헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπιδηλοτ άτ η γὰρ ἐπὶ τῶν πλευριτι κῶ ν ἡ ἀπὸ σικύησ ὠφελείη · ἅλεσ δὲ ἢ νίτρον ἐπὶ τοῖσι σχάσεσι, δηκτικὸν μὲν καὶ ἀλγεινὸν, ὑγιεινὸν δέ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.392)
οὐκοῦν ἀλγεινὸν εἰ Λακεδαιμόνιοι μὲν ᾐσχύνθησαν τὸν Μιλτιάδην καὶ τὸν Θεμιστοκλέα καὶ τῆσ πόλεωσ κρατήσαντεσ ἐφείσαντο τῆσ ἐκείνων πολιτείασ μνησθέντεσ, σὺ δὲ ταῦτα πάντ’ ἀναιρεῖσ τοῖσ λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 190:1)
τοῖσ γὰρ πύκταισ τὸ μὲν τέλοσ ἡδύ, οὗ ἕνεκα, ὁ στέφανοσ καὶ αἱ τιμαί, τὸ δὲ τύπτεσθαι ἀλγεινόν, εἴπερ σάρκινοι, καὶ λυπηρόν, καὶ πᾶσ ὁ πόνοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 129:2)
μόνῳ γὰρ ξυνέπονται ὡσ τὸ πολὺ τῷ ἡδεῖ καὶ τὸ ἀλγεινὸν φεύγουσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 5:3)
εἴπερ ἀλγεινὸν τὸ τέκνων στερόμενον, δακρυρρόει.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees50)
τοῦτο γάρ τοι καὶ τὸ παρὸν ἔγκλημά ἐστιν, ὅτι οὕτωσ ἑταιρικῶσ ἐσκευασμένη τῷ ἐπαγωγῷ τῆσ ὄψεωσ ἐραστὴν ἐμὸν ἄνδρα τότε σώφρονα τὸν Διονύσιον φενακίσασα πρὸσ ἑαυτὴν περιέσπασεν, καὶ ἥν γε οἱ πρὸ ὑμῶν δίκην ἐδίκασαν τῇ Ἀκαδημείᾳ καὶ τῇ Μέθῃ, ἀδελφὴ τῆσ παρούσησ δίκησ ἐστίν ἐξετάζεται γὰρ ἐν τῷ παρόντι πότερα χοίρων δίκην κάτω νενευκότασ ἡδομένουσ χρὴ βίοῦν μηδὲν μεγαλόφρον ἐπινοοῦντασ ἢ ἐν δευτέρῳ τοῦ καλῶσ ἔχοντοσ ἡγησαμένουσ τὸ τερπνὸν ἐλευθέρουσ ἐλευθέρωσ φιλοσοφεῖν, μήτε τὸ ἀλγεινὸν ὡσ ἄμαχον δεδιότασ μήτε τὸ ἡδὺ ἀνδραποδωδῶσ προαιρουμένουσ καὶ τὴν εὐδαιμονίαν ζητοῦντασ ἐν τῷ μέλιτι καὶ ταῖσ ἰσχάσιν.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 20:3)
καὶ εἰ μέγα γε ἢ βαθὺ τὸ τμῆμα ἢ ἀλγεινόν, τοιοῦτον τμῆμα τέμνεται τὸ τεμνόμενον οἱο͂ν τὸ τέμνον τέμνει;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 179:11)
σχεδὸν γάρ που οὗτοι, ὦ ἄριστε, τὸ αὐτὸ διαπεπραγμένοι εἰσὶν ὥσπερ ἂν εἴ τισ τοῖσ μεγίστοισ νοσήμασιν συνισχόμενοσ διαπράξαιτο μὴ διδόναι δίκην τῶν περὶ τὸ σῶμα ἁμαρτημάτων τοῖσ ἰατροῖσ μηδὲ ἰατρεύεσθαι, φοβούμενοσ ὡσπερανεὶ παῖσ τὸ κάεσθαι καὶ τὸ τέμνεσθαι, ὅτι ἀλγεινόν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 195:2)
κινδυνεύουσι γὰρ ἐκ τῶν νῦν ἡμῖν ὡμολογημένων τοιοῦτόν τι ποιεῖν καὶ οἱ τὴν δίκην φεύγοντεσ, ὦ Πῶλε, τὸ ἀλγεινὸν αὐτοῦ καθορᾶν, πρὸσ δὲ τὸ ὠφέλιμον τυφλῶσ ἔχειν καὶ ἀγνοεῖν ὅσῳ ἀθλιώτερόν ἐστι μὴ ὑγιοῦσ σώματοσ μὴ ὑγιεῖ ψυχῇ συνοικεῖν, ἀλλὰ σαθρᾷ καὶ ἀδίκῳ καὶ ἀνοσίῳ, ὅθεν καὶ πᾶν ποιοῦσιν ὥστε δίκην μὴ διδόναι μηδ’ ἀπαλλάττεσθαι τοῦ μεγίστου κακοῦ, καὶ χρήματα παρασκευαζόμενοι καὶ φίλουσ καὶ ὅπωσ ἂν ὦσιν ὡσ πιθανώτατοι λέγειν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 196:3)
ὑπολάβοι ἐπὶ τοὐναντίον ‐ κατηγορεῖν δεῖν μάλιστα μὲν ἑαυτοῦ, ἔπειτα δὲ καὶ τῶν οἰκείων καὶ τῶν ἄλλων ὃσ ἂν ἀεὶ τῶν φίλων τυγχάνῃ ἀδικῶν, καὶ μὴ ἀποκρύπτεσθαι ἀλλ’ εἰσ τὸ φανερὸν ἄγειν τὸ ἀδίκημα, ἵνα δῷ δίκην καὶ ὑγιὴσ γένηται, ἀναγκάζειν τε αὑτὸν καὶ τοὺσ ἄλλουσ μὴ ἀποδειλιᾶν ἀλλὰ παρέχειν μύσαντα εὖ καὶ ἀνδρείωσ ὥσπερ τέμνειν καὶ κάειν ἰατρῷ, τὸ ἀγαθὸν καὶ καλὸν διώκοντα, μὴ ὑπολογιζόμενον τὸ ἀλγεινόν, ἐὰν μέν γε πληγῶν ἄξια ἠδικηκὼσ ᾖ, τύπτειν παρέχοντα, ἐὰν δὲ δεσμοῦ, δεῖν, ἐὰν δὲ ζημίασ, ἀποτίνοντα, ἐὰν δὲ φυγῆσ, φεύγοντα, ἐὰν δὲ θανάτου, ἀποθνῄσκοντα, αὐτὸν πρῶτον ὄντα κατήγορον καὶ αὑτοῦ καὶ τῶν ἄλλων οἰκείων καὶ ἐπὶ τοῦτο χρώμενον τῇ ῥητορικῇ, ὅπωσ ἂν καταδήλων τῶν ἀδικημάτων γιγνομένων ἀπαλλάττωνται τοῦ μεγίστου κακοῦ, ἀδικίασ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 203:1)
ἐπειδὴ ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ ἦν ἐν τῷ σκέλει τὸ ἀλγεινόν, ἥκειν δὴ φαίνεται ἐπακολουθοῦν τὸ ἡδύ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 20:3)
τὸ μὲν παρὰ φύσιν καὶ βίαιον γιγνόμενον ἁθρόον παρ’ ἡμῖν πάθοσ ἀλγεινόν, τὸ δ’ εἰσ φύσιν ἀπιὸν πάλιν ἁθρόον ἡδύ, τὸ δὲ ἡρέμα καὶ κατὰ σμικρὸν ἀναίσθητον, τὸ δ’ ἐναντίον τούτοισ ἐναντίωσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 302:3)
πᾶν γὰρ τὸ μὲν παρὰ φύσιν ἀλγεινόν, τὸ δ’ ᾗ πέφυκεν γιγνόμενον ἡδύ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 421:1)
τίθει τοίνυν αὐτῆσ τῆσ ψυχῆσ κατὰ τὸ τούτων τῶν παθημάτων προσδόκημα τὸ μὲν πρὸ τῶν ἡδέων ἐλπιζόμενον ἡδὺ καὶ θαρραλέον, τὸ δὲ πρὸ τῶν λυπηρῶν φοβερὸν καὶ ἀλγεινόν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 129:4)
οὐκ ἔστιν ἄρα τοῦτο, ἀλλὰ φαίνεται, ἦν δ’ ἐγώ, παρὰ τὸ ἀλγεινὸν ἡδὺ καὶ παρὰ τὸ ἡδὺ ἀλγεινὸν τότε ἡ ἡσυχία, καὶ οὐδὲν ὑγιὲσ τούτων τῶν φαντασμάτων πρὸσ ἡδονῆσ ἀλήθειαν, ἀλλὰ γοητεία τισ.
(플라톤, Republic, book 9 335:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION