헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

περιέρχονται γὰρ τὴν ἀγορὰν ἀληθεῖσ κατ’ ἀλλήλων ἔχοντεσ δόξασ καὶ λόγουσ οὐ ψευδεῖσ λέγοντεσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 213 1:3)
‐ τάχ’ εἰσόμεσθα λαμπάδων φαεσφόρων φρυκτωριῶν τε καὶ πυρὸσ παραλλαγάσ, εἴτ’ οὖν ἀληθεῖσ εἶτ’ ὀνειράτων δίκην τερπνὸν τόδ’ ἐλθὸν φῶσ ἐφήλωσεν φρένασ.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, epode 1:7)
ἄγαν δ’ ἀληθεῖσ ἐνυπνίων φαντασμάτων ὄψεισ, πατρῴων χρημάτων δατήριοι.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 25)
πρὶν μὲν γὰρ κριθῆναι οὐ ῥᾴδιον ἦν εἰδέναι τὰσ αἰτίασ, οὔτ’ εἰ ψευδεῖσ εἰσιν οὔτ’ εἰ ἀληθεῖσ·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 14:4)
ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἐλήλυθε τόλμησ, ὥστε πείσασ Ἀγάθαρχον τὸν γραφέα συνεισελθεῖν οἴκαδε τὴν οἰκίαν ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου δὲ καὶ προφάσεισ ἀληθεῖσ λέγοντοσ, ὡσ οὐκ ἂν δύναιτο ταῦτα πράττειν ἤδη διὰ τὸ συγγραφὰσ ἔχειν παρ’ ἑτέρων, προεῖπεν αὐτῷ δήσειν, εἰ μὴ πάνυ ταχέωσ γράφοι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 27:1)
σωφρόνων δ’ ἐστὶ μὴ περιμένειν ὅτε πολεμεῖν ὑμῖν ὁμολογήσει, ἀλλ’ ἐσ τὰ ἔργα αὐτοῦ μᾶλλον ἢ τοὺσ λόγουσ ἀφορᾶν μηδὲ φιλίασ ὄνομα ἐπίπλαστον ὑποκρινομένῳ τοὺσ ἀληθεῖσ καὶ βεβαίουσ ἐκδοῦναι φίλουσ, μηδὲ τὴν σφετέραν περὶ τῆσ ἡμετέρασ βασιλείασ κρίσιν ὑπεριδεῖν ἀκυρουμένην ὑπ’ ἀνδρὸσ ὁμοίωσ ἡμῖν τε καὶ ὑμῖν ἐχθροῦ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 6:12)
οὐ γὰρ μόνον αὐτοῖσ ἔξεστι τὰσ ὑποθέσεισ τοιαύτασ ὁποίασ ἂν αὐτοὶ βουληθῶσιν ἑκάστοτε ἐνστήσασθαι, οὔτε ἀληθεῖσ οὔτε ἐνίοτε πιθανὰσ, ἀλλ’ οὐδὲ ἐχούσασ σύστασιν τὸ παράπαν, εἴ τισ ὀρθῶσ βούλοιτο σκοπεῖν, ἀλλὰ καὶ διαχειρίζουσι ταύτασ οὕτωσ ὅπωσ ἂν αὐτοῖσ δόξῃ νοήμασί τε καὶ ἐνθυμήμασιν, ὧν ἔνια, εἴ τισ τὰ πρὸ αὐτῶν τε καὶ μετὰ ταῦτα ἀφέλοι, οὐδὲ μαθεῖν ἔστιν αὐτά γε καθ’ αὑτὰ ὅ τι δηλοῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 1:2)
εἰ δὲ ἀληθεῖσ οἱ Πινδάρου λόγοι καὶ Πλάτωνοσ καὶ παντὸσ τοῦ περὶ Ἀλέξανδρον ἐργαστηρίου καὶ διατριβαί τινέσ εἰσι τῶν ἐν Αἵδου, ἦ που νῦν ποιητῶν τε χοροὺσ εἰκὸσ ἵστασθαι περὶ ἐκεῖνον ἀρχομένων ἀπὸ Ὁμήρου τὴν δεξιὰν προτεινόντων καὶ λογοποιῶν καὶ συγγραφέων καὶ ἁπάντων ὡσ αὑτὸν ἑκάστου καλοῦντοσ καὶ μεθ’ αὑτοῦ σκηνοῦσθαι κελεύοντοσ, ταινιούντων, ἀναδούντων, καὶ οὐ δή τοι μετὰ κρίσεώσ τε καὶ ἀμφισβητήσεωσ πρὸσ ἕτερον, ἀλλ’ ἀπὸ τῆσ πρώτησ βοῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 9:5)
καὶ μὴν εἰ μὲν ἀληθεῖσ τισ ἐκείνουσ εἶναι δοίη τοὺσ λόγουσ ὑμῶν, οἷσ ἀπολύεσθε τὴν μέμψιν, ὥσπερ ἡμεῖσ γε πεπείσμεθα, οὐ μόνον αἰσχρὰ ταῦτα, ἀλλὰ κἀκείνοισ ὑπεναντία·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:1)
μηδ’ ὁτιοῦν ἐπίστασθαι, μηδὲ νεῶν ἀριθμὸν, ἀλλ’ ἀεὶ καὶ περὶ παντὸσ τὰσ Μούσασ ἐνοχλοῦσι δεόμενοι φράσαι σφίσιν, ὡσ αὐτοὶ μὲν προφητῶν σχῆμα καὶ τάξιν ἔχοντεσ, ἐκείνασ δὲ μάντεισ ἀληθεῖσ οὔσασ περὶ ἁπάντων, μᾶλλόν μοι δοκεῖ προσήκειν τὸ μὴ σὺν τέχνῃ κοσμεῖν ἐνίοτε ἢ δυοῖν θάτερον, ἢ τοὺσ ποιητὰσ ἐπιστήμῃ φάσκειν ἀποχρώντωσ ποιεῖν, ὃ μηδ’ αὐτοὶ δέχονται, ἢ τοῦ μηδενὸσ ἀξίαν τὴν τῶν Μουσῶν ἡγεῖσθαι δωρεάν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 11:12)
μή τοι νομίσῃσ ἡμᾶσ ἀγνοεῖν τοὺσ σοὺσ λόγουσ ἢ μὴ συγχωρεῖν ἀληθεῖσ εἶναι, ὡσ οὐ θέμισ ἀνδρὶ βελτίονι ὑπὸ χείρονοσ οὔθ’ ὑβρίζεσθαι οὔτε βλάπτεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 119:11)
καὶ τὸ δὴ στερεώτατον, ὅτε γὰρ διεξῆλθε τὴν ἐκείνων κατηγορίαν, ἐπὶ τελευτῇ πάλιν νεανιευσάμενοσ καὶ ἐπειπὼν ὅτι ἀληθεῖσ ἄρα, ὡσ ἐοίκεν, οἱ ἔμπροσθεν λόγοι ἦσαν, ὅτι οὐδένα ἡμεῖσ ἴσμεν ἄνδρα ἀγαθὸν γεγονότα τὰ πολιτικὰ ἐν τῇδε τῇ πόλει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 186:4)
ἐπεὶ δ’ ἐν τοῖσ λόγοισ ἐπὶ τὰ φαυλότατ’ ἐξηγεῖται καὶ τὰσ ἀληθεῖσ εἰκόνασ αὐτῶν τῆσ διανοίασ διαφθείρει καὶ τοῖσ μηδὲν προσήκουσιν ὁμοιοῖ, πῶσ εἰκόσ ἐστι συνήδεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:13)
ἔτι εἰ ἀληθεῖσ αἱ ἀντιφάσεισ ἅμα κατὰ τοῦ αὐτοῦ πᾶσαι, δῆλον ὡσ ἅπαντα ἔσται ἕν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 95:1)
ὅτι μὲν οὖν βεβαιοτάτη δόξα πασῶν τὸ μὴ εἶναι ἀληθεῖσ ἅμα τὰσ ἀντικειμένασ φάσεισ, καὶ τί συμβαίνει τοῖσ οὕτω λέγουσι, καὶ διὰ τί οὕτω λέγουσι, τοσαῦτα εἰρήσθω·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 177:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION