헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἱσταμένησ, ὡσ ἔσθ̓ ὅτε μὲν εἴργεσθαι παντελῶσ, ἐνίοτε δὲ ἀδρανῆ τὴν ἀκτῖνα καὶ λεπτὴν διαπέμπειν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 68:1)
εἶναι δὲ τοὺσ ἑπτὰ υἱοὺσ Ὄχιμον, Κέρκαφον, Μάκαρα, Ἀκτῖνα, Τενάγην, Τριόπαν, Κάνδαλον, θυγατέρα δὲ μίαν, Ἠλεκτρυώνην, ἣν ἔτι παρθένον οὖσαν μεταλλάξαι τὸν βίον καὶ τιμῶν τυχεῖν παρὰ Ῥοδίοισ ἡρωικῶν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 56 5:1)
διήκειν τ’ ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἀκτῖνα διὰ τοῦ αἰθέροσ τοῦ τε ψυχροῦ καὶ παχέοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 27:7)
ταύτην δὲ τὴν ἀκτῖνα καὶ εἰσ τὰ βένθη δύεσθαι καὶ διὰ τοῦτο ζωοποιεῖν πάντα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 27:9)
ὡσ οὔποτ’ αὖθισ, ἀλλὰ νῦν πανύστατον ἀκτῖνα κύκλον θ’ ἡλίου προσόψομαι.
(에우리피데스, Hecuba, episode 5:7)
ὡσ ὑπερβαλὼν στρατὸν τείχη τ’ Ἀχαιῶν ναυσὶν αἶθον ἐμβαλεῖν πέποιθα Τρωσί θ’ ἡμέραν ἐλευθέραν ἀκτῖνα τὴν στείχουσαν ἡλίου φέρειν.
(에우리피데스, Rhesus, episode, antistrophe 1 4:27)
οἱ μάταιοι γὰρ οὗτοι πόνοι, ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ αἱ συνεχεῖσ ἐν τῷ πηλῷ κυβιστήσεισ καὶ αἱ ὕπαιθροι ἐν τῇ ψάμμῳ ταλαιπωρίαι τοῦτο ἡμῖν τὸ ἀμυντήριον παρέχουσι πρὸσ τὰσ τοῦ ἡλίου βολάσ, καὶ οὐκέτι πίλου δεόμεθα ὃσ τὴν ἀκτῖνα κωλύσει καθικνεῖσθαι τῆσ κεφαλῆσ.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 16:13)
ἄφυκτα γάρ ἐστιν, ἢν ὁ ἥλιοσ ἀνασπάσασ τὴν ἰκμάδα καὶ τάχιστα ξηράνασ τὴν χώραν ὑπερζέσῃ, ἀκμαιοτέραν τὴν ἀκτῖνα προσβαλὼν ἅτε πρὸσ τὴν νοτίδα παρατεθηγμένην·
(루키아노스, Dipsades 3:4)
τὰ μὲν <ἐν> ἁρ́μασι καλλίνικοι πάλαι, Ὀλυμπίᾳ ἀγώνων πολυφάτων ἔσχον θοὰν ἀκτῖνα σὺν ἵπποισ·
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 11 ΘΡΑΣΥΔΑΙῼ ΘΗΒΑΙῼ ΠΑΙΔΙ ΣΤΑΔΙΕΙ 16:1)
καὶ γὰρ οἱ τοῦ ἡλίου τὴν ἄφθονόν γε ταύτην καὶ κατακεχυμένην ἅπασιν ἀκτῖνα παρορῶντεσ, αὐτὸν δὲ τὸν κύκλον ἀναιδῶσ καταβλέπειν καὶ διαστέλλειν τὸ φῶσ εἴσω βιαζόμενοι καὶ τολμῶντεσ ἀποτυφλοῦνται.
(플루타르코스, De curiositate, section 43)
καὶ γὰρ οἱ τοῦ ἡλίου τὴν ἄφθονόν γε ταύτην καὶ κατακεχυμένην ἅπασιν ἀκτῖνα παρορῶντεσ, αὐτὸν δὲ τὸν κύκλον ἀναιδῶσ καταβλέπειν καὶ διαστέλλειν τὸ φῶσ εἴσω βιαζόμενοι καὶ τολμῶντεσ, ἀποτυφλοῦνται.
(플루타르코스, De curiositate, section 4 3:1)
"εἰ δὲ μή, Θέων ἡμῖν οὗτοσ τὸν Μίμνερμον ἐπάξει καὶ τὸν Κυδίαν καὶ τὸν Ἀρχίλοχον, πρὸσ δὲ τούτοισ τὸν Στησίχορον καὶ τὸν Πίνδαρον, ἐν ταῖσ ἐκλείψεσιν ὀλοφυρομένουσ ἄστρον φανερώτατον κλεπτόμενον καί μέσῳ ἄματι νύκτα γινομένην καὶ τὴν ἀκτῖνα τοῦ ἡλίου σκότου ἀτραπὸν" φάσκοντασ·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 19 2:4)
χαῖρε Πόθων ἀκτῖνα φέρων θνατοῖσι, Μυΐσκε, καὶ λάμποισ ἐπὶ γᾷ πυρσὸσ ἐμοὶ φίλιοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 1104)

SEARCH

MENU NAVIGATION