헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ τοῦτό ἐστιν ἀληθέσ, καὶ τοιοῦτον ἔθοσ παραδέδυκεν ὑμῶν εἰσ τὴν πολιτείαν, ὥστ’ ἀκύρουσ νόμουσ ἐν τοῖσ κυρίοισ ἀναγεγράφθαι, καὶ δύο περὶ μιᾶσ πράξεωσ ὑπεναντίουσ ἀλλήλοισ, τί ἂν ἔτι ταύτην εἴποι τισ εἶναι πολιτείαν, ἐν ᾗ ταὐτὰ προστάττουσιν οἱ νόμοι ποιεῖν καὶ μὴ ποιεῖν;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 37 1:2)
ὧν ἕνεκα καὶ στήλασ ἀνείλετε καὶ νόμουσ ἀκύρουσ ἐποιήσατε καὶ ψηφίσματα ἐξηλείψατε·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 169:3)
βουλοίμην μέντ’ ἄν, ὥσπερ ἐν τοῖσ ὑμετέροισ αὐτῶν πράγμασιν, ἐπειδὴ ἐξουσίαν ἐλάβετε, τὰσ τῶν ἐξαπατησάντων ὑμᾶσ ἀκύρουσ ἔθετε βουλάσ, οὕτω καὶ ἐν ᾧ περὶ ἐμοῦ ἐπείσθητε γνῶναί τι ἀνεπιτήδειον, ἀτελῆ τὴν γνώμην αὐτῶν ποιῆσαι, καὶ μήτε ἐν τούτῳ μήτε ἐν ἑτέρῳ τῳ τοῖσ ὑμῶν αὐτῶν ἐχθίστοισ ὁμόψηφοί ποτε γένησθε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 44:1)
ὥστε δεινὸν νομίζω τοὺσ μὲν ἁλόντασ μιᾷ ψήφῳ μόνον ἀποθνῄσκειν, καὶ τὰ χρήματα δημεύεσθαι αὐτῶν, τοὺσ δὲ νικήσαντασ πάλιν τὰσ αὐτὰσ κατηγορίασ ὑπομένειν, καὶ τοὺσ δικαστὰσ ἀπολέσαι μὲν κυρίουσ εἶναι, σῷσαι δ’ ἀκύρουσ καὶ ἀτελεῖσ φαίνεσθαι, ἄλλωσ τε καὶ τῶν νόμων ἀπαγορευόντων δὶσ περὶ τῶν αὐτῶν πρὸσ τὸν αὐτὸν μὴ ἐξεῖναι δικάζεσθαι, καὶ ὑμῶν ὀμωμοκότων χρῆσθαι τοῖσ νόμοισ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 15:1)
μήτε τὴν ἐπωνυμίαν τοῦ Καίσαροσ ἀπηλεῖφθαι τὴν ἐμοὶ μάλιστα πάντων ἡδίστην μήτε τὴν περιουσίαν δεδημεῦσθαι μήτε τὴν θέσιν, ἐφ’ ᾗ νῦν οὗτοσ γαυριᾷ, διαλελύσθαι μήτε τὰσ διαθήκασ ἀκύρουσ γενέσθαι τό τε σῶμα τεθάφθαι βασιλικῶσ καὶ τιμὰσ αὐτῷ τὰσ πάλαι δεδομένασ ἀθανάτουσ διαμένειν καὶ τὰ πεπραγμένα πάντα κύρια εἶναι καὶ τὸν ἐκείνου παῖδα καὶ τοὺσ φίλουσ ἡμᾶσ, καὶ στρατηγοὺσ καὶ στρατιώτασ, ἐν ἀσφαλεῖ γενέσθαι σωτηρίᾳ καὶ ἐνδόξῳ βίῳ ἀντὶ ἐπονειδίστου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 5 4:10)
φανήσεται γὰρ οὔθ’ ὅπου ῥητορικὴ σώζεται τύραννοσ ἐγγιγνόμενοσ, μέχρι ἂν σώζηται λόγῳ, οὔτ’ αὖ ῥητορικὴ περιοῦσα ἔνθα τυραννὶσ κρατεῖ, ἀλλ’ ὅ τε ῥήτωρ πάντα πράττων ὅπωσ μηδεὶσ τύραννοσ ἐγγένηται τό τε αὑτοῦ καὶ τὸ κοινὸν ὁμοῦ προορῶν, ὅπωσ μηδεὶσ αὐτὸν τὸ λόγῳ πείθειν παρελόμενοσ αὐτὸσ ἄγῃ κατ’ ἀρχὴν τὰ πράγματα, οἵ τε τύραννοι σκοποῦντεσ καὶ φοβούμενοι τῶν πάντων οὐδὲν μᾶλλον ἢ μή τισ ἐγγένηται λέγειν καὶ πείθειν δυνατὸσ, ὅστισ συναγαγὼν τὰ πλήθη καὶ σύμβουλοσ καὶ μηνυτὴσ τοῦ προσήκοντοσ γενόμενοσ ὁμοῦ τῆσ τε ἀρχῆσ καὶ τῆσ ἐξουσίασ ἀκύρουσ καταστήσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 75:5)
εἰ γὰρ οἱ μὲν νόμοι κελεύουσι, φῂσ, διαρρήδην βεβαίασ εἰσ τέλοσ εἶναι τοῖσ εἰληφόσι τὰσ δωρεὰσ καὶ μηδὲ καθ’ ὅντινα δήποτε τρόπον ταυτασὶ κεκινῆσθαι, ὁ δὲ ἃσ δεδώρηταί τισιν ἀτελείασ ἡ πόλισ ἐν παντὶ τῷ παρασχόντι, ταύτασ δι’ ὧν νομοθετεῖ νῦν ἀκύρουσ καθάπαξ ποιεῖ καὶ νῦν καὶ εἰσαῦθισ, πῶσ οὕτω παραβαίνων τοὺσ νόμουσ καὶ κατὰ τοῦτο δίκαιοσ ὢν τὴν τῶν παρανομούντων καὶ αὐτὸσ ὑποσχεῖν δίκην, ἔπειθ’ οἱο͂σ ἔσται περὶ ὧν συμβουλεύει παρ’ ἡμῶν πεπιστεῦσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 26:3)
εἰ τοίνυν τισ ἐάσασ ταῦτ’ αὐτὸ καθ’ αὕτ’ ἐξετάσειεν, πότερόν ποτε λυσιτελέστερόν ἐστι κυρίουσ μὲν ὑμᾶσ εἶναι τῆσ δωρειᾶσ, ἐξαπατηθέντασ δέ τι καὶ φαύλῳ τινὶ δοῦναι, ἢ διὰ τοῦ παντελῶσ ἀκύρουσ γενέσθαι μηδ’ ἂν ἄξιόν τιν’ εἰδῆτ’ ἐξεῖναι τιμῆσαι, εὑρ́οιτ’ ἂν μᾶλλον ἐκεῖνο λυσιτελοῦν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 7:1)
οὐ γὰρ δήπου τοῦτό γ’ ὑπείληφεν οὐδείσ, ὡσ ἐκεῖνοσ ὑπομενεῖ ἑαυτῷ μὲν ἀκύρουσ εἶναι τὰσ παρ’ ὑμῶν δωρειάσ, ὑμῖν δὲ μένειν τὰσ παρ’ ἑαυτοῦ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 48:1)
μὴ γὰρ οἰέσθ’ ὑμῖν ἄλλο τι τὰσ στήλασ ἑστάναι ταύτασ ἢ τούτων πάντων ὧν ἔχετ’ ἢ δεδώκατε συνθήκασ, αἷσ ὁ μὲν Λεύκων ἐμμένων φανεῖται καὶ ποιεῖν ἀεί τι προθυμούμενοσ ὑμᾶσ εὖ, ὑμεῖσ δ’ ἑστώσασ ἀκύρουσ πεποιηκότεσ, ὃ πολὺ δεινότερον τοῦ καθελεῖν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 51:1)
ταῦτα τοίνυν ἐφ’ ὑμῖν ἐστιν ἀμφότερα, ἐὰν βούλησθε, ἀχρεῖα ποιῆσαι τήμερον, ἂν τῶν μὲν μὴ ’θέλητ’ ἀκούειν τοῖσ τοιούτοισ συνηγορούντων, ἀλλ’ ἐπιδείξητ’ ἀκύρουσ ὄντασ ὑμῶν νῦν γάρ φασιν εἶναι κύριοι, τὸν δὲ πεπρακόθ’ ἑαυτὸν κολάσητε, καὶ τοῦθ’ ἅπαντεσ ἴδωσιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 390:1)
περὶ τοίνυν αὐτοῦ τούτου νῦν ὑμῖν ἐστιν, πότερον δεῖ τοὺσ μὲν ἄλλουσ νόμουσ, οὓσ ἐπὶ τοῖσ ἀδικοῦσι τὴν πόλιν ὑμεῖσ ἀνεγράψατε, ἀκύρουσ εἶναι, τόνδε δὲ κύριον, ἢ τοὐναντίον τοῦτον μὲν λῦσαι, κατὰ χώραν δὲ μένειν τοὺσ ἄλλουσ ἐᾶν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 6:2)
τῶν μὲν γὰρ χρημάτων ἐκείνοισ τοῖσ χρόνοισ δραχμὴν οὐ κατέθηκαν ὑμῖν, νόμῳ δ’ ἑνὶ πλείστουσ ὑπάρχοντασ ἀκύρουσ ἐποίησαν, καὶ τούτῳ τῶν πώποτ’ ἐν ὑμῖν τεθέντων αἰσχίστῳ καὶ δεινοτάτῳ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 19:3)
νῦν δ’, ἐπειδὴ ἀπέφυγεν, τὸ μὲν ὑμέτερον δόγμα καὶ τὴν τοῦ δικαστηρίου ψῆφον καὶ τοὺσ ἄλλουσ νόμουσ ἀκύρουσ οἰέται δεῖν εἶναι, αὑτὸν δὲ καὶ τὸν αὑτοῦ νόμον κύριον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 174:4)
ἐὰν οὖν ἀκύρουσ τοὺσ νόμουσ οὗτοι ποιήσαντεσ ἀφῶσί σε τήμερον, νῦν μ’ ἐξελέγξεισ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 44:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION