헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

κατεκείμην ἐπ’ ἀρίστῳ, καὶ ἐπῆλθε τῆσ κεφαλῆσ ἀλγήματα ἰσχυρὰ καὶ δεινὰ, καὶ τὸ πρόσωπον κατετείνετο, καὶ τὰ χείλη συνεκέκλειτο, καὶ ἦν ἀπορία πολλή.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 5:4)
μετὰ δὲ ταῦτα τῶν μὲν οἰδημάτων τῶν ἐν τῷ προσώπῳ καὶ τῶν ἑλκῶν οὐδὲν ἔφη φοβεῖσθαι λίαν ὁ ἰατρόσ, πυρετοὶ δὲ παρηκολούθουν μοι συνεχεῖσ καὶ ἀλγήματα, ὅλου μὲν τοῦ σώματοσ πάνυ σφοδρὰ καὶ δεινά, μάλιστα δὲ τῶν πλευρῶν καὶ τοῦ ἤτρου, καὶ τῶν σιτίων ἀπεκεκλείμην.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 19:1)
ὁ γὰρ ποταμὸσ αὐτοῖσ αἱματώδησ θεοῦ κελεύσαντοσ ἐρρύη πίνεσθαι μὴ δυνάμενοσ, καὶ πηγὴν ἑτέραν ὑδάτων οὐκ ἔχουσιν οὐ τὴν χρόαν μόνον ἦν τοιοῦτοσ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ πειρωμένοισ ἀλγήματα καὶ πικρὰν ὀδύνην προσέφερεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 368:1)
Εὖ δὲ χρὴ τοῦτο εἰδέναι, ὅτι τισὶ τὰ Ῥυφήματα ἐν τῇσι νούσοισιν οὐ συμφέρει, ἀλλ’ ἄντικρυσ, ὅταν ταῦτα προσαίρωνται, παροξύνονταί σφισι οἵ τε πυρετοὶ καὶ τὰ ἀλγήματα·
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, vi.1)
Τὰ περὶ κεφαλὴν καὶ τράχηλον ἀλγήματα καὶ βάρεα μετ’ ὀδύνησ ἄνευ πυρετῶν καὶ ἐν πυρετοῖσι‧ φρενιτικοῖσι μὲν σπασμοί, καὶ ἰώδεα ἐπανεμεῦσιν, ἔνιοι ταχυθάνατοι τούτων.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα114)
ἑβδόμῃ τρόμοσ, ὑπεκαρώθη, σμικρὰ παρέκρουσεν, ἀλγήματα κατὰ κληῖδα καὶ βραχίονα ἀριστερὸν παρέμενε, τὰ δ’ ἄλλα διεκούφισεν, πάντα κατενόει.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα379)
Ὁκόταν ἀλγήματα προγένηται, μελαίνησ χολῆσ καὶ δριμέων Ῥευμάτων ἐπιῤῬύσιεσ γίγνονται‧ ἀλγέει δὲ τὰ ἐντὸσ δακνόμενοσ‧ δηχθεῖσαι δὲ καὶ λίην ξηραὶ γενόμεναι αἱ φλέβεσ ἐντείνονταί τε καὶ φλεγμαίνουσαι ἐπισπῶνται τὰ ἐπιῤῬέοντα‧ ὅθεν διαφθαρέντοσ τοῦ αἵματοσ, καὶ τῶν πνευμάτων οὐ δυναμένων ἐν αὐτῷ τὰσ κατὰ φύσιν ὁδοὺσ βαδίζειν, καταψύξιέσ τε γίγνονται ὑπὸ τῆσ στάσιοσ, καὶ σκοτώσιεσ, καὶ ἀφωνίη, καὶ καρηβαρίη, καὶ σπασμοὶ, ἢν ἤδη ἐπὶ τὴν καρδίην ἢ τὸ ἧπαρ ἢ ἐπὶ τὴν φλέβα ἔλθῃ‧ ἔνθεν ἐπίληπτοι γίγνονται ἢ παραπλῆγεσ, ἢν ἐσ τοὺσ περιέχοντασ τόπουσ ἐμπέσῃ τὰ Ῥεύματα, καὶ ὑπὸ τῶν πνευμάτων οὐ δυναμένων διεξιέναι καταξηρανθῇ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 5.1)
Ὁκόσοισι δὲ ἐν πυρετοῖσι τὰ σκέλεα γίγνεται φυματώδεα, καὶ ἐγχρονιζόμενα μὴ ἐκπεπαίνεται ἔτι ἐόντων ἐν πυρετοῖσιν, ἢν καὶ προσπέσῃ πνιγμὸσ ἐν φάρυγγι, ἰσχνων ἐόντων τῶν περὶ φάρυγγα, καὶ μὴ πεπαίνηται, ἀλλὰ σβεσθῇ, φιλέει τῷ τοιῷδε αἷμα ἐκ τῶν Ῥινῶν Ῥέειν‧ κἢν μὲν πουλὺ Ῥυῇ, λύσιν σημαίνει τῆσ νούσου‧ ἢν δὲ μὴ, μακρήν‧ ὁκόσῳ δ’ ἂν ἔλασσον Ῥυῇ, τοσῷδε χεῖρον καὶ ἐπίμηκεσ‧ ἢν δὲ τἄλλα Ῥήϊστα γένηται, προσδέχεσθαι τῷ τοιῷδε ἐσ πόδασ ἀλγήματα‧ ἢν δὲ ἅψηται τοῦ ποδὸσ, καὶ ἐπώδυνοσ γενόμενοσ παραμένῃ πυριφλεγὴσ γενόμενοσ, καὶ μὴ λυθῇ, κατὰ σμικρὸν ἥξει καὶ ἐσ αὐχένα ἀλγήματα καὶ ἐσ κληῗδα καὶ ἐσ ὦμον καὶ ἐσ στῆθοσ καὶ ἐσ ἄρθρον, καὶ τοῦτο δεήσει φυματῶδεσ γενέσθαι‧ σβεννυμένων δὲ τουτέων, ἢν αἱ χεῖρεσ ἐφέλκωνται ἢ τρομεραὶ γένωνται, σπασμὸσ τὸν τοιόνδε ἐπιλαμβάνει καὶ παραφροσύνη‧ ἀτὰρ καὶ φλυζάκια ἐπὶ τὴν ὀφρὺν, καὶ ἐρυθήματα ἴσχει, καὶ τὸ βλέφαρον τὸ ἕτερον παρὰ τὸ ἕτερον παραβλαστάνει, καὶ σκληρὴ φλεγμονὴ κατέχει, καὶ οἰδέει ἰσχυρῶσ ὁ ὀφθαλμὸσ, καὶ ἡ παραφροσύνη μέγα ἐπιδιδοῖ‧ αἱ δὲ νύκτεσ μᾶλλον σημαίνουσιν ἢ αἱ ἡμέραι τὰ περὶ τὴν παραφροσύνην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.3)
Οὐδὲν δὲ κωλύει καὶ πρὸσ τὰ ἄλλα ἀλγήματα τῶν πλευρέων χλιάσματα προστιθέναι καὶ κηρώματα‧ ἀλείφειν δὲ σκέλεα καὶ ὀσφὺν θερμῷ, καὶ λίποσ ἐγκαταλείφειν‧ ἐπὶ δὲ ὑποχόνδρια λίνου σπέρμα καταπλάσσειν ἑώσ μαζῶν‧ ἀκμαζούσησ δὲ τῆσ περιπλευμονίησ, ἀβοήθητον μὴ ἀνακαθαιρομένου, καὶ πονηρὸν ἢν δύσπνοοσ ᾖ, καὶ οὖρα λεπτὰ καὶ δριμέα, καὶ ἱδρῶτεσ περὶ τράχηλον καὶ κεφαλὴν γίγνωνται‧ οἱ τοιοῦτοι ἱδρῶτεσ πονηροὶ, ὑπὸ πνιγμοῦ καὶ Ῥωγμῆσ καὶ βίησ ἐπικρατεόντων τῶν νουσημάτων, ἢν μὴ οὖρα πολλὰ καὶ παχέα ὁρμήσῃ, καὶ πτύσματα πέπονα ἔλθῃ‧ ὅ τι δ’ἂν τούτων αὐτοματίσῃ, λύσει τὸ νούσημα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 11.5)
Τὰ δὲ ἐκ πορείησ ἀλγήματα, πλευρέων, νώτου, ὀσφύοσ, ἰσχίων, καὶ ὁκόσα ἀναπνέοντεσ ἀλγέουσι πρόφασιν ἔχοντεσ, πολλάκισ γὰρ μεμάθηκε φοιτῇν ἐκ κραιπαλέων καὶ βρωμάτων φυσωδέων ἀλγήματα ἐσ ὀσφὺν καὶ ἐσ ἰσχία, οἷσι δ’ ἂν αὐτέων ᾖ τοιάδε, δυσουρέεται, τουτέων δὲ πορείη αἰτίη καὶ κορυζέων καὶ βράγχων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 17.1)
Κράτιστον δὲ, ἐσ οὔρησιν καὶ ἐσ ἱδρῶτασ καὶ ἐσ περιπάτουσ ἄγειν‧ καὶ τρίψει ἡσύχῳ χρέο, ἵνα μὴ πυκνώσῃσ τὴν ἕξιν‧ ἢν δὲ κλινοπετὴσ ᾖ, ἄλλοι τριβέτωσαν αὐτόν‧ κἢν μὲν ἐν τῷ θώρηκι ὑπὲρ τῶν φρενῶν λυπέῃ τὸ πάθοσ, αὐτὸν ἀνακαθίζειν ὡσ πλειστάκισ, καὶ ὡσ ἥκιστα προσκλινέσθωσαν ἐσ ὅτε δυνατοί εἰσι, καὶ καθίζοντα ἀνατρίβειν μιν πουλὺν χρόνον πολλῷ θερμῷ‧ ἢν δὲ ἐν τῇ κάτω κοιλίῃ ὑπὸ φρένασ ἴσχῃ τὰ ἀλγήματα, ἀνακέεσθαι ξυμφέρει, καὶ μηδεμίην κίνησιν κινέεσθαι‧ τῷ τοιῷδε σώματι μηδὲν προσφέρεσθαι, ἔξω τῆσ ἀνατρίψιοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 25.2)
Τὰ ἐν ἄρθροισιν οἰδήματα καὶ ἀλγήματα, ἄτερ ἕλκεοσ, καὶ ποδαγρικὰ, καὶ σπάσματα, τουτέων τὰ πλεῖστα ψυχρὸν πολλὸν καταχεόμενον Ῥηί̈ζει τε καὶ ἰσχναίνει, καὶ ὀδύνην λύει‧ νάρκη δὲ μετρίη ὀδύνησ λυτική.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.25)
Τὰ ἀλγήματα τὰ κατὰ τὴν κοιλίην γινόμενα, τὰ μὲν μετέωρα κουφότερα, τὰ δὲ μὴ μετέωρα, ἰσχυρότερα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 60.7)

SEARCH

MENU NAVIGATION