헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι ἀλαζόνεσ, ὅταν τι ψεύδωνται, ἀόριστα καὶ ἀσαφῆ πειρῶνται λέγειν, φοβούμενοι τὸν ἔλεγχον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 991)
ἐμοὶ δὲ δᾷδ’ ἐνεγκάτω τισ ἡμμένην, κἀγώ τιν’ αὐτῶν τήμερον δοῦναι δίκην ἐμοὶ ποιήσω, κεἰ σφόδρ’ εἴσ’ ἀλαζόνεσ.
(아리스토파네스, Clouds, Episode 1:7)
καὶ τούτουσ φίλουσ τε ὀνομάσασ καὶ ξυμμάχουσ ποιησάμενοσ ὀπίσω ἀπέπεμψε,τοσοῦτον ὑπειπὼν ὅτι ἀλαζόνεσ Κελτοί εἰσιν.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 4 8:3)
δεομένου δέ μου διηγήσασθαι, τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἐβούλετο, λέγων ὅτι ἀλαζόνεσ εἰσὶν οἱ Ἕλληνεσ καὶ ἀμαθέστατοι ὄντεσ πολυμαθεστάτουσ ἑαυτοὺσ νομίζουσι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 47:1)
ἀπὸ τοῦ Βορυσθενειτέων ἐμπορίου τοῦτο γὰρ τῶν παραθαλασσίων μεσαίτατον ἐστὶ πάσησ τῆσ Σκυθίησ, ἀπὸ τούτου πρῶτοι Καλλιππίδαι νέμονται ἐόντεσ Ἕλληνέσ Σκύθαι, ὕπερ δὲ τούτων ἄλλο ἔθνοσ οἳ Ἀλαζόνεσ καλέονται.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 17 1:1)
Ἐμοὶ δὲ δοκέουσιν οἱ πρῶτοι τοῦτο τὸ νόσημα ἀφιερώσαντεσ τοιοῦτοι εἶναι ἄνθρωποι οἱοῖ καὶ νῦν εἰσι μάγοι τε καὶ καθάρται καὶ ἀγύρται καὶ ἀλαζόνεσ, ὁκόσοι δὴ προσποιέονται σφόδρα θεοσεβέεσ εἶναι καὶ πλέον τι εἰδέναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 1.6)
ἐμοὶ μὲν οὖν ἀλαζόνεσ τινὲσ ἐδόκουν ἀπὸ τούτων καὶ ἠνιώμην ἐπὶ τῇ τοῦ πώγωνοσ ὁμοιότητι.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 11:12)
ἐπιτριβεῖεν δ̓ οὖν ἀλαζόνεσ ὄντεσ·
(루키아노스, Dialogi meretricii, Κοχλὶσ καὶ Παρθενὶσ. 3:3)
τοὺσ γόητασ δὲ καὶ οὐδὲν ἡμῖν προσήκοντασ κακοὺσ κακῶσ ἐπιτρίψομεν, ὡσ μὴ ἀντιποιῶνται τῶν ὑπὲρ αὐτοὺσ ἀλαζόνεσ ὄντεσ.
(루키아노스, Piscator, (no name) 44:6)
ψευδεῖσ δὴ καὶ ἀλαζόνεσ οἶμαι λόγοι τε καὶ δόξαι ἀντ’ ἐκείνων ἀναδραμόντεσ κατέσχον τὸν αὐτὸν τόπον τοῦ τοιούτου.
(플라톤, Republic, book 8 374:1)
"πῶσ γὰρ οὐκ ἀλαζόνεσ οἱ Σωκράτουσ λόγοι, μηδὲν αὐτοῦ εἰδέναι φάσκοντοσ ἀλλὰ μανθάνειν ἀεὶ καὶ ζητεῖν τἀληθέσ;
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 184)
"ἀλλὰ μῦθοσ μέν ἐστιν ἡ ἀπειρία καὶ τὰ εἴδωλα, προπέτειαν δὲ καὶ λαμυρίαν ἐμποιεῖ νέοισ ὁ περὶ Πυθοκλέουσ οὔπω γεγονότοσ ὀκτωκαίδεκα ἔτη γράφων οὐκ εἶναι φύσιν ἐν ὅλῃ τῇ Ἑλλάδι ἀμείνω καὶ τερατικῶσ αὐτὸν εὖ ἀπαγγέλλειν, καὶ πάσχειν αὐτὸσ τὸ τῶν γυναικῶν εὐχόμενοσ ἀνεμέσητα πάντα εἶναι καὶ ἀνεπίφθονα τῆσ ὑπερβολῆσ τοῦ νεανίσκου σοφισταὶ δ’ εἰσὶ καὶ ἀλαζόνεσ οἱ πρὸσ ἄνδρασ ἐλλογίμουσ οὕτωσ ἀσελγῶσ καὶ ὑπερηφάνωσ γράφοντεσ;
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 292)
πάντεσ μὲν δειλοὶ καὶ ἀλαζόνεσ εἰσί, καὶ εἴ τι ἐν τοῖσ ἀνθρώποισ ἄλλο πέφυκε πάθοσ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 3041)
οἱ δὲ μηχανώμενοι γέλωτα τοῖσ συνοῦσι μήτε ἐπὶ τῷ αὑτῶν κέρδει μήτ’ ἐπὶ ζημίᾳ τῶν ἀκουόντων μήτε ἐπὶ βλάβῃ μηδεμιᾷ, πῶσ οὐχ οὗτοι ἀστεῖοι ἂν καὶ εὐχάριτεσ δικαιότερον ὀνομάζοιντο μᾶλλον ἢ ἀλαζόνεσ;
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 2 13:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION