)
ψευδέσιν ἄρα ἡδοναῖσ τὰ πολλὰ οἱ πονηροὶ χαίρουσιν, οἱ δ’ ἀγαθοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀληθέσιν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 178:1)
"πρὸσ ταῖσ ἀληθέσιν ἐκείναισ ἡδοναῖσ," φήσομεν, "ἆρ’ ἔτι προσδεῖσθ’ ὑμῖν τὰσ μεγίστασ ἡδονὰσ συνοίκουσ εἶναι καὶ τὰσ σφοδροτάτασ;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 317:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION